سیروان خسروی از موفقیت هایش می گوید
می توانید موسیقی دانی را تصور کنید که هنوز دهه دوم زندگی اش را تمام نکرده باشد و این همه موفق باشد. با «انریکه اگلسیاس» قطعه ای مشترک خوانده باشد و علاوه بر آن با رضا صادقی، احسان خواجه امیری، بهنام صفوی، زانیار و مهدی اسدی نیز کار کرده باشد. برایشان آهنگ ساخته باشد و قطعاتشان را تنظیم کرده باشد. «سیروان خسروی» همه این خصوصیات را دارد.
مجله موفقیت: می توانید موسیقی دانی را تصور کنید که هنوز دهه دوم زندگی اش را تمام نکرده باشد و این همه موفق باشد. با «انریکه اگلسیاس» یکی از مشهورترین موسیقی دانان پاپ جهان قطعه ای مشترک خوانده باشد و علاوه بر آن با رضا صادقی، احسان خواجه امیری، بهنام صفوی، زانیار و مهدی اسدی نیز کار کرده باشد. برایشان آهنگ ساخته باشد و قطعاتشان را تنظیم کرده باشد.
«سیروان خسروی» همه این خصوصیات را دارد. جوان است و در کارش موفق. موفقیت البته ارکان زیادی دارد، اما یکی از آنان پشتکار است که سیروان به خوبی از آن بهره مند است.
در 11 سالگی زمانی که اولین سازش کیبورد را شروع کرد تا همین حالا که برای خود تبدیل به یکی از مهره های مهم موسیقی پاپ شده است و هر اثری که به بازار عرضه می کند همچنین کنسرت هایش، همیشه با استقبال مواجه می شود.
کنسرت در 17 سالگی
سیروان از 11 سالگی موسیقی را آغاز کرد. نزد استادی به نام اِوی جونیو و بعد از آن با کاوه یغمایی موسیقی راک را شناخت و نگاهش به موسیقی عوض شد. کاوه که خودش از ستاره های موسیقی راک است، موسیقی را به صورت علمی به او آموخت. با اینکه ساز تخصصی اش گیتار الکتریک بود، کیبوردنوازی را به شکلی علمی به سیروان آموخت.
موسیقی راک برای سیروان جذاب می شود و تمرکزش را روی آن می گذارد تا اینکه اولینه کنسرتش را در 17 سالگی با همراهی کاوه، که در 79 سالگی به سر می برد، اجرا می کند. این همکاری یک سال دیگر یعنی تابستان سال 80 همان زمان که او آلبوم «مترسک» را ضبط می کرد، ادامه پیدا می کند.
سیروان در این باره می گوید: «برای ضبط مترسک 6 ماه با کاوه همراه بودم و برای اولین بار چگونگی ضبط آلبوم را از نزدیک می دیدم. قبل از آن بی هدف قطعاتی را ضبط می کردم.»
استودیویی حرفه ای؛ اما بدون تجهیزات
حالا اما، حالایی که بیش از یک دهه از آن روزگار می گذرد، او استودیوی شخصی خودش را دارد. استودیویی که بیش از آن که تجهیزات و وسایل مدرن و عتجیب و غریب داشته باشد، نوازنده و آهنگسازی دارد که کارش را خوب می داند و بلد است. سیروان خودش بر این اعتقاد است که امکانات عجیب و غریب به درد نمی خورد. بیشتر مهارت و تجربه است که حرف اول را می زند.
سیروان همان زمان قطعاتی ساخت و منتظر یافتن یک خواننده بود. خواننده پیدا نشد و خود به صورت اتفاقی تصمیم گرفت که قطعات را بخواند.
شاید در ابتدا خیلی هم خوب نبودند اما حالا بسیار بهتر و شنیدنی تر شده اند و این همان راز موفقیت سیروان است؛ به شکلی که خودش می گوید: «من در این سال ها به صورت پله پله کار خودم را شروع کردم. چند سالی به عنوان تنظیم کننده کار کردم و در سال 84 اولین آلبومم را به عنوان خواننده منتشر کردم و چهار سال صبر کردم تا اثر دیگرجم را به بازار بفرستم. برای اینکه نمی خواستم همینطوری و از روی عجله آلبوم بیرون بدهم.»
