طرح های پیشنهادی سایت مرکزتجارت جهانی ـ زاها حدید؛ حجم های منحنی ای برای فردا
[COLOR=#]طرح های پیشنهادی سایت مرکزتجارت جهانی ـ زاها حدید؛ حجم های منحنی ای برای فردا[/COLOR]
یک روز بعد آن که مجله ی نیویورک تامیز "پلان های اصلی " برای ساخت دویاره ی سایت مرکز تجارت جهانی را در 8 سپتامبر 2002 منتشرکرد ، چاپ 16 سپتامبر 2002 مجله ی نیویورک با هفت درخواست که از کارهای معماران برجسته بیرون کشیده بود، منتشرگردیده بود.مقاله ی مجله ی نیویورک ، " صعود به بهترین ها " ،توسط منتقدمعمارجوزف جیووانینی نوشته شده بود، کسی که احتمالا "سرپرست" مجموعه ای از درخواست ها فقط به عنوان هربرت ماسچمب ،منتقد مجله ی نیویورک تایمز ،سرپرستی پلان های منتشرشده در روزنامه ی تایمز را داشت
داوری هر دو نشریه برای اسپانسری این چنین پلان هایی بسیار تحسین برانگیزاست زیرا روزنامه نگاری آمریکایی ،اغلب ،نقش اهمیت معماری را به خوبی انجام نمی دهد واین مقاله ها با هدف متقاعدکردن مسولان در ساخت دوباره ی پلان های ارائه شده ، در تابستان سال 2002 توسط "شرکت توسعه ی منهتن " که ناقص بودند را عهده دار بوده است.
دومعمار ،زاهاحدید و پیترآیزنمن ، درهردو برای "سرمایه گذاری" شرکت کردند.درحالی که" پلان های اصلی" روزنامه ی تایمز یک تیم درتلاش بود ، درارائه ی مجله ی نیویورک هفت معمار، عرضه ی پروژه های بازسازی خودشان راداشتند.
از این پس اتووود قصددارد هفت اثرنقد شده در مقاله ی " صعود به بهترین ها "یا به گفته ی خودش "زیبا ، خیالی ، عالی " ،نوشته ی جوزف جیووانینی را با توضیحات مختصری برگرفته از خود مقاله بازگوکند:
زاها حدید، معماران زاها حدید ،لندن ،انگلستان
مقاله ی مورد بحث، درباره ی این پروژه چنین می نویسد که "نشان دادن اعتقادی جسورانه در منهتن و درساختمانی بسیاربلند ،زاهاحدید آسمان خراشی را پیشنهادکرد که بلندتر ،بزرگ تر و پیچیده تر از برج های اصلی مرکز تجارت جهان ی است.معماران لندن به خلق فرم هایی توجه کردند که واکنشی عمومی در داخل و خارج ساختمان می پروراند ،برج های اصلی را با چیدمانی دوگانه از دوقلوهای موجی شکل بیرون می کشند ،جفت لاغرتر برای کاربری مسکونی و ضخیم تر برای قسمت تجاری.ولی ساختمان های جدید دیگر فرم فشرده ای با مقطع مربع را همانند لوله ندارند.این چهاربرج در نقاطی مختلف ،منحرف و ترکیب می شوند.سطوح طبقات در امتداد محورهای عمودی به منظور هماهنگی باکاربری های گوناگون برجسته وفرورفته می شود. حدید و شریکش ، پاتریک اسچامچِر ،آسمان خراش را به عنوان الگویی ساختمانی ، دوباره خلق کردند ،پردازش اصولی ارتباط دهنده ، به جای جداکردن طبقات و مردم است ،و فضاهای متنوعی به جای تکرارعینی آن ها .آن ها منظره ای هزار برگی تولید کردند که توپوگرافی چین خورده و لایه لایه ای است ، شامل فضاهای اختصاصی خرید ، حمل و نقل و فرهنگی وبا معابر ارتباطی توسعه یافته، درگیر می شود ،همچون مجموعه ی اصول یک سیستم .در احترام به هردو، ساکنان و مرکز تجارت جهانی ، معماران در سطح اشغال شده ی برج ها برش عمیقی ایجادکردند ، سازنده ی لوله های خالی که وُید های پرترددی شدند."
|
