برخی از افراد، برای معتاد شدن استعداد ژنتیكی دارند اما برای مثال احتمال الكلی شدن كودكان والدین الكلی نسبت به والدین غیر الكلی ۴ تا ۱۰ برابر بیشتر است. امروزه تعداد بیشماری از كودكان تحت تأثیر والدینی هستند كه از انواع مواد مصرف می‌كنند. حتی چنین والدینی باید به كودكان خود آگاهی دهند و آنها را نسبت به خطر معتاد شدن هوشیار نمایند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی پیشگیری نوین، آموزش مهارت های زندگی به كودكان در خانه، مدرسه و در اجتماع باید به گونه ای باشد كه باعث افزایش تاب آوری آنها در برابر مواد شود.
تاب آوری چیست؟
تاب آوری یعنی در شرایط آسیب زا پرورش یافتن، آسیب ندیدن و به رشدی بیش از پیش دست یافتن. فرایند تاب آفرینی صرفا محدود به دوره كودكی نیست و می تواند تا سالمندی نیز تداوم یابد.
در تاب آوری، وجود برخی از ویژگی های فردی و نیز محیطی اهمیت دارد. تاب آوری فقط داشتن فهرستی از ویژگی ها نیست، تاب آوری نتیجه فرآیندی تاب آفرینانه در زندگی واقعی است.
تاب آوری، ظرفیتی ذاتی است اما رفتار تاب آورانه اكتسابی است. تاب آوری، پیامد پیمودن فرآیندی تاب آفرین است. تاب آوری در حقیقت فرآیند زندگی است. فرآیندی كه در آن هر كس می تواند بر تنش ها و رویدادهای ناگوار غلبه كند. منطق تاب آوری شباهت بسیار به منطق واكسیناسیون دارد. ویژگی های فردی تاب آوری را می توان به كودك و نوجوان آموزش داد.
خانواده و مدرسه می توانند نقش بسیار مهم در افزایش تاب آفرینی داشته باشد.
آموزش مهارت های زندگی برای افزایش تاب آوری
جهت تاب آور کردن كودكان و کاهش عوامل خطرزا و افزایش عوامل محافظت کننده باید به آموزش مهارت های زندگی به آنها توجه کرد.
مهارت های زندگی، توانایی های رفتار مثبت و انطباقی است كه فرد را قادر می سازد تا با خواسته ها و چالش های زندگی روزمره مقابله كند. آموزش مهارت های زندگی طراحی شده است تا تمرین و تقویت مهارت های روانی – اجتماعی را منطبق با بافت فرهنگی و رشدی فرد تسهیل كند. این مهارت ها رشد فردی و اجتماعی را ارتقاء می دهد، از حقوق انسانی محافظت می كند و از مشكلات بهداشتی و اجتماعی پیشگیری می كند.
