زنان سیاسی در دولت های نهم و دهم
در حالی که دو روز از تمام شدن دولت دهم می گذرد به بررسی کارنامه زنانی می پردازیم که برای اولین بار جای بعضی از سمت های مردانه دولتی را گرفتند و حالا باید جای خودشان را به زنان یا مردان دیگری در «دولت اعتدال» بدهند.
روزنامه هفت صبح: در حالی که دو روز از تمام شدن دولت دهم می گذرد به بررسی کارنامه زنانی می پردازیم که برای اولین بار جای بعضی از سمت های مردانه دولتی را گرفتند و حالا باید جای خودشان را به زنان یا مردان دیگری در «دولت اعتدال» بدهند.
اصولگرا بودند؛ زنانی که در دولت های نهم ودهم مردی را به عنوان ریاست جمهوری همراهی کردند که قبل از انتخابات چشم انداز دقیقی در حوزه زنان ارائه نداد و البته بعد از تشکیل دولت اقدامات مهمی در این زمینه را اجرایی کرد. همین زنان اصولگرا از ساختمان وزارت بهداشت برای اولین بار تا مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری را در دست گرفتند و همه هم از عملکردشان راضی هستند. رئیس دولتشان هم همینطور، تا جاییکه او در آخرین ماه ریاست جمهوری اش، این زنان را در محفلی گردآورد و از آنها تشکری ویژه کرد.
چون کسی بود که زحمات همکاران و خانواده هایشان را دید و تلاش شبانه روز آنها را برای انقلاب و خدمت به مردم درک کرد. کمتر کسی فکر می کرد مردی که در چهار سال دولت اولش بیشتر به فکر حضور بیشتر زنان در خانه باشد و برای تحقق این هدف موضوع کاهش ساعت کاری زنان را پیشنهاد دهد، در دولت دهم از این دیدگاه چرخش کند و در همان اوایل دولت برای معرفی کابینه اش نام سه زن را در آنجا دهد و از میان این سه زن یکی از آنها از مجلس رأی اعتماد بگیرد اما احمدی نژاد که نتوانسته بود نتیجه مورد دلخواهش را از مجلس کسب کند، به فکر جای دادن زنان در سمت هایی مانند معاونت و مشاورانش افتاد و تعدادی از زنان مورد نظرش را که کمتر سابقه اجرایی مرتبط داشتند بر صندلی های دولتی نشاند.
از بین 10 زنی که در دولت دهم رسانه ای شدند، تنها سوسن کشاورز و فاطمه آجرلو که برای وزارت های آموزش و پرورش و کار به مجلس معرفی شدند و رأی اعتماد نگرفتند، به سمتی دست نیافتند و باقی زنان هر یک از جایگاهی در دولت احمدی نژاد برخوردار شدند.
درحالی که دو روز از تمام شدن دولت دهم به بررسی کارنامه زنانی می پردازیم که برای اولین بار جای بعضی از سمت های مردانه دولتی را گرفتند و حالا باید جای خودشان را به زنان یا مردان دیگری در «دولت اعتدال» بدهند.
به همین دلیل به معرفی بعضی از این زنان سمت دار در دولت احمدی نژاد می پردازیم.
مرضیه وحید دستجردی
از او به عنوان اولین «دولت زن» در جمهوری اسلامی ایران یاد می کنند که توانست راه حضور زنان در وزارتخانه ها را باز کند. زنی که از سوی دولت دهم به عنوان وزیر زن به مجلس معرفی شده و توانست از بین خودش و دو زن دیگر (فاطمه آجرلو و سوسن کشاورز) که برای وزارتخانه های دیگر معرفی شده بودند، از مجلس رأی اعتماد بگیرد و با تابوشکنی به عنوان وزیر بهداشت و درمان نام خود را به عنوان اولین زن وزیر بعد از انقلاب ثبت کند. اگرچه که پس از مطرح شدن وزارت او از سوی احمدی نژاد، موجی از مخالفت ها با این پیشنهاد به راه افتاد که همگی دارای اساس فقهی بودند یعنی مخالفان وزارت زن را از نظر اصولی از اصول شرعیه خلاف می دانستند اما هیچکدام تاثیری در روند انتخاب دستجردی نداشت و او از سوی مجلس به عنوان وزیر بهداشت و درمان راهی صندلی وزارتخانه اش شد. او در وزارت بهداشت و درمان راهی صندلی وزارتخانه اش شد. او در وزارت بهداشت و درمان سابقه مدیریتی خوبی از خود نشان داد.
دستجردی نماینده دوره های چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی، عضو شورای سیاست گذاری وزارت بهداشت، عضو گروه پزشکی شورایعالی برنامه ریز و عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور بوده است پیگیری طرح پزشک خانواده از مهمترین اقدامات او است.
