مرگ مغزي، پايان زندگي است

مرگ مغزي، پايان زندگي است
مغز براي انتقال اكسيژن و مواد مغذي مورد نياز به منظور فعاليت مغزي به خون رساني دائمي نياز
دارد. اما زماني كه خون رساني به تمام سلول ها و بافت هاي مغز مختل شود، اكسيژن به بافت ها قطع
شده، سلول ها از بين مي روند و شانسي براي برگشت آنها باقي نمي ماند.
در واقع مرگ مغزي زماني رخ مي دهد كه تمام عملكردها و فعاليت هاي مغزي بر اثر بيماري، آسيب
شديد وارد به سر، خونريزي مغزي، سكته مغزي، غرق شدگي يا اصابت گلوله به سر مختل شده و از
كار افتاده باشند. پزشكان پس از بررسي عملكرد مغزي و گرفتن آزمايش هاي كامل پزشكي و اطمينان
از عدم فعاليت مغز، مرگ مغزي را اعلام مي كنند. نوار مغزي گرفته شده از بيمار مرگ مغزي هيچ
فعاليتي ندارد و تنها يك خط صاف را نمايش مي دهد. البته ممكن است پس از وقوع مرگ مغزي،
هنوز ساير اندام هاي حياتي مانند قلب، كليه و كبد فعاليت داشته باشند، ولي اين فرآيند تنها كمتر از
يك هفته باقي مي ماند و سپس از بين مي رود.
مرگ مغزي همانند كما نيست. در كما اميد به بازگشت بيمار وجود دارد، ولي در مرگ مغزي
اميدي نيست. پس از بروز مرگ مغزي ممكن است حمله يا سكته قلبي رخ دهد. در حالي كه دستگاه
تهويه، اكسيژن را وارد ريه ها مي كند، قلب بدون دريافت تكانه اي از مغز به تپش خود ادامه م يدهد،
ولي علي رغم وجود تنفس و گرم بودن پوست، فرد مرده محسوب مي شود