حد اعلای بی تقوایی در حمله به محمدعلی نجفی ، آقایان! قبر و قیامتی هم هست
مَثَل اینان ، مَثَل کسی است که نماز نمی خواند و وقتی بر او خرده گرفتند، گفت که خود خدا در قرآن چنین دستوری داده و فرموده است:"لاتقربوا الصلاة" (به نماز نزدیک نشوید).
آفتاب: حملات مخالفان به محمدعلی نجفی، وزیر پیشنهادی و پرورش و دفاع او در صحن علنی، از یک سو حکایت مظلومیت او بود و از دیگر سو ، نشانه ای از بی تقوایی در میان برخی نمایندگان که خود را اصولگرا می خوانند و مشخص نیست این اصولی که از آن دم می زنند، چیست؟!
به عنوان مثال، درباره نجفی ، جنجال بپا کردند که او در ماجراهای بعد از انتخابات88، به خانه های آسیب دیدگان این حوادث می رفته و از آنها دلجویی می کرده است و فریاد برآوردند که "آقای نجفی! شما چکاره بودید که از طرف میرحسین موسوی به منازل افراد دخیل در فتنه می رفتید و از آنها دلجویی می کردید؟!"
هر کس که دلبسته نظام و انقلاب باشد، با شنیدن این سخن قطعاً به این نتیجه می رسد که نجفی از فعالان فتنه بوده است تا حدی که حتی بعد از خطبه های رهبری در 29 خرداد 88 نیز به فعالیت در بطن فتنه ادامه می داده و خانه به خانه، با کسانی که در درگیری ها و تظاهرات آسیب دیده بودند ، دیدار می کرده و از آنها ، از طرف موسوی دلجویی می کرده است.
طبیعتاً چنین فردی در استانداردهای نظام برای تصدی مناصب مهم نمی گنجد و لذا حق آن است که مجلس، به او برای وزارت آموزش و پرورش ، رأی اعتماد ندهد.
اما برادران اصولگرا(!)، یک دروغ کوچک(!) و لابد غیرعمدی(!) را چاشنی ماجرا کرده بودند و بخش غیرمهم(!) داستان را سانسور کرده بودند.
ماجرا از این قرار بود که در بحبوحه حوادث بعد از انتخابات، شورای شهر تهران، تصویب می کند که افرادی از این شورا ، به منازل افراد آسیب دیده در این حوادث بروند و گزارشی از وضعیت موجود را تهیه و به شورا تقدیم کنند. نجفی نیز در راستای آن مصوبه و به عنوان نماینده شورا، موظف می شود به منازل افراد برود و گزارش تهیه کند.
حال باید انصاف داد که آن ادعای پرطمطراق اول کجا و این واقعیت موجود کجا؟ دلجویی از فتنه گران خیابانی از طرف موسوی کجا و انجام مأموریت قانونی از طرف شورای شهر تهران کجا؟ و صد البته جای تقوا در این میان کجاست؟!
یا در موردی دیگر مدعی شدند که نجفی، در زمان عضویتش در شورای شهر تهران، با نامگذاری یکی از میدان های شهر به عنوان "9 دی" مخالفت کرده بود.
این جمله را که توسط یکی از نمایندگان در این باره علیه او در صحن علنی مجلس گفته شده را بخوانید: "آقاي نجفي در زماني که در شوراي شهر بودند با نام‌گذاري يک ميدان به نام 9 دي که در آن روز چشم فتنه کور شده بود مخالفت کردند که بايد پاسخگو باشند."
این سخنان تحریک آمیز علیه نجفی، قطعاً جریان اصولگرایی حاکم بر مجلس را تحت الشعاع قرار می دهد که "عجب! این نجفی چقدر با فتنه گران عجین بوده که حتی با نامگذاری یک میدان به نام 9 دی - که نقطه پایان حوادث بعد از انتخابات بود - مخالفت کرده است."
اما اینجا هم با یک سانسور کوچک(!) و باز هم غیرعمدی(!) مواجهیم. محمد علی نجفی در این باره در صحن علنی چنین توضیح داد: در جلسه شورای شهر ، می خواستند نام میدان آیت الله حق شناس را به 9 دی تغییر دهند و من گفتم چرا نام یک روحانی برجسته را از روی یک میدان حذف کنیم؟ این همه میدان و خیابان در تهران است، می شود نام یکی از آنها را به 9 دی تغییر داد.
وی در این باره مثالی از شهر قم را مطرح کرد که در آنجا نیز شورای شهر، نام تونل "غدیر" را به "9 دی" تغییر داد و بعد از مخالفت علما و مراجع، بار دیگر نام غدیر را بازگرداندند.
باز هم انصاف دهید که کجای دروغ بستن و گفتن بخشی از ماجرا و کتمان بخش دیگرش اصولگرایی و تدیّن و تقواست؟!
مَثَل اینان ، مَثَل کسی است که نماز نمی خواند و وقتی بر او خرده گرفتند، گفت که خود خدا در قرآن چنین دستوری داده و فرموده است:"لاتقربوا الصلاة"( به نماز نزدیک نشوید).
او البته درست می گفت! در قرآن چنین کلماتی آمده است ولی ادامه اش نیز وجود دارد:" و انتم سکری" ( در حالی که مست هستید).
به گزارش عصرایران،سخن کوتاه می کنیم جز آن که از باب امر به معروف و نهی از منکر به برادران مدعی اصولگرایی یاد آور شویم که قبر و قیامتی هم هست.