مریم مجتهدزاده
او آخرین رئیس مرکز امور زنان در دولت محمود احمدی نژاد بود. او که مدرک کارشناسی ارشد آموزش پرستاری بهداشت دارد، همسر یکی از دیپلمات های ربوده شده ای است که در سال 61 در لبنان ربوده شد و هنوز از سرنوشت او خبری نیست.
او به محض ورود به مرکز امور زنان، تمام برنامه هایش را فقط روی یک چیز متمرکز کرد: خانواده و تحکیم آن. او ستاد ملی زن و خانواده را در این مرکز تشکیل داد و پیشگیری از فروپاشی و تزلزل، کاهش و کنترل آسیب ها و کاهش پیامدهای ناشی از طلاق در کشور را از اهداف اختصاصی آن دانست. بیمه مهریه، دورکاری زنان، افزایش مرخصی زایمان برای زنان کارمند از سه ماه به 9 ماه و استخدام دو زن در یک پست به صورت نیمه وقت با حقوق و مزایای نیمه از طرح هایی بود که در چهار سال گذشته از سوی او و کارکنانش در مرکز امور زنان مطرح شد. تدوین سیاست های مربوط به افزایش جمعیت و افزایش انگیزه های باروری نیز یکی از دیگر طرح هایی است که در چهار سال گذشته به طور جدی در این مرکز دنبال شد.
مسئولان این مرکز حتی لایحه مرخصی سه ساله به دانشجویانی را که مادر می شوند، تصویب کردند و بعد از آن هم گفتند که به ازای هر فرزند، به مادران شاغل یک سال سنوات داده می شود. مجتهدزاده تصویب لایحه «تقلیل ساعت کاری زنان شاغل از 44 ساعت به 36 ساعت در هفته» را همیشه جزو افتخاراتش می داند. لایحه ای که یک بار دولت آن را رد کرد، اما دوباره در هیات وزیران طرح و با آن موافقت شد.
بسته تشویقی شورای عالی انقلاب فرهنگی برای افزایش جمعیت، یکی از دیگر طرح هایی بود که سال گذشته مرکز امور زنان پشت آن ایستاد؛ بسته ای که موارد متعددی را برای زنانی که مادر می شوند در نظر گرفته بود؛ از هدایای نقدی و سکه گرفته تا تسهیلات شغلی و وام مسکن؛ تشویق هایی که به دلیل معلوم نبودن محل تامین اعتبار آنها، هنوز تکلیف اجرایی شدن یا نشدن آنها اعلام نشده است.
همچنین یکی از سیاست هایی که در دوره چهارساله مرکز امور زنان به ریاست مریم مجتهدزاده مانند دولت نهم دنبال شد، حذف بعضی از رشته ها برای زنان در دانشگاه ها بود؛ موضوعی که با حمایت مسئولان مرکز امور زنان سال گذشته باعث شد تا 14 رشته دانشگاهی برای دختران از دانشگاه های کشور حذف شود و بعد از آن مجتهدزاده در پاسخ به تمام انتقادهایی که در این باره وجود داشت، فقط یک جمله را بر زبان آورد: قانونی است.
با تمام این طرح هایی که انتقاد بیشتر فعالان زن را برانگیخت مجتهدزاده به شدت از عملکرد مرکز امور زنان در دولت دهم دفاع می کند و خدا را شاهد می گیرد که در این چهار سال همه زندگی اش شده بوده مرکز و کارهایش؛ یک دلیل اصلی هم علاوه بر دلایل دیگرش برای صرف کردن تمام وقتش در مرکز دارد: «نه بچه ای داشتم نه همسری، شبانه روزم را وقف مرکز کردم.» خودش را زن سرپرست خانواری می داند که در این چهار سال همه حواسش به زنان سرپرست خانوار بوده است.
فاطمه بداغی
او همسر دکتر محمد علی حجازی دبیر و عضو هیات نظارت بر اجرای قاتنون اساسی است. بعضی ها همین نسبتش را دلیل انتخاب او به عنوان مشاور حقوقی احمدی نژاد می دانند. اگرچه تحصیلاتش مرتبط با این سمتش بود.
بداغی در سال 1345 در تهران به دنیا آمد و دارای دکترای حقوق خصوصی است. او مدتی مستشار قضایی حوزه ریاست قوه قضاییه و نماینده قوه قضاییه در شورای فرهنگی اجتماعی زنان و رابط قوه قضاییه با فراکسیون بانوان مجلس هفتم بود.
