اختلال بی اعتنایی - نافرمانی
http://www.childhealing.com/images/angrychild.jpgبرای کودکان (بخصوص آنهایی که در دوگانگی وحشتناک خود هستند و نوجوانان کوچک ) در هر لحظه به مبارزه طلبیدن اقتدار چیزی غیر عادی نیست.آنها ممکن است مبارزه خود را با بحث ،نافرمانی ، یا بی ادبانه جواب دادن به والدین ، معلمان و سایر بزرگسالان نشان دهند. وقتی این رفتار بیش از شش ماه ادامه یابد ، و بیش از حد نرمال برای سن کودکی باشد، بدان معنی است که کودک مبتلا به نوعی اختلال رفتاری به نام اختلال بی اعتنایی- نافرمانی است.(ODD)
ODD وضعیتی است که در آن کودک الگوهای مداومی از رفتارهای غیر مشارکتی ، بی اعتنایی ، خصومت آمیز و آزار دهنده نسبت به افراد صاحب قدرت نشان می دهند. رفتار کودک اغلب فعالیت های طبیعی روزمره اش، از جمله فعالیت هایش درون خانواده و مدرسه را ، مختل می کند.
بسیاری از کودکان و نوجوانان دارای ODD ، سایر مشکلات رفتاری از جمله اختلال کاستی توجه- بیش فعالی ، اختلالات یادگیری، اختلالات خلقی(مثل افسردگی) و اختلال اضطرابی را، نیز دارند .برخی کودکان دارای ODD تا اختلال رفتاری خطرناک تری به نام اختلال سلوک پیش می روند.
علایم اختلال بی اعتنایی- نافرمانی چیستند؟
علایم ODD احتمالاً شامل موارد زیر است:
- به راه انداختن مکرر قشقرق های رفتاری
- جر و بحث های زیادی با بزرگسالان
- فعالانه رد کردن اجرای تقاضا ها و قوانین
- تلاش عمدی برای آزردن و یا عصبانی کردن دیگران ، یا براحتی تحریک شدن توسط دیگران
- متهم کردن دیگران به خاطر اشتباهات خود
- داشتن انفجارهایی از خشم و تنفر
- کینه توز و به دنبال انتقام بودن
- قسم خوردن و استفاده از کلمات زشت و وقیح
- گفتن کلمات بی معنی و منفور به هنگام عصبانیت
بعلاوه بسیاری از کودکان دارای ODD دمدمی هستند، به راحتی ناکام می شوند و اعتماد به نفس پایینی دارند.آنها همچنین برخی اوقات سؤمصرف دارو و الکل دارند.
چه چیزی موجب اختلال بی اعتنایی- نافرمانی می شود؟
علت دقیق ODD هنوز مشخص نشده است ، اما اعتقاد بر این است که مجموعی از عوامل زیستی ، ژنتیکی و محیطی در این عارضه سهیم می باشند.
- عوامل زیستی: برخی مطالعات نشان می دهند که ناهنجاریها و صدمات در برخی نواحی مغزی منجر به مشکلات رفتاری جدی در کودکان می شوند. بعلاوه ODD با مقادیر ناهنجار انواع خاصی از مواد شیمیایی مغزی ، یا انتقال دهنده های عصبی مرتبط است. انتقال دهنده های عصبی به سلولهای عصبی در مغز کمک می کند، تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
- اگر این مواد شیمیایی از تعادل خارج شوند یا بخوبی عمل نکنند، پیغام ها این ارتباط را بدرستی درون مغز ایجاد نمی کنند ، که منجر به علایم ODD و سایر اختلالات روانی می شود. به علاوه ، بسیاری از کودکان و نوجوانان دارای ODD به سایر اختلالات روانی از جمله ADHD ، اختلالات یادگیری ، یا اختلالی اضطرابی، که با مشکلات رفتاری شان همراه می شود، نیز مبتلا می شوند.
- عوامل ژنتیکی: بسیاری از کودکان و نوجوانان دارای ODD افراد نزدیکشان دارای بیماری های روانی من جمله اختلالات خلقی ، اختلالات اضطرابی ، و اختلالات شخصیتی هستند. این موضوع اشاره می کند که آسیب پذیری برای ابتلا به ODD ممکن است ارثی باشد.
- عوامل محیطی: عواملی از جمله عملکرد نادرست زندگی خانوادگی ، سابقه خانوادگی بیماری های روانی و یا سؤمصرف مواد ، و شخصیت ناپایدار والدین ممکن است در شکل گیری اختلالات رفتاری سهیم باشند.
میزان شیوع اختلال بی اعتنایی – نافرمانی چقدر است؟
ارزیابی ها نشان می دهند که 2% تا 16% کودکان و نوجوانان مبتلا به ODD هستند. در کودکان کم سن تر ODD شیوع بیشتری در پسران دارد. در کودکان بزرگتر در هر دو سن به میزان مساوی رخ می دهد. تقریباً حدود سن 8 سالگی شروع می شود.
