توصیه هایی برای جلوگیری از تیره شدن روابط بین همسران
رابطه زناشویی مانند سکه، دو رو دارد. از یکسو می تواند مایه شادی و آرامش باشد اما برخی مواقع نیز این رابطه گرم قدری شکرآب می شود. در این مواقع همسران شروع به انتقاد کردن و غر زدن می کنند. این مشکلات اگر پیشرفته تر شود به خشم و پرخاشگری تبدیل می شود. امروز به دیدار دکتر حسین ابراهیمی مقدم، روا نشناس، رفتیم تا با چند توصیه کاربردی در این خصوص آشنا شویم.
اصولا چرا روابط همسران دچار تیرگی می شود؟
رابطه زناشویی همیشه با دنیایی از عشق و امید و انتظار شروع می شود. امید به اینکه احساساتمان درک و پذیرفته شود و امید به اینکه به جایگاه امنی برسیم که احساس کنیم توسط نزدیکترین فرد زندگیمان حمایت می شویم اما گاهی این امید در برخورد با واقعیت رنگ می بازد، نیازها برآورده نمی شود و برداشتهای اشتباه به تدریج روابط همسران را تیره می سازد. در نتیجه خشم در روابط آنها رشد می کند تا جایی که تمام امیدها و آرزوها نقش بر آب می شود و به جای آن تصاویر زیبا، صحنه های زشت و ملال آور در روابط حاکم می شود و هریک از زوجین احساس تنهایی شدید می کند و با این احساس هر لحظه از هم دورتر می شوند و حتی کارشان به پرخاشگری و خشم نیز می رسد.
چه عواملی را در خشمگین شدن همسران موثر می دانید؟
شناخت ناکافی نسبت به خلق و خو و ویژگی های همسر که متاسفانه عدم آگاهی از تفاوتهای جنسیتی نیز باعث دامن زدن به این موضوع می شود و همچنین عدم مهارت در فن گفتگو و ایجاد ارتباطی موفق و نیز عدم آگاهی از روش های صحیح برخورد با مسایل متفرقه و روزمره ایکه شاید بسیار تکرار شود زمینه ساز ناراحتی و رفتارهای پرخاشگرانه می شود.
می توانید مثال بزنید؟
به طور مثال سکوت همسر، دیر آمدن شوهر به منزل، کمک نکردن مرد در امور خانه، عدم تعادل در برقراری ارتباط همسران با خانواده و یا حتی مسایل تربیتی فرزندان از این جمله اند.
و چه طور می توانیم خشم خودمان و همسرمان را کنترل کنیم؟
به خاطر داشته باشید شناخت افرادی که با آنها درارتباط هستید همواره به نفع شماست. وقتی همسرخود را درست بشناسید این شناخت به میزان زیادی در روابط زناشویی تان تاثیر می گذارد و بنابراین به عنوان نخستین و مهمترین پیشنهاد توصیه می شود ،سعی کنید با شناخت و آگاهی بیشتر و دقیق ترازروحیات، احساسها، ویژگی ها، مهارتها، نقاط مثبت و منفی همسر خود بزرگترین گام را به سوی روابطی بهتر و صمیمانه تر بردارید.
تربیت خانوادگی هم در این خصوص موثر است؛ نیست؟
به نکته مهمی اشاره کردید! زن و شوهر علاوه بر آنکه از دو خانواده، با فرهنگ و تربیت متفاوت هستند از دو جنس متفاوت نیز هستند که هرچه آگاهی شما نسبت به این موضوع و این تفاوتها بیشتر باشد زمینه بسیاری از ناراحتی ها از بین می رود.
می توانید مصداقهایی از این تفاو تها را نام ببرید؟
مثلا نحوه برخورد زن و مرد در برابر مسایل ومشکلات یکی از این مصداقهاست. به طور مثال زنان زمانی که اوضاع بر وفق مرادشان نیست معمولا سریع تذکر می دهند ولی مردان معمولا آن را در خود نگه می دارند یا بعد از فشار عصبی و روانی، مردها معمولا گوشه گیر می شوند و در خود فرو می روند ولی زنها به هیجان می آیند و مسایل را مطرح می کنند و برای رسیدن به آرامش نیاز به همدردی دارند اما مرد نیاز به زمان دارد که به تنهایی و بدون حضور کسی موضوع را با خودش موشکافی کند تا ازلاک خود بیرون بیاید، پس بهتر است زنان باهوش متوجه باشند به هر دلیلی که همسرشان عصبی و خشمگین شده به جای بحث و گفتگو از همسر خود دور شوند و اجازه دهند او باخودش کنار بیاید.
