نسخه ای برای آن هایی که مدام از این شاخه به آن شاخه می پرند

این که به پیشرفت توجه کنیم نشانه میل بالای ما به زندگی است ، ولی در صورتی که مقصدی معلوم برای خود نیابیم این میل به بی میلی مبدل می شود و ما تبدیل به فردی کسل می شویم . گاهی هم افراد برای فرار از این رخوت و کسالت برای خود هدفی را مشخص می کنند ، اما معمولاً این هدف گذاری بر پایه نظر، تایید و ارزش گذاری اطرافیان و جامعه انجام می گیرد .




کدام هدف ارزشمند است؟


شرایطی وجود دارد که فرد هدفی را انتخاب شخصی خود می داند، غافل از این که تحت فشارهای محیطی و چارچوب های قضاوتی اطرافیان این هدف را ارزشمند تصور کرده است . یکی از راه های تشخیص این که هدف، انتخاب شخصی و درونی من است یا نه ، همان احساس دلزدگی و رخوتی است که در ابتدا یا اواسط مسیر تجربه می شود .

از آن جا که هدف واقعی از درجه غش و ناخالصی کمتری برخوردار است انرژی بیشتری تولید و در نتیجه احتمال رسیدن فرد را به پایان مسیر بیشتر می کند . می خواهم با این توضیحات به این نتیجه مهم برسم که اگرکسی چیزی را از درون خود بخواهد ، با وجود موانع بسیار به طرفش حرکت می کند و تا رسیدن به آن بازنمی ایستد .

تاکید من به خواستن درونی است نه خواستنی که برای" به به" و" هورای" دیگران به وجود آمده است . حال سؤال مهم این است که چگونه به یک هدف درونی و واقعی دست پیدا کنیم ؟!






بدانید چه کسی هستید تا بدانید چه می خواهید


برای آن که بدانیم چه می خواهیم ابتدا باید بدانیم چه کسی هستیم؟ نمی توانیم برای کسی که نمی شناسیم نسخه ای تجویز کنیم . آن چه در تعیین هدف واقعی برای خودمان به ما کمک می کند شناخت توانمندی ها ، نقص ها ، نیازها ، ویژگی ها و چارچوب های ارزشی خودمان است . هر چه بهتر نسبت به آن چه هستیم آگاه باشیم بهتر می توانیم آن چه می خواهیم را تشخیص دهیم .

یکی از در دسترس ترین راه های شناخت خود توجه به بازخوردهای اطرافیان نسبت به ماست . این که معمولاً چه ویژگی هایی برای ما متصور هستند و ما را چگونه می بینند . راه دیگر دقت در افکار ، رفتارها و واکنش ها و احساسات خودمان در موقعیت های مختلف است .






زمان دستیابی به هدف را تعیین کنید


نکته دیگری که در تعیین هدف باید مد نظر بگیریم این است که تلاش کنیم تا جایی که امکان دارد صرفاً دنبال آفرین گفتن های دیگران نباشیم و سعی کنیم سنگینی کفه ترازو به سمت ما باشد. مورد بعد این است که امکانات و محدودیت های حال حاضر خودمان را در نظر داشته باشیم و متناسب با آن ها تصمیم گیری کنیم و در آخر برای رسیدن به هدفمان زمانی را مد نظر داشته باشیم تا بتوانیم حداکثر استفاده را از انرژی مان بکنیم

. توجه به موارد ذکر شده و به کارگیری آن، می تواند تا حدی به کسانی که زود از کاری زده می شوند و زیاد از این شاخه به آن شاخه می پرند یا آن هایی که از فعالیت های کاری خود لذت نمی برند کمک کند






منبع:خراسان