اصول انضباط برقرار کردن و هشدار و تذکر دادن

مقدمه
قبل از پرداختن به اصول و رویۀ اثرگذار و علمی هشدار و تذکر دادن و انضباط برقرار کردن لازم است که هدف از تذکر دادن بررسی شود. افراد مسئول در سازمان در برخورد با تذکر سه رویۀ زیر را دنبال می کنند:

1- دنبال پیشگری و اثرگذاری و اصلاح رفتار است تا هم فرد و هم سازمان در سایۀ همکاری مشترک به اهدافشان برسند.
2- به دنبال به کرسی نشاندن حرف و به رخ کشیدن قدرت است {افراد منفعت طلب و سودجو که از قدرت به عنوان ابزار سلطه گری استفاده می کنند.}
3- افرادی که به دنبال اصلاح هستند اما از اصول و رویۀ درست انضباط برقرار کردن به درستی خبر ندارند.

گروه سوم با توجه به سازمان وفرهنگ و محیطی که در آن مدیریت و مسئولیت دارند باید اصول تذکر دادن را یاد بگیرند تا باعث رشد و شکوفایی افراد و سازمان بشوند و جلوی سوء تعبیرها گرفته شود.در محیطی که هر روز دچار تغییر و تحول است و ثباتی در آن دیده نمی شود یادگیری چنین اصولی ضروری به نظر می رسد و در غیر این صورت سازمان شاهد تنزل و خارج شدن از صحنۀ رقابت و از دست دادن تفکرات جدید خواهد شد.

اصول و رویۀ ایجاد انضباط و هشدار و تذکر دادن در مدیریت:

تذکر دادن باید به موقع انجام گیرد تا اثرگذار باشد و این به معنی شتابزدگی نیست باید قبل از تذکر دادن وبرخورد کردن، تحقیق کاملی دربارۀ موردی که نیاز به تذکر است صورت بگیرد و تمام اطلاعات دربارۀ فرد و نیت و دلیل خطای مورد نظر جمع آوری شود چون ممکن است قضیه همانطور که ما می پنداریم نباشد ونباید در اجرای شیوۀ برخورد شتابزده عمل کرد چرا که احتمال خطا در این صورت بسیار بالا می رود و در این صورت فرد خاطی و کارکنان سازمان نسبت به عدالت دچار تردید می شوند.بعد از جمع آوری اطلاعات کامل باید از تأثیرگذارترین روش استفاده کرد.

ویژگی های سیستم انضباطی موثر:

1-اقدامات انضباطی باید بیشتر جنبۀ ارشادی داشته باشد تا جزایی
2- سیستم انضباطی در سازمان به یک بخاری داغ تشبیه گردیده و سیستمی موثر است که دارای همان خصوصیات باشد.مثلا تذکر و برخورد باید به محض وقوع خطا صورت گیرد و این اصل به معنی شتابزدگی نیست همان طور که بیان شد باید به جمع آوری اطلاعات پرداخت بعد تذکر داد. یا قانون باید برای همه یکسان باشد و تذکر باید باتوجه به عمل باشد نه مقام فرد.
3-باید به فرد خاطی فهماند که عمل فرد مورد قضاوت قرار گرفته نه شخصیت او
4-اقدامات انضباطی باید مرحله ای و تضاعفی باشد یعنی از تذکر در خفا شروع واگر سود نداشت به اخطار کتبی و در نهایت به اخراج ختم شود

تذکر مخفیانه و پنهانی تأثیر زیادی دارد طوری که خداوند پنهانی حرف زدن را مجاز نمی داند مگر در سه مورد که دو مورد دربارۀ همین تذکر است. خدا در قرآن در سورۀ نساء آیۀ 114 می فرماید:

«لا خَیْرَفی کَثیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَیْنَ النّاسِ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذَالِکَ ابْتِغـآءَ مَرْضَاتِ اللَهِ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا»


«در بسیاری از رازگویی ها(وجلسات پنهانی) آنها خیری نیست مگر کسی که به صدقه دادن یا کار نیک یا اصلاح بین مردم دستور دهد و هر کس آن(کارها)را به خاطر طلب رضایت خدا انجام دهدبه زودی به او پاداشی بزرگ می دهیم»

خداوند در این آیه فقط سه نوع نجوای درگوشی را مجاز می شمارد و بقیه نجواهای در گوشی را زشت می شمارد و نه تنها در3مورد اجازه میدهد بلکه پاداش بزرگی را اگر نیت خدایی داشته باشد به فرد می دهد؛این سه نوع عبارتند:

1-مقصود از صحبت محرمانه ودرگوشی دعوت به معروف و امر پسندیده ای باشد چرا که دعوت به معروف در خفا ومحرمانه و درگوشی، در انسان بیشتر موثر است ای بسا اگر درحضور جمع بیان شود موجب شرمندگی یا غرور وی شده و از پذیرفتن آن سرباز زند
2-جهت اصلاح بین افراد
3-اگر مقصود از صحبت درگوشی حفظ آبروی مومنی باشد این عمل در ردیف کمکهای مالی به وی معرفی و به عنوان صدقه به آن یاد شده است

در این مقاله از کتب زیر استفاده شده است:
1- نشریۀ قرآنی بشیر
2- مدیریت منابع انسانی اثر دکتر اسفندیار سعادت
3- مدیریت منابع انسانی و اومور کارکنان اثر دکتر سیدرضاسیدجوادین

ممنون بخاطر مطالب اموزندتون[tashvigh][golrooz]

سلام مرسی از دعوتت! به نظر من بهترین تذکر تذکریه که در خفا و با ی لحن کاملا مهربانانه باشه تا طرف مقابل بفهمه که ما قصد تحقیر اونو نداریم و در نتیجه به ما اعتماد کنه و اخطار ما رو بپذیره[tashvigh][tashvigh][tashvigh]

بله .متاسفانه در جامعه ی ما تذکر با تنفر اشتباه گرفته شده!!!!!

مرسی متنت عالی بود

سلام
خیلی ممنون مفید بود.

ممنون [golrooz]
جالب و آموزنده ... [tashvigh]