یک ارتباط عمیق و با محبت!
امروزه شیوه های برقراری ارتباط به چنان پیشرفتی نایل آمده است که قابل تصور نیست. اما با این وجود هنوز نزدیک ترین افراد نمی توانند با هم حرف بزنند و ارتباط برقرار کنند.
برقراری ارتباط یعنی هنر حرف زدن با دیگری، بیان آن چه حس می کنیم و منظور ماست و گفتن آن به روشنی. گوش کردن به آنچه دیگران می گویند، اطمینان از این که درست و دقیق می شنویم. یکی از شکایت های رایج در میان جوانان امروزی این است که با این که راحتی جسمی، و هر آن چه که می خواهند به وفور در دسترس آنها قرار دارد؛ اما آنها در برقراری ارتباط نزدیک مشکل دارند و به همین خاطر گفت و شنودهایی که به آنها یاری دهد تا صدای خود را بشنوند، منابع قدرت و ضعف خود را کشف کنند، خطاهای خود را بشناسند و راه حل های مناسب را در محیطی حمایت آمیز بیابند از دست داده اند.
اغلب احساس آنها نمایانگر این است که برقراری ارتباط حقیقی میان آنها و کسانی که دوست شان دارند، اگر هم به وجود آید، وسعت و عمق محدودی دارد.
ارتباط انسانی، برخورد نشانه ها می باشد و هزاران رمز و اشاره را در بر می گیرد. اما چیزی فراسوی وسیله و پیام اطلاعات و ترغیب وجود دارد. این ارتباط شامل نیازی عمیق تر است و در راه هدفی والاتر به کار گرفته می شود. این برقراری ارتباط چه روشن چه تعریف شده، چه پر آشوب چه بی صدا، چه عمدی چه سهوی زمینه برخورد و تلاقی و زیر بنای اجتماعات بشری است.
پس اگر بخواهیم در ارتباط انسانی، پیوندی مهرآمیز و عمیق بسازیم باید مواردی را مد نظر داشته باشیم مواردی چون:
* گاهی با حرف ها، رفتار و اشارت خود به من بگو که برایت ارزشمندم، بر این تصور نباش که من خود این را می دانم.
* اگر کاری را شایسته انجام می دهم مرا تشویق کن.
* اگر در کاری ناتوانم و شکست می خوردم بی اعتبارم مکن، اطمینان خاطر ببخش.
* همه آن چه که برایت انجام می دهم بدیهی مشمار، تقویت مثبت و قدردانی به تکرار آن کارها منجر می شود.
* هرگاه دلتنگی، تنهایی و یا قربانی سوء تفاهم، صادقانه به من بگو. اگر بدانم که در من قدرت آرامش بخشیدن به تو وجود دارد انرژی می گیرم.
* همیشه احساسات خود را با واژه ها بیان کن. زیرا احساسات، بدون کمک واژه ها ممکن است ویرانگر باشند. به خاطر داشته باش، با آن که دوستت دارم، هنوز همیشه نمی توانم اندیشه تو را بخوانم.
* افکار و احساسات سرور آور خود را بیان کن تا به پیوند ما نیرو ببخشید.
* هنگامی که به من پاسخ می گویی احساس رضایتی خاص پیدا می کنم و اعتقاد پیدا می کنم که تو مرا می فهمی و می بینی.
ارتباط انسانی، برخورد نشانه ها می باشد و هزاران رمز و اشاره را در بر می گیرد. اما چیزی فراسوی وسیله و پیام اطلاعات و ترغیب وجود دارد. این ارتباط شامل نیازی عمیق تر است و در راه هدفی والاتر به کار گرفته می شود
* حضور مرا با بی اهمیت جلوه دادن حرف ها و احساساتم بی اعتبار مکن.
* بدون هیچ پیش داوری و تصویر از پیش ساخته شده به حرف هایم گوش بده.
* مرا آن گونه که هستم درک کن و مرا یاری کن تا هر دو متحول و دگرگون شویم.
* دست هایم را بگیر جسم من با ارتباط بی کلام و مهرآمیز تو دوباره جان می گیرد.
* خلوت و سکوت مرا محترم بشمار.
* بگذار دیگران نیز بدانند که تو قدر مرا می دانی.
* حریم شخصی مرا نشکن.
*رازدار حرف هایی باش که به تو می گویم.
تبیان