فکر نمی کنید بعضی ها حتی همینکار همسرشان را هم نوعی بی احترامی تلقی کنند؟
این دور شدن نباید به نحوی باشد که بی احترامی به شمار رود بلکه با این کار به همسر خود زمانی برای خلوت کردن با خویش و آرام شدن داده اید در ضمن خود شما می توانید از این لحظه ها بهترین استفاده را جهت اندیشیدن برای رفع مشکل و رسیدن به راه حلها داشته باشید. یک نکته دیگررا هم اضافه کنم که همیشه در حین خشم وناراحتی بر ذهن خود و افکارتان مسلط شوید تا با دقت و توجه بیشتری بتوانید در زمان و مکان مناسب با همسرتان گفتگو کنید. ببینید؛ مردان علاقه دارند مسایلشان را به تنهایی حل کنند لذا سعی می کنند مشکلاتشان را برای کسی بازگو نکنند اما زنها دوست دارند با کسی حرف بزنند و مشکلاتشان را مطرح کنند تا حس حمایتی آنها تقویت شود.
پس به همین دلیل است که هر وقت با همسرم دچار مشکل می شوم بلافاصله با مادرش تلفنی صحبت می کند؟
(با خنده( احتمالا همین طور است.
ا گرا جازه بدهید یک سوال خصوصی از شما بپرسم: من هنگامی که در خانه هستم علاقه عجیبی به خواندن روزنامه و گوش کردن اخبار دارم اما همسرم همیشه از این کار ناراحت می شود. به نظر شما باید چه کارکنم؟
خواندن روزنامه و گوش دادن به اخبار نشان بی اعتنایی شما نسبت به همسر و خانواده تان نیست بلکه روشی است که معمولا مردان برای فراموش کردن مشکلات زندگی پیش می گیرند.
از تفاو تهای مردان و زنان نکته دیگری باقی مانده است که بخواهید اشاره کنید؟
بله. خانمها وقایع را با جزییات و صحنه به صحنه تعریف می کنند ولی آقایان به کلیات بسنده می کنند و خیلی زود حوصله شان سر می رود. همچنین اغلب خانمها آنچه در ذهن و فکرشان می گذرد را با صدای بلند با خود بیان می کنند که گاه شوهران فکر می کنند همسر از قصد به در می گوید تا دیوار بشنود. یک نکته دیگر هم اینکه به علت جزیی نگری زنان در مسایل مختلف و حساسیت بیش از حد به جزییات معمولا حافظه زنان مانند بایگانی، پرونده ای قطور و بسیار گسترده دارد. آقایان از یاد نبرند زنان گاهی فقط نیازمند گوش شنوا هستند. با گفتن و گله کردن و گاهی از چیزی شکایت کردن روحشان سبک می شود. مرد خوب همواره این فرصت را به همسرش می دهد. به حرفهای او گوش می دهد و با او همدلی می کند.این عمل را نه به صورت مکانیکی بلکه از روی رغبت و با تمام وجود به خاطر دل او انجام می دهد زیرا که مطمئن است ثمره این نوع رفتار او با همسرش اول از همه به خود او و به زندگی شان برمی گردد.به یاد داشته باشید بیشتر زنها از طریق محبت و عشق ورزی بهتر و راحتتر با شما کنار می آیند تا با اهدای قطعه ای جواهر. به عواطف و گریه همسر اهمیت دهید و هنگام بروز خشم او را در آغوش بگیرید و به او اظهار محبت کنید. یک نکته دیگر اینکه صداقت داشتن با بی گذشت بودن و خرده گیری فرق دارد، در بیان انتقادها کمی ملاحظه کارانه عمل کنید.
و خانمها برای کنترل خشمشان چه کار کنند؟
اگر مردی در لحظات عصبانیت یا بعد از آن گفت : « مرا تنها بگذار « منظور اصلی او این است که در آن لحظات به سکوت احتیاج دارم تا به همسرم. اگر از شوهرتان می خواهید تا کاری برایتان انجام دهد و او مخالف است غرغر کردن و شاکی بودن از شرایط هیچ کمکی به حل مشکل نمی کند و باعث سردی روابط می شود. همچنین زمان عنوان کردن هر مطلب را متناسب با روحیه، ظرافت و شرایط شوهرتان بشناسید و در مواقعی که شوهر ناراحت و مضطرب است نقش تشدید کننده ناراحتی را بازی نکنید. در زمان ناراحتی همسر، همزمان با غصه های شوهر، درد و دل خود را با او مطرح نکنید و با به زبان آوردن و تکرار خاطره های تلخ گذشته، لحظه های خوشایند را خراب نکنید و نکته مهمتر اینکه هرگز به گونه ای رفتار نکنید که همسر شما احساس کند بدون حضور او زندگی شما به راحتی و آسانی طی می شود
منبع : دکتر حسین ابراهیمی مقدم - هفته نامه سلامت
