اگر عاشقی! چشمانت را ببند؛

راز من، راز تو، راز زندگی ....

خستگی های مفرط روح..
دلتنگی های بی نشانه ی دل..
اشكهای پنهانی!

تمام راز من است، اين روزها!

با زبان عشق سخن بگويم

يا

به زبان سكوت سالها؟!

نمی دانم !

شايد برای گفتن دير باشد....
برای گفتن از عشق؛

برای گفتن از عشق؛

سكوت بهترين زبان دنياست.

دوستش داشته باشی و در عين نياز،

بزرگترين راز زندگی ات را در پس اندوه شبانه ات كتمان كنی.

اگر عاشقی!

چشمانت را ببند؛

نگاهت را بدزد؛

نمی دانم.........!

كاری نكن!چيزی نگو...

عشق پر از دلتنگيست...

دلتنگی هايت را در دلت نگه دار...

او را درگير احساست نكن!

صبور باش؛

تحمل كن؛

پنهانی عشق بورز؛

پنهانی اشک بريز؛

پنهانی عاشق باش .....

سكوت كن، نگاه كن، دلتنگ باش. عاشق باش

سكوت كن،سكوت كن،درد بكش،حسرت بخور، و باز سكوت كن

كه اين نياز پر راز

اينگونه تا ابد

جاودانه خواهد ماند!

( لب که باز کنی تمام میشوی )