کلان شهرهای ایران دارند پا جای پای بی الگویی توسعه تهران می گذارند.

کلان شهرهای ایران دارند پا جای پای بی الگویی توسعه تهران می گذارند. فریبرز بهروز فر گفت: تهران بدون الگو و برنامه پیش رفته است. از این رو بحث تهران پیچیده است.

فریبرز بهروز فر در گفت و گو با شهر در مورد ساختار شهر تهران در مورد تاثیر الگو و برنامه در رشد و توسعه شهری گفت: تهران بدون الگو و برنامه پیش رفته است. از این رو بحث تهران پیچیده است.
این کارشناس ارشد معماری افزود: برخی توسعه تهران را لجام گسیخته تفسیر می کنند. باید دید این لجام گسیختگی به چه معنا است. پیشرفت فیزیکی سریع الزاما به معنی لجام گسیختگی نیست؛ اما چون از ابتدا الگویی برای توسعه تهران نداشته ایم و آرمان ها را تعریف نکرده ایم، این چنین به نظر می آید که لجام گسیخته است.
وی عنوان کرد: شاید تنوع بیش از حد که در تصور نیز نمی گنجد، منجر به آشفتگی بصری شده که این آشفتگی، آشفتگی باطنی و ظاهری را ایجاد کرده است. این در حالیست که کلان شهرهایی به مراتب بزرگتر از تهران داریم؛ اما چون بر اساس برنامه، هدف مشخص، توسعه گام به گام و مدیریت شده حرکت کرده اند، منظر آشفته ای که تهران دارد را ندارند.
بهروز فر تاکید کرد: مشکل و درد اصلی تهران نه وسعت، نه جمعیت و نه میزان رشد فیزیکی آن است؛ بلکه بی الگویی توسعه آن است.
با مدیریت های کوتاه مدت راه به جایی نمی بریم
این کارشناس ارشد معماری با انتقاد از مدیریت های کوتاه مدت در اداره کلان شهرها خاطر نشان ساخت: مدیریت های کوتاه مدت در هیچ جای دنیا به نتیجه نرسیده است. این مشکل در تهران نه تنها در منظر شهری بلکه در بحث آلودگی هوا نیز وجود دارد. دید بلند مدت و جامع در حل مشکل وجود نداشته است. به همین دلیل سال ها بعد از اینکه کشورهای دیگری هم زمان با تهران نیت کرده اند که مشکل آلودگی را حل کنند، تهران روزهای تعطیل پیاپی را به علت آلودگی هوا دارد.
وی افزود: بسیاری از کلان شهرهای ایران نیز که رشد یک باره ای داشته اند، متاسفانه پا جای پای تهران گذاشته اند و همان مسیری را که تهران 20 تا 25 سال پیش شروع کرده بود را آن هم در بازه زمانی کوتاه مدت، آغاز کرده اند.