اثر حساسيت زدايی چشمی حرکتی بر اختلال استرس پس از سانحه

اثر حساسيت زدايی چشمی حرکتی بر اختلال استرس پس از سانحه

نویسنده: دکتر پروين ديباج نيا ، دکتر عليرضا ظهيرالدين * ، زهرا قيدر

سابقه و هدف: اختلال پس از سانحه (Post traumatic stress disorder) با شيوع 5 تا 25 درصدی در طول زندگی (1) می تواند اثرات سوء و زيانباری بر فرد و جامعه وارد کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرحساسيت زدايی چشمی حرکتی(Eye movement desensitization reprocessing) در کاهش نشانه‌های PTSD در اين دسته از بيماران انجام شده است. مواد و روشها: تعداد 71 بيمار مبتلا به PTSD به طور تصادفی انتخاب و بوسيله روش EMDR تحت درمان قرار گرفتند. اطلاعات جمعيت شناختی و نوع يادآوری حادثه به وسيله دو پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گرديد. همچنين ميزان ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفس اين بيماران قبل و بعد از EMDR اندازه گيری گرديد. داده‌ها به وسيله نرم افزار SPSS.16 و روشهای آماری توصيفی و مجذورکا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: 59% گروه مورد مطالعه در رده سنی 20 تا 30 سال قرار دارند و 79% را زنان تشکيل می‌دهند. EMDR به طور بارزی نوع و چگونگی يادآوری سانحه را تغيير داد. ميزان فشار خون، ضربان قلب و تعداد تنفس به طور معناداری همراه با يادآوری سانحه افزايش يافته بود