برخورد شما در مواقعی که والدینتان با تصمیمی که به حق میدانید مخالفت می کنند چگونه است؟

سلام و درود بر کاربران عزیز

در زندگی خانوادگی همواره اختلاف سلایقی مابین اعضای خانواده من جمله والدین و فرزندان وجود داره. برخورد شما در مواقعی که والدینتون با تصمیمی که به حق میدونید مخالفت می کنند چگونه است؟

1- پذیرش تصمیم والدین
2- استقامت در برابر تصمیم والدین
3- سعی در متقاعد کردن والدین به درستی تصمیمی که گرفته اید
4- سایر موارد

هر کدام از این گزینه هر را که مد نظرتون هست رو با دلیلش ذکر کنید تا انشاءالله در انتها به یک جمع بندی سازنده برسیم

با تشکر از همراهی شما عزیزان

1- پذیرش تصمیم والدین چون تجربه های والدین بیشتر

3.خب ازونجایی که دوست ندارم کسی بابت تصمیمم آزرده بشه سعی میکنم متقاعد و راضیشون بکنم یا دلیل مخالفتشونو میپرسم تا بشینم برطرفش کنم

سلام

باتشکر از آقای مازرون بابت مطرح کردن این موضوع خوب

من بین 3 و 4 رو انتخاب میکنم

چون بالاخره من احساس کردم تصمیمم درسته و حتما دلایلی دارم ، وقتی والدینم مخالفت میکنن ..... دلایلم رو بهشون میگم و اونها هم دلایلشون برای مخالفت رو میگن

حالا چی شد که 4 هم زدم ، چون ممکنه دلایل والدینم درست باشه و از تجربه شون استفاده میکنم

میتونم تصمیمی که میگیرم در نهایت ترکیبی باشه یعنی هم از نظر خودم استفاده کرده باشم هم نظر والدینم رو توش دخالت بدم

3چون نمی خوام کسی ازدستم نراحت بشه مخصوصا پدر و مادرم

3 تقریبا

1تبعیض محسوب میشه
2مگه میشه؟ کی جرات داره؟
3چنین چیزی امکان پذیر نیست و آخرین کسی که تونست پدر و مادرشو متقاعد کنه 700 سال قبل از میلاد مسیح از بین رفته
سایر موارد[khande]
پذیرش بی چون و چرای تصمیم پدر، مادر، زن و حتی بچه [khande]

2- استقامت در برابر تصمیم والدین
3- سعی در متقاعد کردن والدین به درستی تصمیمی که گرفته اید
4- سایر موارد
اگر تصمیم ام درست باشه؛ ازش بر نمیگردم.مگر اینکه طرف تهدید به مرگ کنه منو. اون وقت حرفش رو گوش میدم.

ممنون از همه عزیزان و عرض معذرت از اینکه خودم یه سؤال رو مطرح کردم اما فرصت نشد پاسخ خودم رو در این خصوص بذارم

در گام اول انتخاب من گزینه 3 هست
بالاخره من هم برای انتخاب راهی که در پیش گرفتم دلیلی دارم ولی ممکنه ضمن تبادل نظر با والدینم تو همون راهی که برای رفتن هموار می دیدم بواسطه تجربه والدینم چند تا چاه مخفی رو هم ببینم که رفتنم رو سخت یا حتی غیر ممکن کنه.در این صورت دو تا حالت پیش میاد :

1- یا این مسیر خطرناک به دلیل ناثواب بودن مقصدمه که قیدش رو میزنم و به گزینه اول می رسم

2- یا این خطرناک بودن مسیر تنها به دلیل اشتباه خودم تو تعیین مسیره که با متقاعد کردن والدینم و همراه کردن اونها یا همون مسیر رو به همراه اونها طی می کنم که تو چاه نیفتم و اگه در حال افتادن توی چاه بودم من رو کمک کنند یا اینکه چه بسا با این همفکری متقابل یه راه میانبر و ایمن برای رسیدن به مقصدم پیدا کنم

مهم در این بین جلب رضایت والدین و استفاده از تجربیاتشونه

گرچه ممکنه در این بین اختلاف نسل ها تو اختلاف دیدگاه ها تأثیر گذار باشه اما این هنر یه فرزند هست که توجیحی مناسب در این خصوص برای والدینش ارائه کنه

اګه واقعاً حق با من باشه و دیګران با یه کم دلیل قبول نکنن ، سکوت می کنم .( ګزینه ۴ )