افراد چاق بیشتر مستعد ابتلا به پوکی استخوان هستند
پژوهشگران علوم پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد می گویند بررسی های صورت گرفته نشان داده است که چاقی باعث می‌شود تا استخوان‌ها استحکام خود را از دست بدهد.به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، محققان اعلام کردند که چاقی را باید در زمره عوامل خطرساز در ابتلا به پوکی استخوان و کاهش تراکم استخوانی تلقی کرد. آنان می گویند در بعضی از کسانی که اضافه وزن دارند، چربی در داخل استخوان پنهان می شود و این می تواند استخوان را ضعیف و شکننده کند. چاقی به عواملی که می تواند باعث پوکی استخوان شود افزوده شده است.
پوکی استخوان معمولا به نحیف بودن و شکنندگی ظاهری مرتبط شناخته می شود.
محققان آمریکایی دریافته اند که در بعضی از کسانی که اضافه وزن دارند، چربی در داخل استخوان پنهان می شود و این می تواند استخوان را ضعیف و شکننده کند.
نتایج این مطالعه نشان داد که چربی مغز استخوان در افرادی که پوکی استخوان دارند بیشتر است.
محققان هاروارد در بوستون بدن ۱۰۶ زن و مرد چاق اما سالم را اسکن کردند. اسکن ها نشان داد که چربی در درون کبد، عضلات و مغز استخوان پنهان می شود.
دکتر میریام بردلا که این مطالعه را انجام داد می گوید کسانی که در اطراف کمر چربی زیادی دارند بیشتر با این خطر روبرو هستند.
مغز استخوان محل فعالیت سلول های مسئول تشکیل استخوان است. بردلا استدلال می کند که وجود سلول های چربی در مغز استخوان باعث شکنندگی آنها می شود.
او می گوید که اگر ستون فقرات پر از چربی باشد، به اندازه لازم محکم نخواهد بود. به گفته او زمانی تصور می شد که چاقی مانعِ از بین رفتن استخوان می شود. اما آنها دریافته اند که این درست نیست.
محققان می گویند که با توجه به اینکه هیچ کس نمی تواند تعیین کند که چربی بدنش کجا جمع شود، بهترین راه چاره لاغر ماندن است.
نتایج این تحقیق در نشریه رادیولوژی چاپ شده است .
تخمین زده می شود که تقریبا سه میلیون نفر در انگلیس پوکی استخوان داشته باشند.
در ایالات متحده، ۱/۵ میلیون شکستگی ناشی از استئوپروز در سال دیده می‌شود که هفتصدهزار مورد آن در مهره‌ها، دویست و پنجاه هزار مورد در استخوان رادیوس، دویست و پنجاه هزار مورد در لگن و سیصدهزار مورد در سایر استخوان‌ها رخ میدهند.
شکستگی‌های لگن وخیم‌ترین عارضه استئوپروز بوده و میزان مرگ ومیر آن در سال اول بیش از ۲۰٪ است. بیش از ۵۰٪ بیماران مبتلا به شکستگی لگن قادر به بازگشت به حالت ایستاده قبلی نبوده و تقریبا ۱۰٪ آنان نیاز به تسهیلات مراقبتی دراز مدت خواهند داشت.
سه چهارم شکستگی‌های لگن در زنان رخ می‌دهد.
بعد از سن ۵۰ سالگی، خطر بروز شکستگی لگن در طول زندگی برای زنان سفیدپوست ۱۷٪ و برای مردان سفیدپوست ۶٪ می‌باشد.
اگر سنجش تراکم مواد معدنی استخوان را ملاک قضاوت قرار دهیم،۱۳ الی ۱۷ میلیون زن دچار کاهش توده استخوانی در گردن استخوان ران بوده و ۴ الی ۶ میلیون زن سفیدپوست یائسه مبتلا به استئوپروز می‌باشند.
هرچند میزان عوارض(موربیدیته) در شکستگی‌های مهره‌ای کمتر است، اما میزان مرگ ومیر آنها به دلیل خطر بیماری‌های ریوی و قلبی-عروقی بیشتر است.
فقط یک سوم از شکستگی‌های مهره‌ای که در پرتونگاری تشخیص داده می‌شوند، تحت مراقبت طبی قرار می‌گیرند. در زن‌ها پوکی استخوان در سن ۳۵ سالگی آغاز می‌گردد.
