نامه ی سرگشاده یک روانشناس به والدینش

دکتر اسما عاقبتی، روانشناس بالینی و متخصص در زمینه کودک و نوجوان


پدر و مادر عزیزم! سلام. امروز روز من است و به همین بهانه فرصت یافتم تا از خودم و دنیای درونم با شما حرف بزنم. تمام روزهای سال، من آن چه را که شما برایم نوشته اید میخوانم و قصه هایی را که برایم میگویید میشنوم، اما از شما خواهش میکنم فقط همین امروز به حرف های من گوش کنید و نامه مرا بخوانید.




لطفا با من بازی کنید


باور کنید میدانم که دنیای بزرگترها پر از استرس و کار و گرفتاری است اما هر شب که شما به خانه می آیید ته دلم آرزو دارم کمی با من بازی کنید. نیازی نیست که ساعت ها برای من وقت بگذارید، من تنها به ده دقیقه زمان احتیاج دارم تا بتوانم به کمک بازی، نقاشی یا درد دل کردن حرف ها، ترس ها، نگرانی ها و شادمانی های کودکانه ام را به شما بگویم. اگر باورنمی کنید از همین امشب شروع کنید و فقط شبی ده دقیقه با من بازی کنید.

بعد از چند روز خودتان از نتیجه کار شگفت زده می شوید. البته یادتان نرود که هر شب به یادم باشید. من دلم می خواهد در هر شبانه روز ده دقیقه از وقت پدر و مادرم فقط به من اختصاص داشته باشد.






خواهش می کنم این قدر به من دستور ندهید


“لباس هایت را آن جا بگذار”، “غذایت را نریز”، “خوب رفتار کن”، “آرام باش” و…. فکر می کنید این جملات را من روزی چند بار می شنوم؟ من که خیلی خوب نمی توانم بشمارم اما شما که ریا ضی تان خوب است یک روز، فقط یک روز، تمام دستوراتی را که به من می دهید بشمارید.

بعد با خودتان فکر کنید اگر رئیس تان هر روز این قدر به شما دستور می داد حاضر بودید برایش کار کنید؟ می توانستید دوستش داشته باشید؟ اعصاب تان خرد نمی شد؟ باور کنید من با شنیدن این همه دستور چیزی یاد نمی گیرم.

اگر رفتارهای من را دوست ندارید به جای هزاران دستور، الگوی مناسبی برای من باشید و زمانی که کاری را درست انجام می دهم تشویقم کنید. خودتان می بینید که چقدر زود همان کارهایی را انجام می دهم که شما دوست دارید و رابطه ام با شما عالی می-شود.








من را با هیچ کس مقایسه نکنید

به جای این که در نوجوانی و جوانی افسوس بخورید که چرا من این قدر اعتماد به نفسم پایین است، غمگین و خجالتی هستم یا نمی توانم روی پای خودم بایستم امروز به فکر من باشید.

می دانستید که پایه های اعتماد به نفس من از دوران نوزادی بنا می شود؟ پس از همین لحظه با اجتناب از مقایسه کردن من با کودکی خودتان، خواهر و برادرهایم یا بچه های فامیل به من کمک کنید تا شخصیت منحصر به فرد خودم را بشناسم و دوست بدارم. هیچ آدمی نباید و نمی تواند شبیه دیگران باشد.

مگرخود شما دقیقا مثل خواهر یا برادرتان هستید؟ به جای مقایسه کردن، لطفا با جملاتی ساده ویژگی های مثبت من را به خودم بگویید و به خاطر آن ها تشویقم کنید. به علاوه کمکم کنید تا رفتارهای ناخوشایندم را تغییر بدهم.







به من نگویید که دوستم ندارید


من فقط یک لیوان آب را روی میز ریختم و شما به من می گوید: “دیگر دوستت ندارم”! اگر کسی این حرف را به شما بزند چه احساسی خواهید داشت؟ اگر آن فرد مهم ترین آدم زندگی تان باشد چه حالی پیدا می کنید؟ اگر ضعیف و ناتوان باشید و به خاطر کاری که انجام داده اید خیلی هم خجالت بکشید با شنیدن این جمله چکار می-کنید؟

آرزوی من این است که یک روز بتوانم به خوبی شما همه کارها را انجام دهم و رفتارهای مناسبی داشته باشم. باور کنید تمام سعیم را می کنم، اما تا آن زمان به کمک شما احتیاج دارم. اگر به جای این جمله به من بگویید که “این رفتارت خوب نیست” و به من آموزش بدهید که آن کار را چطور انجام دهم یا چگونه رفتار خوبی داشته باشم، قلب کوچک من را نمی شکنید.








در تربیت من هماهنگ باشید

والدین عزیزم! اگر دستوراتی که به من می دهید متفاوت باشند نه تنها چیزی یاد نمی گیرم بلکه سردرگم و گیج هم می شوم. دنیا برای من مکان بزرگ و ناشناخته ای است که می خواهم با کمک تان آن را بشناسم.

اگر یکی از شما به من بگوید نمی توانم تا دیروقت بیدار بمانم اما دیگری بگوید می توانم هر کاری دلم می خواهد بکنم من فقط متعجب و مردد می شوم و نمی دانم باید چه کنم.

لطفا کمی وقت بگذارید و روش های تربیتی تان را با هم هماهنگ کنید، بعد آن را در مورد من اجرا نمایید. این طوری همه مان راحت تر خواهیم بود و زودتر به نتیجه می رسیم. به علاوه من هم این قدر گیج و هراسان نمی شوم.








فرزندپروری سخت ترین کار دنیاست

در نهایت متشکرم که نامه من را خواندید. امیدوارم مطالب آن به کارتان بیاید. فقط می خواستم یادآوری کنم که فرزندپروری دشوارترین کار دنیاست. اگر برای شغل خود روزی ۸ ساعت وقت می گذارید یادتان باشد که کار مهم تری در منزل دارید و آن تربیت من است.

آیا برای پرورش من هم به اندازه کارتان وقت و انرژی می-گذارید؟ در ضمن به خاطر داشته باشید که همه والدین در این راه خطاهایی را مرتکب می شوند و گاهی با فرزندان شان بدرفتاری می کنند اما ما کودکان به والدین مان امیدواریم.

می دانیم که شما تلاش می کنید تا با روش های بهتری عشق خود را به ما اثبات کنید و ما هم قول می دهیم این عشق را به فرزندان مان منتقل کنیم.



به امید دنیایی شادتر - با تشکرفرزند شما