آرامش در کار
برای همین است که اثرش چنین مورد استقبال قرار می گیرد. اصلا آرامش داشتن در کارها بسیار مهم است. اگر هنری دارید، لازم نیست خیلی سریع به فکر عرضه کردنش باشید که اگر این اتفاق رخ دهد، درصد بسیاری از موفقیت تان را از دست می دهید. هم مخاطبان و هم منتقدان اولین کار را – حالا کتاب باشد یا یک آلبوم موسیقی یا تابلوی نقاشی – خوب به ذهنشان می سپارند و اگر نتواندسلیقه آنها را تامین کند، دیگر به سختی می توان اعتماد دوباره آنان را جلب کرد. برای فرزندانتان هم همینطور است.
اگر به تازگی آموختن یک ساز را آغاز کرده اند، مجبورش نکنید که سریع و بی وقفه مقابل چشمان بهت زده مهمانتان سازش را بنوازد و با صدای گوش خراشی آنها را اذیت کند. منتظر بمانیدتا نتیجه کار خوب شود تا بیشتر باعث سربلندی تان شوند.
سیروان هم از همان زمان که از سر اجبار شروع به خواندن کرد، دو سال طول کشیدتا صدایش همانی شد که می خواست. فرمی که خودشان می گوید غیرسنتی است: «خواننده های بسیاری را دوست دارم، بنابراین نمی شود گفت شبیه چه کسی می خوانم. مخاطبی از همه آنهاست. فرم ملودی های استاندارد پاپ یا راک روز دنیا اما نباید فراموش کرد که یک موسیقی دان خوب، می داند چه موقع کارش شبیه می شود. با اینکه دارد با آن حال می کند، نباید کار را ادامه بدهد، تعمدا باید از آن فضا دور شود.
کسی که مثل هیچ کس نیست
سیروان همه چیزش با خواننده های دیگر متفاوت است، برای همین هم هست که حتی در کلیپ هایی که منتشر می کند، برخلاف ویدیوهای خوانندگان دیگر از شکل ها و موسیقی های عجیب و غریب خبری نیست و همه چیز ساده است. خودش می گوید: «اصولا این سادگی را خیلی دوست دارم.»
سیروان با اینکه سن و سال کمی دارد، اما برای خودش آهنگساز، تنظیم کننده و خواننده خوبی است و تازه اینها همه اول راهی است که او برای قله موفقیت های خودش در نظر گرفته است: «تازه دارم راهم را به عنوان خواننده پیدا می کنم. تازه فهمیده ام که چه کنم تا موفق تر شوم. هنوز به دنبال تجربه هستم. ماجراجویی را دوست دارم. یکی از دلایل خواننده شدنم این بود که سبکی را که خودم دوست دارم ارایه کنم. هنوز فکر می کنم خیلی کارها هست که باید انجام دهم. یعنی ممکن است چهار سال دیگر من جور دیگری کار کنم.»
اما او همه کارها را خودش باید انجام دهد. شاید اگر تهیه کننده های موسیقی ما تنها در نقش اسپانسر عمل نمی کردند و مشخص می کردند که او باید با چه نوازنده ای کار کند و در چه استودیویی کارها را ضبط نماید، آن وقت این راه کمی آسانتر می شد: «با خواننده های دیگر کار می کنم. آلبوم هایشان را تنظیم می کنم، اصلا درآمدم از این راه است، چون آلبوم خودم معلوم نیست کی حاضر می شود.»
انگیزه بالا
با وجود این که در آغاز فعالیت های سیروان، اکثریت موزیسین ها اعتقاد داشتند در موسیقی ایران برای سبک وی شانسی وجود ندارد، او با انگیزه بیشتر توانست به جایگاهی برسد که کارهایش معمولا با استقبال عمومی روبرو می شود. او یکی از جوان هایی است که کارش را زود شروع کرد و این روزها به عنوان یکی از جوانان موفق عرصه موسیقی شناخته شده است.
