آیا ساخت تفنگ اشعه ایکس امکان‌پذیر است؟
آیا ساخت تفنگ اشعه ایکس امکان‌پذیر است؟
دانش > فناوری - هفته گذشته اعلام شد شخصی به نام گلندون اسکات کرافورد تلاش داشت تا سلاح اشعه ایکسی بسازد که می‌توانست در عملیات تروریستی مورد استفاده قرار گیرد. آیا چنین سلاحی واقعیت دارد؟
محمود حاج‌زمان: چهارشنبه گذشته خبری منتشر شد که از تلاش شخصی به نام گلندون اسکات کرافورد برای ساخت سلاح «اشعه ایکس» خبر می‌داد؛ سلاحی که هدف اصلی از طراحی آن بر طبق ادعای سازنده، کمک به رژیم صهیونیستی برای کشتن دشمنانش هنگام خواب بود.
کرافورد و مهندس همکارش، اریک جی. فیت در حالی‌که یک دستگاه پرتو ایکس غیرعملیاتی را همراه خود داشتند، توسط ماموران اف.بی.آی دستگیر شدند. اما یک سوال در این میان حل نشده باقی مانده است: آیا می‌توان با استفاده از یک دستگاه پرتو ایکس، سلاحی واقعی ساخت؟
مرگ‌آوری پرتو ایکس
شهرت پرتو ایکس به دلیل توانایی آن در عکسبرداری از درون بدن انسان است. در حالی‌که دوز معمول مورد استفاده در دستگاه‌های پزشکی برای بدن بی‌ضرر است، اما تابش زیاد این پرتو منجر به بروز صدمه در بافت انسانی می‌شود. همانند پرتو فرابنفشی که از خورشید می‌آید، تابش زیاد پرتو ایکس نیز باعث بروز سرطان می‌شود. اما از آنجایی‌که از نظر معیار تابش، پرتو ایکس جزو دوزهای پایین محسوب می‌شود؛ میزان مرگ‌آوری آن مثلا به اندازه یک تفنگ معمولی خطرناک نیست.
یکی از واحدهای اندازه‌گیری تابش راد (Rad) است. در حالی‌که مثلا میزان تابش دستگاه عکسبرداری قفسه سینه 1 راد است، میزان دوز خطرناک پرتو ایکس بسیار بیشتر از این مقدار است. تابش شدید پرتو ایکس با دوز 5 تا 20 راد می‌تواند باعث صدمات کروموزومی شود؛ و تابشی بین 20 تا 100 راد باعث کاهش موقتی میزان گلبول‌های سفید خون، و به خطر افتادن سلامتی تولیدمثلی و باروری انسان می‌شود. در دوز 200 راد، نخستین نشانه‌های بیماری تشعشع یا پرتوگستری (Radiation Sickness) بروز می‌کند؛ و جذب کوتاه‌مدت دوز 800 راد یا بیشتر اغلب همیشه منجر به مرگ می‌شود. کرافورد قصد داشت تا سلاحی بسازد که بتواند دوز کشنده پرتو ایکس را در مدت زمان نسبتا کوتاهی (در حد چند ساعت) تولید کند.
کاربردهای نظامی
اگر پرتو ایکس تا این اندازه خطرناک است، پس چرا نیروهای نظامی از آن استفاده نمی‌کنند؟ قبل از اینکه به این سوال پاسخ دهیم؛ بهتر است بدانیم که طراحی سلاح مذکور توسط فردی دیوانه انجام شده است، و بعید بود که بتواند رنگ واقعیت به خود بگیرد. اگرچه ماموران فدرال ژنراتور پرتو ایکسی که کرافورد قصد استفاده از آن را داشت خنثی کردند، اما به احتمال فراوان چیزی که وی ساخته بود به هیچ وجه کار نمی‌کرد.
در واقع، سازمان‌های نظامی تلاش می‌کنند تا سلاح‌هایی بسازند که مستقیما از انرژی استفاده می‌کنند.اگرچه تمرکز آنها صرفا بر پرتو ایکس نیست، پرتوهای تابشی هدایت شده ایده اصلی پشت طراحی سلاحی آزمایشیهستند که سال 2010 / 1389 عنوان «پرتو درد» توسط اداره پلیس لس‌آنجلس برای کنترل شورش زندانیان مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از دوز به مراتب کمتری که کرافورد و فیت قصد به کارگیری آن را داشتند، چنین سلاح‌هایی می‌تواند با داغ کردن پوست اهداف انسانی آنها را مجبور به عقب‌نشینی کند.
سلاح مورد استفاده اداره زندان‌های لس‌آنجلس جزو کاربردهای غیر مرگبار طبقه‌بندی می‌شود، که تنها برای متوقف کردن زندانیان یا گروه‌های شورشی طراحی شده است. استفاده از دوز بالاتر پرتو ایکس با زیر پا گذاشتن هدف غیر مرگبار بودن هدفی است که نیروهای نظامی آن را دنبال می‌کنند. با این وجود، اگر نیروهای نظامی به دنبال سلاحی واقعا مرگبار هستند، گزینه‌های به مراتب کارآمدتر، امتحان شده، و ارزان‌تری در مقایسه با استفاده از پرتو ایکس در اختیار دارند.
53275
خبر آنلاین
