شواهد ارزیابی مجدد خودکشی ناشی از طلاق در جوامع حاشیه اقیانوس آرام

شواهد ارزیابی مجدد خودکشی ناشی از طلاق در جوامع حاشیه اقیانوس آرام
http://www.iranianasp.com/Data/Khaba...mages/0079.jpg	ارتباط بین طلاق و خطر خودکشی در آسیا مشخص نیست. برای درک گذرهای فرهنگی به خودکشی در میان افراد مطلقه، نرخ ویژه خودکشی از نظر سن و جنس در میان زنان و مردان مطلقه 5 کشور حاشیه اقیانوس آرام مقایسه شد: هنگ کنگ، تایوان، ژاپن، کره جنوبی، و ایالت ویکتوریا در استرلیا. براساس یک طیف فرهنگی، هنگ کنگ و تایوان بین جوامع استرالیائی، با بیشترین فرهنگ فرد گرائی، و جمعیت های ژاپنی و کره ای، با بیشترین فرهنگ جمع گرائی، در نظر گرفته شدند. ضرایب شدت نیز با هم جور شدند. یافته های تحقیق نشان داد که نرخ خودکشی در میان افراد مطلقه بیش از سایر گروههای ازدواجی (مجرد یا متاهل) در تمام پنج جامعه می باشد، اما این تفاوت در ویکتوریا کمتر بود. اثر طلاق برای مردان بطور معناداری فقط در فرهنگ های ژاپن و کره بیش از زنان بود. در جوامع دیگر خطر طلاق برای مردان و زنان یکسان بود. روند سنی در نرخ خودکشی در گروههای طلاق جوامع مختلف متفاوت بود. ضرایب شدت برای گروههای طلاق 40 ساله یا جوانتر، از گروههای مسن تر در جوامع شرق آسیا بیشتر بود. هرچند که چنین وضعیتی برای جامعه ویکتوریائی صادق نبود.
الگوهای خودکشی در میان مطلقه های جوامع شرق آسیا می تواند مبتنی بر سنت های موروثی کنفسیوس باشد. تفاوت های جنیستی در ژاپن و کره ممکن است بازتاب نابرابری جنسیت (مرد سالاری در تعامل های رسمی و وابستگی هیجانی در زندگی خشن خانوادگی در درون نظام مخرب حمایت خانواده کنفسیوس) یا عوامل منحصر به فرد اجتماعی- فرهنگی زنان متاهل باشد. گروههای مطلقه 40 ساله یا جوانتر شرق آسیا، به علت ترکیبی از دو سوگرائی در فرهنگ فرد گرائی و آرزوی وابستگی هیجانی متقابل، ممکن است در معرض خطر خودکشی بالاتری باشند. لازم است که نظام های طرفدار رفاه اجتماعی در چهار جامعه شرق آسیا خلاء باقیمانده را با کنار گذاشتن نظام های خانواده سنتی پُر کنند. منبع: www.elsevier.com ترجمه: یوسف نامدارپور ویراستار علمی: مجتبی دلیر گروه ترجمه انجمن روانشناسی اجتماعی ایران