اختلال بی اعتنایی- نافرمانی چگونه تشخیص داده می شود؟
بیماری های روانی در کودکان نیز مثل بزرگسالان بر اساس علایمی که بیماری خاصی مثل ODD را نشان می دهند، تشخیص داده می شوند. اگر علایم موجود باشند ، پزشک ارزیابی را با اجرای کامل سابقه ای خانوادگی و آزمون بدنی آغاز می کند.
اگرچه آزمون آزمایشگاهی وجود ندارد، پزشکان اگر شک کنند که توضیحی پزشکی برای مشکلات رفتاری رخ داده وجود داشته دارد ، ممکن است گاهی از آرمایشهایی از جمله مطالعات تصویرنگاری عصبی یا آزمایش های خونی استفاده کنند. پزشکان همچنین علایم سایر عارضه هایی که اغلب با ODD همراه می شوند ، از جمله ADHD را چک می کنند.
اگر دکتر نتواند علت بدنی برای نشانگان پیدا کند، او را به روانشناس یا روانپزشک متخصص کودکان وبزرگسالان ،( متخصصین سلامت روانی که بطور خاص برای تشخیص و درمان بیماریهای روانی در کودکان و نوجوانان آموزش دیده اند )،ارجاع می دهد.
روانشناسان و روانپزشکان مصاحبه ها و ابزارهای ارزیابی تخصصی طراحی شده ای برای ارزیابی کودک در یک بیماری روانی بکار می برند. پزشک تشخیص خود را برپایه گزارش های علایم کودک و مشاهدات خود از نگرشها و رفتار های کودک استوار می کند. دکتر اغلب بایستی بر گزارش هایی از والدین ، معلمان و سایر بزرگسالان کودک تکیه کند، زیرا کودکان اغلب در تشریح مشکلات یا درک علایم خود مشکل دارند.
اختلال بی اعتنایی – نافرمانی چگونه درمان می شود؟
درمان ODD بر اساس عوامل بسیاری از جمله سن کودک ، شدت علایم ، و توانایی کودک برای مشارکت و تحمل درمانهایی خاص ، تعیین می گردد. درمان عموماً شامل مجموعه ای از موارد زیر است:
روان درمانی:
روان درمانی( نوعی از مشاوره ) در کمک به کودک برای شکل دهی مهارتهای کارآمد مقابله و حل مسأله و راههایی برای بیان و کنترل خشم هدف گذاری می شود.نوعی درمان به نام رفتار درمانی شناختی در شکل دهی مجدد تفکر( شناخت) کودک برای بهبود رفتار، هدف گذاری شده است.
خانواده درمانی ممکن است برای بهبود تعاملات و ارتباطات بین اعضای خانواده بکار گرفته شود. یک شیوه درمان تخصصی به نام آموزش مدیریت والدین (PMT ) به والدین راههایی برای تغییر مثبت رفتارکودکان، یاد می دهد. برنامه های مدیریت رفتار نیز اغلب در ایجاد قرارداد بین والدین و کودک ،که پاداش هایی را برای رفتارهای مثبت و پیامدهایی را (تنبیه هایی) برای رفتارهای منفی مشخص می کند ، وارد می شوند.
دارو درمانی:
درحالیکه هیچ داروی رسمی برای درمان ODD تصویب نشده است، احتمالاً داروهای متعددی برای درمان برخی علایم پریشان کننده ی آن درست مانند سایر بیماریهای روانی مثل ADHD یا افسردگی که ممکن است وجود داشته باشند ، بکار می روند.
دورنمای کودکان مبتلا به اختلال بی اعتنایی- نافرمانی چیست؟
اگر کودک شما علایم ODD را نشان می دهد، خیلی مهم است که شما بلافاصله درمانی از متخصص بهداشت روانی واجد شرایط جستجو کنید. کودکان دارای ODD بدون درمان ، از جانب همکلاسان و سایر همسالانشان به خاطر مهارتهای اجتماعی ضعیف و رفتار پرخاشگرانه و آزاردهنده شان طرد می شوند. علاوه بر این ، کودکی دارای ODD شانس بیشتری برای ابتلا به اختلال رفتاری خطرناک تری به نام اختلال سلوک دارد. وقتی در سنین پایین شروع شود ، درمان عموماً خیلی مؤثر است.
آیا اختلال بی اعتنایی- نافرمانی پیشگیری می شود؟
اگرچه پیشگیری از ODD احتملاً امکان پذیر نیست ، تشخیص و کار با علایم وقتی اولین بار ظاهر می شوند، پریشانی خانواده و کودک ، و بسیاری از مشکلات مرتبط با بیماری را به حداقل می رساند. اعضای خانواده می توانند یاد بگیرند، اگر علایم عود (بازگشت علایم) ظاهر شوند ،چه کارهایی انجام دهند. بعلاوه ارائه محیط خانوادگی مراقبت کننده ، حمایتی و با ثبات همراه تعادلی از عشق و انضباط به کاهش علایم و پیشگیری از دوره های رفتار بی اعتنایی کمک می کنند.
