داستان اختراع زیپ

داستان اختراع زیپ

http://1doost.com/Files/Posts/Thumbs/77/13421.jpg



استفاده از زیپ در زندگی روزمره ما آن قدر عادی شده که شاید اصلا تا به حال فکر نکرده باشیم این وسیله از کجا آمده و چه کسی برای اولین بار با اختراع این وسیله ما را از شر بستن دکمه ها و بندهای زیاد یا گره زدن راحت کرد.
داستان تولد زیپ از سال 1850 و با یک ایده هوشمندانه از طرف «الیاس هاو» مخترع چرخ خیاطی شروع می شود. الیاس در آن سال ها ایده تولید یک نوع بست سراسری را ارائه داد که سرآغاز تولد زیپ شد.
http://1doost.com/Files/Pictures/139...1375214450.jpg
زیپ چگونه اختراع گردید

اگر چه خیلی ها الیاس هاو را مخترع اصلی زیپ می دانند اما چرخ خیاطی های «هاو» آن قدر مشهور شدند که او دیگر به دنبال ثبت حق امتیاز این بست نرفت و تبلیغی در این مورد نکرد و در حقیقت این کار را برای «ویت کامب جودسون» آمریکایی گذاشت.
43 سال بعد از الیاس هاو، ویت کامب جودسون در آگوست1853، زیپ را در دفتر اختراعات تاریخ به نام خود ثبت کرد.
زمان جودسون پوشیدن چکمه های بلند چرمی مد بود و جودسون که همیشه با مد پیش می رفت مجبور بود هر روز مدت زیادی از وقتش را صرف بستن دکمه های چکمه هایش بکند. همین باعث شد تا جودسون به فکر راهی آسان تر باشد و بالاخره توانست وسیله ای شبیه زیپ را اختراع کند که «قفل قلاب » نام داشت.
جودسون تنها یک نمونه از این وسیله برای استفاده شخصی ساخت و با این اختراع خودش را از شر بستن ان همه دکمه خلاص کرد.
دو سال گذشت و جودسون اختراعش را برای اولین بار در نمایشگاه جهانی شیکاگو در مقابل دیدگان 20 میلیون نفر به نمایش گذاشت ولی استقبال چندانی از اولین نمونه های زیپ نشد و جودسن تنها توانست 20 عدد از آنها را به فروش برساند و این 20 عدد هم تنها از طرف پستچی ها خریداری شد تا در کیف نامه هایشان را با آن ببندند.
جودسون در سال 1909 از دنیا رفت و هیچ وقت نفهمید همین بست های ساده که چندان هم مورد توجه قرار نگرفته بود، بعدها زمینه تولد یکی از مهمترین وسایل صنعت خیاطی و بسیاری دیگر از صنایع را پدید خواهد اورد.
بعد از جودسون، «گیدئون ساندباک» به ساخت زیپ هایی مدرن تر و کاربردی تر و توسعه دادن ایده های قدیمی جودسون روی آورد.
ساند باک حلقه ها و قلاب های بست جودسون را با دندانه های ریزی که در هم قفل می شدند جایگزین کرد، در واقع وقتی غلاف متحرک کشیده می شد به اطراف دندانه ها فشار وارد کرده و آنها را به سمت یکدیگر هل می داد و این کار باعث می شد تا دندانه ها در هم قفل شوند، او همچنین تعداد این داندانه ها را در هر سانتی متر از یک عدد به 4 عدد رساند.
ولین بست با ایده ساندباک در سال 1909 با نام «پلاکو» وارد بازار شد و در صنعت خیاطی و به خصوص برای شلوارهای مردانه مورد استفاده قرار گرفت و اولین سفارش انبوه را هم ارتش آمریکا برای لباس ها و وسایل سربازان به ساندباک داد.
طریقه استفاده از زیپ، امروزه برای همه آشکار است اما در آن زمان برای مردم ناشناخته بود و بنابراین هیچ کس زیپ را نمی خواست و همان روش سنتی و سخت دکمه ای را ترجیح می دادند تا اینکه یک ناجی از راه رسید. بی اف گودریچ که یک کمپانی مشهور کفش و لوازم لاستیکی داشت، در سال 1913 تعداد 150 هزار از این بست ها را برای تولید کفش های پلاستیکی جدیدش سفارش داد.
خیلی زود این بست ها با کفش های پلاستیکی گودریچ به شهرت رسیدند چون باز و بسته کردن آنها حتی با یک دست کار بسیار آسانی بود و شهرت آنها به جایی رسید که دیگر گودریچ سالانه نزدیک به یک میلیون از آنها به ساندباک سفارش می داد.

http://1doost.com/Files/Pictures/139...1375247756.jpg

در آن زمان به این بست ها، بندهای بی قلاب می گفتند و نام «زیپ» را گودریچ روی انها گذاشت. او از صدای باز و بسته شدن بست ها خوشش می امد و با تقلید از این صدا نام «زیپ» را روی آنها گذاشت و کفش هایش را با نام چکمه های زیپی به فروش رساند و این نام روی بست های ساندباک باقی ماند.
زیپ نزدیک به 20 سال اول فعالیتش تنها روی چکمه ها و بسته های تنباکو نصب می شد تا اینکه در سال 1930 یک تاجر آمریکایی پیشنهاد استفاده از زیپ در لباس های کودکان را ارائه داد و این پیشنهاد خیلی زود شهرت این نوع بست را دوچندان کرد، چرا که با استفاده از زیپ کودکان می توانستند خودشان به تنهایی لباس هایشان را بپوشند.
رفته رفته زیپ وارد دنیای مد شد و به جایی رسید که سال 1937 به طور کامل جای دکمه را گرفت و هنوز هم یکی از پرکاربردترین نوع بست ها در صنایع مختلف است.

منبع : گوی آنلاین