سلام،
من پایه دوم متوسطه رشته ریاضی و فیزیک میخونم، برای مجله هوافضا هم کار میکنم.
مشکل حال حاضر من اینه که چون مدرسه نمونه دولتی هست، فشار خیلی خیلی خیلی زیادی روی من هست که نمی تونم باهاش کنار بیام. در واقع هر چی بیشتر تلاش می کنم حس می کنم بیشتر توی یه باتلاق فرو میرم.
برای مثال همین چند وقت پیش امتحانی داشتیم که پنج برابر حالت عادی درس خوندم و خیلی خیلی تلاش کردم، ولی اصلا نتیجه مطلوب رو نگرفتم.
حتی تغییرات اساسی در برنامه ریزی ام دادم، از تفریحاتم زدم. به درس چسبیدم.
روزی 10 ساعت مدرسه ، 5 ساعت مطالعه، بقیه اش هم خواب هستم دقیقا.
شدیدا استرس دارم. مشکل ادمای اطرافم هم اینه که اونقدر که به نقاط ضعفم توجه می کنن به نکات مثبت توجهی ندارن. برای مثال کسی نیست که بگه با سنی که الان داری تو فلان مجله و فلان خبرگزاری کار کردی و مثلا n بار در علوم نظامی داری ولی در نکات منفی..........
الان دقیقا بریدم.....یعنی کم اوردم.......نیازی هم به جملات امیدوار کننده ندارم........رک و پوس کنده یه راهکار حیاتی میخوام. یه حس ضعیف بودن رو دارم که انگار به هیچ دردی نمیخورم. بعضی اوقات هم واقعا همین طور فکر می کنم.......
الآن شما جای من بودین چیکار می کردین؟
