سوال در حاشیه حمله به آرامگاه کوروش آیا آثار تاریخی ایران در امان هستند

در حاشیه حمله به آرامگاه کوروش
آیا آثار تاریخی ایران در امان هستند؟!
متأسفانه در سال های اخیر ، سوء استفاده برخی مقامات دولتی از مفاهیم اصیل ایرانی برای نیل به اهداف سیاسی ، باعث شده است تاریخ و تمدن ایران ، بازیچه ای برای نزاع سیاسیون باشد و در این نزاع ، آنان که علیه ایرانیت موضع گرفتند ، صدالبته بسیار صادق تر از افرادی بودند که دم زدن از ایران و کوروش و ... را "ابزار" رسیدن به اهداف سیاسی شان کردند.
عصرایران ؛ جعفر محمدی - در آخرین لحظات سال 1391 ، هنگامی که سال در حال تحویل بود ، فرد ناشناسی با نارنجک دستی به مقبره کوروش حمله کرد و این در حالی است که افراد بسیاری از نقاط مختلف ایران در پاسارگاد حضور داشتند و علاوه بر مهمانان نوروزی کوروش ، یگان حفاظت میراث فرهنگی نیز در آنجا حاضر بود.

فرد مهاجم - آن طور که خبرگزاری میراث فرهنگی گزارش داده - نه شناسایی شد و طبیعتاً نه دستگیر. تنها لکه سیاهی که حاصل انفجار کوچک این نارنجک دست ساز بود بر روی مقبره کوروش باقی ماند.

زخم جدید بر آرامگاه کوروش -عکس ها:خبرگزاری میراث فرهنگی

این که چه کسی چنین کار نابخردانه ای با یکی از آثار بی نظیر تاریخی ایران انجام داد ، نکته مهمی است که باید بدان توجه ویژه شود. آیا این اقدام ، یک حرکت فردی بوالهوسانه و از سر نادانی و هیجان بود یا نشانه ای از یک تفکر ضدایرانی؟!
امیدواریم که حادثه تحویل سال در پاسارگاد ، فقط یک اتفاق فردی بوده باشد ولی حتی در این صورت نیز نمی توان از کنار تفکر عجیب و غریبی که ایران را نادیده می انگارد با بی اعتنایی گذشت.

متأسفانه در سال های اخیر ، سوء استفاده برخی مقامات دولتی از مفاهیم اصیل ایرانی برای نیل به اهداف سیاسی ، باعث شده است تاریخ و تمدن ایران ، بازیچه ای برای نزاع سیاسیون باشد و در این نزاع ، آنان که علیه ایرانیت موضع گرفتند ، صدالبته بسیار صادق تر از افرادی بودند که دم زدن از ایران و کوروش و ... را "ابزار" رسیدن به اهداف سیاسی شان کردند.

این نزاع سیاسی در حالی است که اکثریت مردم ایران ، بر این باورند که ایران و اسلام ، تار و پود فرهنگ شان را تشکیل می دهند و هم از این روست که هم به عنوان ایرانی ، دلبسته تاریخ ، تمدن و فرهنگ کهن ایرانی خویش هستند (که نوروز مصداق بارز آن است) و هم به عنوان مسلمان ، شیفته پیامبر عظیم الشأن(ص)، اهل بیت(ع) و معارف آسمانی قرآن اند.

لذا انتظار می رود همان گونه که حفاظت از آثار دینی در کشور ، مورد توجه است - که باید هم این گونه باشد - حراست از آثار تاریخی نیز بیش از پیش مورد توجه باشد.
به عنوان مثال ، همین مقبره کوروش که از آثار تاریخی ایران است ، با کمترین استانداردهای ایمنی نگهداری می شود. از وجود یادگاری نوشته های متعدد بر روی این اثر - که البته از دیرباز وجود داشته - و همین حمله نارنجکی تا فقدان سازوکاری برای حراست آن از گزند باد و باران و رطوبت و کمبود اعضای یگان حفاظت ، همه و همه نشانه های این بی اعتنایی نابخشودنی است.
آیا اگر نارنجک کوچکی که در لحظه تحویل سال بر آرامگاه کوروش کوبیده شد ، در آینده به بمب بزرگی تبدیل شود ، امکانات موجود قادر به جلوگیری از چنان فاجعه بزرگی هستند؟!

نکته دیگر این که نه تنها محوطه تاریخی پاسارگاد -شامل مقبره کوروش و بقایای کاخ های هخامنشی- از نظر نگهداری در وضعیت مناسبی نیستند ، بلکه حتی یک هتل نیز در آن اطراف برای اسکان مسافرانی که در طول سال و به ویژه در ایام نوروز و تابستان بدانجا می روند وجود ندارد و مسافران، ناگزیر در خانه های روستاییان اطراف مقبره بیتوته می کنند!

این در حالی است که اگر چنین اثر تاریخی منحصر بفردی در یکی از همین کشورهای عربی جنوب خلیج فارس وجود داشت ، یک اقتصاد قدرتمند توریستی پیرامون آن شکل می گرفت و تورهای داخلی و خارجی متعددی در تمام فصول سال ، مهمان این مجموعه و برنامه های متنوع آن می شدند و مردمی که در چند متری آرامگاه کوروش زندگی می کنند ، در فقر امروزی نبودند.