اتووود کلاسیک ـ ویلای تاگندات ـ لودویگ میس ون دروهه

اتووود کلاسیک ـ ویلای تاگندات ـ لودویگ میس ون دروهه

http://www.etoood.com/Images/News/La...2561511911.jpg مکان: برنو، جمهوری چک معمار: میس وندروهه این ویلا به سفارش زوج تازه ازدواج کرده ی یهودی ثروتمندی به نام های گریت و فریتز توگندات از در آمد خانوادگی آنها از کارخانه ی تولیدی نساجی در برنو ساخته شده است.این زوج میس وندروهه را در سال 1927 ملاقات کرده و از طراحی ویلایZEHLENDORF ادوارد فاکس ( EDVARD FUCHS) تحت تاثیر قرار گرفتند.این خانواده از شیوه ی استفاده ی میس وندروهه از فرم های ساده به صورت عالی استقبال کردند. با این حال آنها مایل نبودند که تنها یک معمار خانه ی آنها را طراحی کند. آنها در اصل با مهمترین معماری مدرن برنو در آن زمان مواجه بودند. اما بعد از بازدید از پروژه های مختلف توسط هر معمار در نهایت کار خود را به میس سپردند. میس در سپتامبر سال 1928 از محل سایت بازدید کرد و پلان هایی را در دسامبر همان سال طراحی کرد. او در شب سال نو طرح های خود را با خانواده ی توگندات مطرح کرد و پس از ایجاد چند تغییر جزیی به پلان مورد نظر خود رسید. میس به دلیل اعتقادات کارکردی مدرن خود به استفاده از چارچوب آهنی در کار خود روی آورد. استفاده از چارچوب های آهنی این فرصت را می دهد تا دیوارهای داخلی بارها را بهتر تحمل کنند و بازشوها و نورگیرهای بیشتری در فضا داشته باشیم. این ویلا تشکیل شده از سه سطح مختلف ( شامل زیرزمین ) و طراحی متفاوت در هر طبقه می باشد که متناسب با سایت شیبدار آن است.به طور کامل جداره ی جبهه ی جنوبی و باغ از زمین تا سقف لعاب کاری شده است. این ویلا یک خانه ی نسبتا بزرگ است. تشکیل شده از دو اتاق خواب بچه و یک اتاق برای پرستار بچه ها که حمام مشترکی در جلوی خانه قرار دارد. در حالی که اتاق مستر با تراس در ارتباط است. و فضایی برای یک چهارم کارکنان در نظر گرفته شده است. این ویلا به دلیل اسراف مواد و روش های ساخت و ساز غیرطبیعی در زمان خود بسیار گران قیمت بود. این خانه به دلیل استفاده از سیستم های سرمایش و کرمایش جدید برای اقامت خصوصی بسیار پیشرفته بود. هزینه ی کلی برای ساخت این ویلا چیزی حدود پنج میلیون کرون تخمین زده شد. که در سال 1930 این مبلغ توانایی ساخت خانه را برای 30 خانواده ی کوچک مقدور می ساخت. برنو در سال 1920 توپی از معماری مدرن برای چکسلواکی بود. ویلا با استقبال متوسطی رو به رو شد. بسیاری از نخبگان جناح چپ در دنیای هنر خانه ی جدید را به دلیل وجود مبلمان و طراحی داخلی دارای شکوه افراطی دانستند. میس طراحی مبلمان و چیدمان آنها را خود به عهده گرفت. اگرچه هیچ هنری بر روی دیوارها و یا دکوراسیون خانه وجود ندارد ولی هیچ گاه آن چنان ساده به چشم نمی آید زیرا از مواد غنی و کمیابی همچون عقیق و چوب های جنگل های گرمسیری استفاده شده است. ویلا توسط معماران ساختمان در برنو ساخته شد ولی چارچوب های آهنی توسط پیمانکاران بزلین ساخته شده است. استفاده از چارچوب های فلزی ذر آن زمان غیر معمول بود اما فواید زیادی را به همراه داشت، که همین مورد غرفه میس در بارسلونا را مشهور کرد. از ویژگی های این چارچوب آهنی: دیوارهای نازک تر و یک پلان آزاد که می تواند طبقه به طبقه متفاوت باشد، دیوارهای بزرگی از لعاب برای باز کردن اتاق و اتصال آنها را به باغ و ... بیش از همه ثبات مشخصه در طراحی های میس باعث موفقیت ساختمان های مسکونی او می شود. این خانواده در سال 1938 به سمت چپ چکسلواکی ونزوئلا به مدت کوتاهی قبل از موافقتنامه مونیخ رفت و هرگز بازنگشت. در طول جنگ جهانی دوم و حملات هوایی مبلمان اصلی در نهایت به سرقت برده شد. در سال 1994 این ویلا به عموم مردم به عنوان یک موزه معرفی شد. وارثان فریتز و گرته این ویلا را در سال 2007 به مالکیت خود و بر اساس قوانینی که در مورد آثار هنری مصادره شده بود آن را مجددا پس گرفتند. ویلای توگندات در حال حاضر تحت بازسازی چند میلیون دلاری مرمت است که قرار است در آغاز سال 2012 به پایان رسد.