حاشیه دامن او را هم می گیرد
با آن که سیروان بیشتر از همه چیز به کارهایش فکر می کند؛ اما دنیای هنر هم حاشیه های خاص خودش را دارد و هر چه ستاره، حاشیه ها بیشتر. این روزها یکی از پرحاشیه ترین روزهای حرفه ای او به شمار می آید. همه این اتفاق ها هم از گفت و گوی رضا صادقی شروع شد. البته این دو پیش از این هم با یکدیگر حاشیه هایی داشتند. زمانی که آلبوم «وایسا دنیا» منتشر شد، سیروان بابت عدم درج نامش به عنوان تنظیم کننه این اثر در شناسنامه آلبوم صادقی، او را متهم کرد که با این کار می خواسته قطعه را به نام خودش ثبت کند.
اما صادقی تا یک سال بعد از انتشار این اظهارات از سوی سیروان، بالاخره در این باره به حرف آمد و در گفت و گو با «همشهری جوان» گفت: «من حتی اگر بخواهم نمی توانم علیه سیروان صحبت کنم، اما بعد از انتشار «وایسا دنیا» سیروان اعتقاد داشت که من اسمی از او نمی برم. در مصاحبه های بعدی از آلبومش هم قطعا با فشار خبرنگاران روبرو بوده است و احتمالا حرف های او را درست منعکس نکرده بودند. بنابراین از زبان او بیان شد که من می خواستم این قطعه را به نام خود کنم. اما راستش من در این آلبوم با خیلی از تنظیم کننده ها کار کردم. چون تعداد این دوستان خیلی زیاد بود، نتوانستیم اسم همه را بیاوریم. من سیروان را واقعا با تمام وجود دوست دارم و هر صحبتی اگر راجع به من کرده باشد، مهم نیست. باز هم بیشتر از قبل دوستش دارم. این را بدون اغراق می گویم، سیروان جوانی کار بلد است. راستش این که مردم این تصور را داشته باشند که خود هنرمندان به یکدیگر احترام نمی گذارند، خوب نیست.»
رالی به سبک خسروی
یکی دیگر از کارهایی که این روزها سیروان خسروی به نوعی درگیرش شده است، «رالی ایرانی» است. مجموعه ای که این روزها در شبکه خانگی منتشر شده است. او در این مجموعه یکی از شرکت کنندگان است و پشت صحنه هم برنامه اجرا می کند اما اینها کارهایی نیست که سیروان مشغول انجام دادنش است. او در مورد فعالیت های جدیدش برای انتشار آلبوم جدید همچنین وضعیت موسیقی پاپ می گوید: «بعد از یک ماه فعالیت فشرده ای که در کارهای اجرایی داشتم چند وقتی است که تمام تمرکزم روی آلبوم جدید است که هنوز به نتیجه نهایی نرسیدم در چه قضایی کار کنم؛ اما مطمئنم این آلبوم ادامه آلبوم های قبلی من نخواهد بود و یکی از متفاوت ترین آثاری است که تاکنون در موسیقی پاپ داشته ایم.
بعد از برپایی کنسرت هایی که طی ماه گذشته داشتم و اخیرا هم تنظیم آلبوم «جشن تنهایی» شهاب رمضان را انجام دادم، تصمیم گرفتم برای انتشار آلبوم جدید خود که این روزها به شدت درگیر آن هستم فضای جدیدی را به مخاطب ارایه دهم که می تواند تجربه متفاوتی در حوزه موسیقی پاپ باشد. من اصولا دنبال این هستم که در موسیقی پاپ تنوع در ایجاد فضاها و سبک های خاص را تجربه کنم که تاکنون در کشورمان تجربه نشده است و این نوع دیدگاه پشتوانه اصلی من برای ادامه فعالیتم در موسیقی پاپ خواهد بود.»
علاوه بر اینها تنظیم آلبوم محمدرضا فروتن را هم برعهده دارد. او در مورد پیشرفت تکنولوژی در عرصه موسیقی می گوید: «متاسفانه یا خوشبختانه به یاری پیشرفت تکنولوژی در موسیقی هر کسی که سودای خواننده شدن در موسیقی پاپ دارد می تواند در کشور فعالیت داشته باشد. درحالی که اینگونه موسیقی نیازمندن تفکر و نگاه علمی است تا در کشورمان نهادینه شود و دیگر هر کسی نتواند به راحتی در این عرصه گام بردارد و همه بدانند که موسیقی پاپ یکی از جدی ترین و علمی ترین گونه های موسیقی در دنیاست.»