همسر او که گفته می شود، از فعالان ستاد انتخاباتی احمدی نژاد بوده، پیش از این ریاست مرکز امور مشاورین حقوقی، وکلا و کارشناسان قوه قضاییه را برعهده داشت و فاطمه بداغی نیز مدتی در این مرکز مشغول به کار بود و سپس در دولت دهم طی حکمی از سوی احمدی نژاد به عنوان دبیر و عضو هیات نظارت بر اجرای قانون اساسی انتخاب شد و بعد از آن عنوان معاونت رئیس جمهور در امور حقوقی را به خود اختصاص داد. از مهمترین اقدامات او تعقیب قضایی منتقدین دولت در سال 89 بود. تا جایی که در همان سال بعضی از رسانه ها به خاطر پیگیری های بداغی برای 6 شکایت رئیس جمهور، با کنایه به معاونتش «معاونتی برای شکایت از منتقدان» نامیدند.
نسرین سلطانخواه
او در دولت دهم جایگزین صادق واعظ زاده، برای معاونت علمی و فناوری رئیس جمهوری شد. او کارشناسی،کارشناسی ارشد و دکترای ریاضیات خود را از دانشگاه صنعتی شریف به عنوان اولین فارغ التحصیل دکترای ریاضی در دانشکده ریاضی دریافت کرد و قبل از رسیدن به سمت معاونت عضو هیات علمی و هیات امنای دانشگاه الزهرا، عضو شورای سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش، مشاور رئیس جمهور و در سال 84 رئیس مرکز امور زنان و خانواده بود.
او همچنین در سال 1382 با رأی مردم تهران به عضویت دومین دوره شورای اسلامی شهر تهران انتخاب شد و طی این دوره چهارساله به عنوان عضو هیات رئیسه شورای اسلامی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی و همچنین رئیس کمیته درآمدزایی شورای اسلامی شهر تهران مشغول به فعالیت بود. او در تیر ماه 1387 از سوی احمدی نژاد به عضویت هیات امنای سازمان ملی پرورش استعدادهای جوان درآمد و هفت ماه بعد رئیس موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی در معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور شد. آنطور که خودش گفته معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با ریاست او با حمایت از شرکت های دانش بنیان، حمایت از طرح های کلان محصول محور و با تدوین آیین نامه پسادکتری بستری را برای حمایت و اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی فراهم کرد.
مینو کیانی راد
سال 90 بود که به سمت معاون ارزی بانک مرکزی در آمد و شد اولین زنی که در تاریخ 51 ساله بانک مرکزی به هیات عامل این بانک راه یافته است.
او تا قبل از راه اندازی مرکز مبادلات ارزی حضورش در عرصه رسانه ها نیز پر رنگ شد؛ اتفاقی که برخی آن را به فال نیک می گیرند و معتقدند این حضور توانست موثر ایفا شود اما بهمن ماه سال گذشته بود که شنیده ها حکایت از استعفای او در پی بروز نوسانات شدیدی در بازار ارزی کشور می داد. این استعفا درحالی صورت گرفت که چندی پیش ازت آن رئیس جمهور در کنفرانس خبری با اصحاب رسانه های داخلی و خارجی با اشاره به مینو کیانی راد که در آن کنفرانس خبری حضور داشت، اعلام کرد که او بیش از حد توان خود زحمت کشیده و می کشد.
آزاده اردکانی
او در سال 1388 از سوی حمید بقایی، رئیس آن زمان سازمان میراث فرهنگی به ریاست موزه ملی ایران گماشته شد. او دانش آموخته رشته میکروب شناسی از دانشگاه آزاد اسلامی است و پیش تر سردبیر سایت اطلاع رسانی اجتماعی و فرهنگی میراث آریا و سایت خبرگزاری مناطق آزاد و همچنین سردبیر نشریه پارسه بوده است.
اردکانی با پنج سال سابقه کاری در سازان میراث فرهنگی پس از انتصابش به معاونت موزه ملی ایران مدیر این موزه شد. آنطور که خبرها حاکی است، او در سال 90 بازداشت شد و در تیرماه همان سال از این سمت برکنار شد.
البته بعد از انتشار خبر بازداشت او سازمان میراث فرهنگی اطلاعیه ای صادر کرد و انتشار این خبر را کذب محض خواند و آن را از زمره شایعه پراکنی ها و از مصادیق جنگ روانی دانست که در یک اتاق فکر جنگ روانی و محفلی خاص و خطرناک تدارک دیده شده است.
فرشته حشمتیان
او در دولت دهم معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان مدارس غیردولتی، توسعه مشارکت های مردمی و خانواده بود. او در دوران دفاع مقدس به عنوان بسیجی امدادگر به مجروحان رسیدگی می کرد. او در سال 65 و در زمانی که فرزند اولش یکماهه بود در منطقه کرمانشاه جانباز شد و در آن زمان در بیمارستان در حال امدادرسانی به بیماران بود که در پی حمله هوایی و بمباران سراسری شهر، از ناحیه پای راست، 25 درصد جانباز شد. او قبل از رسیدن به سمت معاونت وزیر آموزش و پرورش به عنوان یکی از گزینه های احتمالی برای سکانداری وزارت آموزش و پرورش مطرح بود.
