زباله‌دانی بزرگ، در قلب بافت تاریخی تهران+عکس
زباله‌دانی بزرگ، در قلب بافت تاریخی تهران+عکس
عودلاجان رویای شهر- موزه شدن را دارد اما واقعیت این است که بخشی از آن اکنون در بوی تعفن برانگیز بازیافت زباله روزگار می‌گذراند. |
این روزها هرکس که پا به عودلاجان می‌گذارد، بوی تعفن و هوای آلوده نفس را بر سینه اش تنگ می‌کند. عودلاجان به دلیل قرار گرفتن در قلب بازار تهران، یکی از پر جمعیت ترین مناطق این کلان شهر به شمار می‌رود. با این وجود، بیش از یک سال است که مرکز بازیافت زباله در دل آن فعال شده و امان کسبه و ساکنان آن را بریده است.
کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند که عودلاجان از نظر تاریخی و فرهنگی قابلیت تبدیل شدن به شهر – موزه را دارد. اما تنها مرمت و بازسازی نیست که دل اهالی را برای ماندن در این محل خوش می‌کند. شرایط اجتماعی، امنیتی و شهری نیز در هویت بخشی به آن، مسئله بسیار مهمی است که البته از سوی مسئولان شهری چندان به نظر مهم نمی‌آید.
مسئول روابط عمومی شهرداری منطقه 12، وقتی پای صحبت از وجود مرکز بازیافت و عودلاجان پیش می‌آید، پاسخ درستی نمی‌دهد.
برای همین هم است که او در پاسخ به این سوال که چه زمانی می شود درباره این مسئله با "محمدی نژاد"، شهردار منطقه 12 صحبت کرد، می‌گوید: «در این زمینه با آقای شهردار که نمی‌شود صحبت کرد. اول باید بررسی شود اگر لازم بود امکان صحبت با کارشناسا یا معاونت فراهم می‌شود.
او پاسخی به این سوال نمی‌دهد که به نظر شما، بازیافت زباله در یک منطقه مسکونی، مسئله ای انقدر مهم نیست که آقای شهردار در این باره صحبت کند؟ ساکنان محله عودلاجان از بوی بد، آلودگی و شرایطی که برایشان این بازیافت به وجود آورده در حال ترک این محله هستند.
در تمام دنیا، مراکز بازیافت خارج از شهرها تعریف می‌شوند و شرایط خاصی باید داشته باشند. چطور این مرکز در دل شهر تاریخی و فرهنگی عودلاجان برپاشده است؟
سروش مدبری، عضو هیات علمی انجمن زمین شناسی و یکی از پژوهشگران بازیافت می‌گوید: «مراکز بازیافت در تمام دنیا بر اساس ضوابط خاصی استقرار پیدا می‌کند. فواصل مدارس، مراکز آموزشی، جاده، نهرها و آب‌های زیر زمینی باید مشخص شده باشد.»
به گفته او، قوانین و ضوابط برای احداث مراکز بازیافت گذاشته شده که آلودگی زیست محیطی، انسانی و طبیعی ایجاد نشود. بازیافت در میان یک محله شهری می‌تواند هوا و خاک را آلوده کرده و تبعات بسیار نامناسبی روی ساکنان این منطقه بگذارد.
با این وجود، مسئولان شهری مدت‌هاست اعتراض کسبه و ساکنان محله و دفتر توسعه شهری عودلاجان را می‌شنوند و همچنان سکوت می‌کنند.
موش‌ها از آدم‌ها بیشتر شده‌اند
بازارچه عودلاجان چندی است که با مشقات بسیار و اختلاف نظرات و تاخیر چند ماهه در حال مرمت و احیای دوباره است اما همچنان پا به این محله که گذاشته می‌شود، اهالی دل پری از مرکز بازیافت زباله آن دارند و شرایط به گونه‌ای شده که دیگر دل و دماغی برای صحبت کردن از آینده این محله تاریخی ندارند.
یکی از اهالی محل که مغازه بنک‌داری در کنار این مرکز بازیافت زباله دارد، به chn می‌گوید که دیگر این مرکز بازیافت زباله امان مرا بریده است. موش‌های به چه بزرگی دیوارها را سوراخ می‌کنند و وارد مغازه‌ام می‌شوند و این مسئله باعث شده که کار و کاسبی من کساد شود.
یکی دیگر از کسبه که دل پری از بی توجهی شهرداری به این مسئله دارد، می‌گوید که بارها و بارها به شهرداری در این مورد تذکر داده‌ایم اما تاثیری نگذاشته است. این روزها طوری شده که تعداد موش‌ها از آدم‌ها بیشتر شده است.
ساکنان مجاور این مرکز بازیافت هم دیگر جز عصبانیت و اعتراض حرفی برای گفتن ندارند. مدت‌هاست که از بوی تعفن و حشرات موذی و موش‌های این مرکز رنج و عذاب می‌کشند و مسئولی به آن‌ها توجه نمی‌کند و اقدامی برای پایان این شرایط انجام نمی‌دهد.
دکتر توسلی،مسئول دفتر توسعه محلی عودلاجان نیز به این مسئله واکنش نشان نمی‌دهد و می‌گوید: «آنچه بازیافت زباله بر سر مردم می‌آورد، کاملا مشخص است. همه در مورد این مسئله ناراحت هستند. حتی روزی که آقای قالیباف بازدیدی از این محله داشتند، با دیدن این مرکز به شدت ناراحت شدند و دستور جمع کردن این مرکز داده شد اما با تغییر شهردار منطقه 12 بار دیگر این مسئله به فراموشی سپرده شد.»
او تذکر می‌دهد که همواره مراکز بازیافت زباله خارج از شهرها هستند و این مسئله باعث می‌شود که زندگی در عودلاجان تبدیل به زندگی سخت و دشواری شود.
عودلاجان تا چند سال پیش یکی از مهمترین مناطق تهران و عیان نشین بوده و مردم در این منطقه زندگی بسیار خوبی داشتند. اما بی‌توجهی در گذر زمان و تجاری شدن این منطقه آن روزگار خوش را از اهالی آن گرفت. اکنون کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند که این محله به دلیل ویژگی‌های تاریخی تبدیل به شهر – موزه شود.
معماری نیوز
