شرکت بایـر آلمان، تولیـدکننده آسپیـرین ۱۵۰ ساله شد
سابقه کنسرن داروسازی بایر آلمان به یک قرن و نیم رسید. به جز آسپیرین، که در سراسر جهان مشهور است، هروئین نیز از دیگر محصولات این شرکت داروسازی است. با هم نگاهی گذرا به تاریخ ۱۵۰ ساله این کنسرن بزرگ جهان می اندازیم.
فریدریش بایر، بنیان‌گذار کنسرن داروسازی و تولید مواد شیمیایی بایر آلمان است. او در سال ۱۸۶۳ به همراه دوست‌اش یوهان وسکوت شرکتی کوچک را در شهر ووپرتال آلمان تاسیس کرد. این شرکت در ابتدا در زمینه تولید رنگ فعالیت میکرد. دوستی این دو آغاز فعالیت یکی از بزرگ‌ترین کنسرن‌های داروسازی جهان بود.
خانه فریدریش بایر در شهر ووپرتال آلمان اولین محل فعالیت این شرکت نوبنیاد بود. فعالیت شرکت او در کنار محل زندگی‌اش آغاز شد. این شرکت در ابتدا رنگ تولید میکرد.
این شرکت در ابتدا سه نفر را استخدام کرد. این سه نفر کلیه فعالیت‌های شرکت را سامان می‌دادند. ۲۰ سال بعد شمار کارکنان شرکت بایر به ۳۰۰ نفر رسید و امروز شمار کارکنان این کنسرن جهانی به ۱۱۰ هزار نفر رسیده است.
شرکت بایر در کنار فعالیت برای تهیه رنگ، اولین دارو برای سردرد را تولید کرد. این دارو به خاطر فعال‌سازی شدید ارگان‌های بدن پس از چندی در آلمان ممنوع شد.
شرکت بایر به تدریج توسعه یافت. این شرکت اواخر قرن نوزدهم به ساحل رود راین تغییر مکان داد. در بخش آلیزارین این شرکت رنگ خاص "سرخ خونی" تولید می‌شد. قبل از جنگ جهانی اول بایر به یک شرکت جهانی تبدیل شده بود که در بسیاری از کشورهای جهان شعبه داشت.
قبل از آغاز جنگ جهانی اول شرکت بایر مجوز تولید دارویی به نام "دیاستیل مورفین" را به دست آورد. دیاستیل مورفین که آن را امروزه "هروئین" می‌نامند، در آن زمان برای مبارزه با تب، فشار خون بالا و درمان مبتلایان به بیمار‌های سل و سایر بیماری‌های تنفسی پیشنهاد شده بود. در دو جنگ جهانی این ماده مخدر برای کاهش درد زخمیان به کار می‌رفت. پس از جنگ جهانی دوم مصرف هروئین ممنوع شد.
از سال ۱۹۲۵ شرکت بایر در تولید سم "سیکلون ب" برای دفع آفات شرکت داشت. "سیکلون ب" نوعی گاز کُشنده و برگرفته از سم سیانور است که رژیم آلمان نازی برای کشتار جمعی اسیران در آشویتس و دیگر اردوگاه‌های مرگ از آن استفاده میکرد. در کنسرن بایر طی جنگ جهانی دوم کار اجباری اسرای جنگی مرسوم بود. شمار اسرایی که در سال ۱۹۴۴ در مرکز بایر در شهر لورکوزن کار می‌کردند ۴۳۰۰ نفر بودند.
پس از تاسیس مجدد بایر در سال‌های دهه ۱۹۵۰ پنی‌سیلین که توسط پزشک اسکاتلندی الکساندر فلمینگ کشف شده بود، در آزمایشگاه مخصوص آن در بایر به تولید انبوه رسید. به این ترتیب امکان مبارزه با بیماری‌های باکتریایی چون طاعون، سفلیس یا سل بوجود آمد و هزینه آن هم به گونه‌ای بود که قشرهای پائینی جامعه نیز می‌توانستند به آن دسترسی داشته باشند.
پس از جنگ جهانی دوم شرکت بایر تولید الیاف اکریلیک درالون را آغاز کرد. تبلیغ درالون در آن زمان ِ آلمان بسیار پربیننده بود و دختری را در پارچه‌ای از جنس الیاف اکریلیک درالون نشان می‌داد. درالون امروزه تنها به عنوان رومیزی یا بخش پارچه‌ای چتر مورد مصرف دارد.
زمانی که آپولوی ۱۱ بر سطح کره ماه نشست یکی از داروهایی که فضانوردان به همراه داشتند آسپیرین بود. سالانه بیش از ۱۱ میلیارد قرص آسپیرین در ۷۰ کشور جهان مصرف می‌شود. این دارو که معمولاً به عنوان ضددرد، تب‌بر، و ضد التهاب استفاده می‌شود، در موردهایی چون حساسیت، منع پزشکی دارد یا لازم است با احتیاط مصرف شود.
شرکت داروسازی و تولید مواد شیمیایی بایر آلمان که ۱۵۰ سال پیش فعالیت‌اش را در یک اتاق مسکونی آغاز کرد، اکنون یکی از کنسرن‌های داروسازی بزرگ دنیاست. فروش سالانه این کنسرن بیش از ۴۰ میلیارد یورو است.
|
