به دنیا آوردن فرزند یا مادری؟
به دنیا آوردن فرزند یا مادری؟
آیا هر کس که فرزندی را به دنیا می آورد،مادر نام دارد؟مادری یعنی چه؟
موضوع تداوم نسل و زاد و ولد، در تمامی جوامع و از ابتدای خلقت بشر وجود داشته است و شاید در ظاهر امر، برای افراد زیادی، معنی مادری در این خلاصه شود که کودکی را به دنیا بیاورند. در حالیکه در بینش و نگرش اسلامی، مادری به معنای ساختن و بنیان نهادن شخصیتی مناسب است.
نقش مادر همچون قلبی طپنده برای جامعه است، چرا که تاثیر بسزایی در رشد و تربیت نسلی شایسته و صالح دارد. مادری یک فن پیچیده و حساس است و هنر گذشت و فداکاری است.
مادری که با تمام وجود به تربیت فرزندش می پردازد تا انسانی معتدل و مطلوب را تربیت کند هم به خود خدمت کرده و هم به فرزندش و جامعه ای که او در آن زندگی می کند. بنابراین می توان گفت که توانایی به دنیا آوردن یک کودک ممکن است برای افراد زیادی وجود داشته باشد اما مادری کردن هنری است که هر کسی از آن برخوردار نیست.
مادر یعنی مجموعه ای از خصلتها همچون: آگاهی، ایمان، فداکاری،صبوری، دور اندیشی، منطق، عشق و محبت، روان شناسی، دین شناسی، جامعه شناسی و اخلاق...
چرا که یک مادر قرار است به پرورش جسم و روح کودکش بپردازد و از طرفی به پرورش عقلانی و عاطفی او هم اهمیت می دهد. یک مادر نمونه به داشتن فرزندی پاکدامن و مومن اهمیت می دهد. کسی که حقوق خویش و دیگران را می شناسد و به آنها احترام می گذارد.
بنابراین مادری کردن به معنای واقعی آن، کار بزرگی است و هر کس که بتواند این نقش را به نحو احسن انجام دهد، کار مهمی انجام داده است.
طبق روایتی (میزان الحکمه،ج5،ص2268) اینطور گفته شده که: " زن در دوران حمل، همچون مجاهد در راه خداست. اگر در حین زایمان بمیرد، اجر شهید را دارد. در دوران شیرخوارگی کودک نیز، اجر برایش منظور شده است. او عزیز خداست و آنچه که مرد در میدان جنگو در سایه ی جهاد و تحمل زجر تیغ و نیزه به دست می آورد، زن در مراقبت خانه و فرزند و رضای شوهر کسب می کند.
به طور کلی یک مادر باید این آگاهی ها را داشته باشد:
1) آگاهی از رمز و راز حیات و شناخت کودک و شناخت راه و رسم تربیت
2) هدف داری
3) داشتن روش در تربیت نسل
4) واقع بینی
5) تقوا
6) خویش را در پناه معبود بی نهایت قرار دادن
7) عاطفه
8) محبت در حین انضباط
9) احتیاط و دوراندیشی
10) قوه تمیز
11) قضاوت
12) خیرخواهی
مادر موفق و متعادل کسی است که:
1) بر احساسات عاطفی خود مسلط باشد.
2) الگوهای انضباطی متناسب با سن کودک به او عرضه شود.
3) رویه یک دست و مشخص برای تربیت کودک داشته باشد. 1
آموزه های دینی و اسلامی، آنچه را که برای زنان حائز اهمیت می شمارند این است که همسری خوب باشند و مادری شایسته برای فرزندانشان.
زن، مسئولیتهای مهمی در قبال خود، شوهر، فرزند و البته خداوند دارد. اصولا هر انسانی در قبال مسئولیت هایی که دارد، مورد مواخذه و جوابدهی قرار می گیرد. برای هر انسانی که دغدغه انسان سازی و انجام کارهای تربیتی را دارد، لازم است ابتدا به خودساختگی فکر کند و همواره در حال اصلاح خویش باشد.
برای هر مرد و زنی لازم است که قبل از ازدواج نسبت به شناخت خویش و برطرف سازی عیوب رفتاری واخلاقی خویش، بیندیشند و بعد از ازدواج و پیش از پذیرش مسئولیت پدری ومادری، باید روش های تعلیم و تربیت را بیاموزند و سپس به داشتن فرزند فکر کنند.
آنچه مشخص است اینکه زیباترین و ماندگارترین ثمره ازدواج و زندگی مشترک هر زوجی، تولد فرزند است. هر کسی دوست دارد تا پدر و مادر بودن را تجربه کند و آرزو دارد که فرزندی سالم و صالح داشته باشد که مایه سرافرازی و افتخار او باشد. فرزندی که بتواند حیات معنوی والدین خود را تداوم بخشد.
طبیعت زندگی هر انسانی همین است و هر آنچه که در مغایرت با این طبیعت باشد، خلاف طبیعت و سرشت آدمی است. خداوند عالم که آفریننده همه موجودات است، طبق همین طبیعت و سرشت، برنامه ریزی و دستوراتی را برای انسانها وضع کرده که این نکات توسط فرستادگان پروردگار به انسانها رسیده است. این انتخاب افراد است که تا چه حدودی در این مسیر گام بردارند. خداوند وعده داده است که هر کس در این مسیر حرکت کند، از زندگانی آرام و توام با خوشبختی برخوردار خواهد بود و از طرف دیگر، سعادتمندی اخروی هم برای او رقم خواهد خورد.
آنچه مشخص است اینکه راه درست برای همه مشخص و معلوم است و مهم این است که هر انسانی تا چه حدودی بخواهد در این مسیر گام بردارد.
پی نوشت:
1- با تغییر برگرفته از کتاب "همسر اگر اینگونه می بود". نوشته راضیه محمدزاده
فاطمه ناظم زاده
تبیان
