تمرکز ارتش روسیه بر روی ساخت پهپاد

در جنگ های مدرن امروزی، هواپیماهای بدون سرنشین (پهبادها) به عنوان یکی از مهمترین عناصر قدرت در ارتش های جهان به شمار می آید. روسیه با عقب افتادن در این صنعت در دهه های 1990 و 2000، قصد دارد تا ارتش نظامی خود را به پیشرفته و مدرن ترین پهبادها مجهز سازد. در هر حال امید بیش از حد به این نوع هواپیما ها و غفلت از دیگر صنایع هم ممکن است ضرر هایی به همراه داشته باشد.
معجزه اولین نگاه
آرمان های طراحی و تولید هواپیما های بدون سرنشین به خاطر توان انهدام اهداف از فاصله دور، انجام مانورهای نظامی و تهاجمی در میادین جنگ، انهدام اهداف پنهان در میدان دید و دیگر نکات مثبت، از گذشته تا کنون مورد توجه ارتش های دنیا قرار گرفته است.
قیمت و توانایی های پهبادها روز به روز در حال افزایش بوده و این در حالی است که برخی از قدرت های غربی تعداد بسیاری از این نوع هواپیما را در اختیار دارند. ارتش روسیه به خاطر آغاز شکست های تحقیق و توسعه در دهه های 1990 و 2000 در کشور، به میزان قابل توجهی از این صنعت باز ماند. به همین خاطر تنوع در پهبادهای روسیه انگشت شمار می باشند.
توجه و استفاده کشورهای غربی از هواپیماهای بدون سرنشین، روسیه را نیز به فکر توسعه این صنعت در کشور انداخته است. اخبار حول محور این نوع هواپیماها به نظر میرسد چیزی بیشتر از توان واقعی این پهبادها باشد. 20 الی 30 سال پیش نیز در روسیه شاهد چنین مبالغاتی در سیستم های اطلاعاتی بوده ایم. تبلیغات این پهبادها به جایی رسیده است که مردم دستگاه ها و تجهیزات نظامی منجمله پهباد ها را در مقایسه با میزان تبلیغ آنها می سنجند. در روسیه این عمل را به اصطلاح <معجزه اولین نگاه> می نامند.
انتظارات و واقعیت ها
کتمان کردن قدرت پهبادها غیر ممکن است. استفاده از آنها مدت زمان سازمان دهی حملات نظامی و اصابت به اهداف را به میزان زیادی کاهش داده و این مدت زمان برای جنگنده های تهاجمی به چند ثانیه رسیده است. توان نابودی اهداف از پیش شناسایی شده از مهمترین نکات مثبت این هواپیماها در ارتش کشورهای غربی می باشند.
گسترش این صنعت منجر به توسعه تاکتیک های ارتش خواهد شد. یکی از مهمترین تهدیدها برای دارندگان این پهباد ها، جنگ های الکترونیکی بوده ، به طوری اگر دشمن بتواند با استفاده از سیستم های مخابراتی، ارتباط میان مرکز کنترل و هواپیما را تخریب نماید، می تواند کنترل پهبادها را در دستان خود گرفته و از مسیر خارج نماید. هدف اصلی استفاده از این نوع هواهیما اهداف جاسوسی، موقعیت یابی، نقشه برداری بوده و اگر از کنترل خارج شود می تواند ضررهای بسیاری برای ارتش یک یا چند کشور به همراه داشته باشد.
تجربه روسیه
با توجه با اهمیت فراوان پهبادها در صنایع نظامی، کماکان شاهد عدم وجود هواپیماهای بدون سرنشین جدید در روسیه در مقایسه با دیگر کشورهای توسعه یافته هستیم. در حال حاضر ایالات متحده و اسرائیل با برخورداری از جدید ترین و پیشرفته ترین هواپیماهای بدون سرنشین مجهز به تسلیحات توپخانه ای و دیگر تسلیحات هوا به هوا و هوا به زمین در صدر این جدول قرار دارند. روسیه در حال حاضر تنها آرزوی برخورداری از چنین تجهیزاتی را دارد.
سرمایه گزاری های کلان و تلاش های روسیه برای تولید پهبادهای ساخت داخل با شکست هایی در زمان پرواز مواجه شد. روسیه برای جبران این شکست ها اقدام به خرید تعداد محدودی پهباد از اسرائیل برای فراگیری نحوه ساخت آنها نموده است. رقابت ها بر سر ساخت هواپیماهای بدون سرنشین در دنیا، منجر به تولید عمده هواپیماهای با کیفیت که توان انجام مانورها و تمرینات نظامی را دارند، گشته است.
روسیه با برخورداری از صنایع قدرتمند نظامی و کارخانجاتی همچون کارخانه تولید تسلیحات قوای 3 گانه روسیه <ترانزاس> می تواند در صدر این جدول قرار گیرد. سوال اینجا مقدار سفارش داخلی، تامین قطعات و مدت زمان لازم برای به تحقق پیوستن این اهداف می باشد. ارتش روسیه از اهمیت این موضوع با خبر بوده و به فکر سرمایه گزاری های کلان در گسترش و توسعه این صنعت افتاده است.

منبع