پرویز تناولی؛ هیچ و عینیت جدال هستی و عدم
| پرویز تناولی؛ هیچ و عینیت جدال هستی و عدم |
|
| http://www.etoood.com/Images/News/La...2212143410.jpg |
|
گالری هنر موزه ی متروپلیتن هفت اثر متعلق به سه نسل از هنرمندان ایرانی ارائه کرده است, منیر شاهرودی فرمانفرمائیان, پرویز تناولی, شیرین نشاط, وای زد کامی و افروز عمیقی از این جمله اند. پرویز تناولی یکی از پیشروترین هنرمندان ایرانی و یکی از بنیانگذاران سبک سقاخانه ای است. یک جنبش هنری که در طی دهه ی 1960 در ایران قوت گرفت. این جنبش در پی ادغام نمادهای محبوب از فرهنگ شیعه در هنر که پیامد آن در قامت پاپ آرتی تقدیس شده به منصه ی ظهور رسید, پدید آمد. تناولی زمان مدیدی است که از واژه ی "هیچ" الهام گرفته است و آن را به شیوه های مختلف و با کاربری های متنوعی به کار برده است. تناولی ایده ی خود را این گونه بیان می دارد:علاوه بر انعطاف پذیری و فرم ارتجاعی واژه, مفهوم هیچ بازگو کننده ی داستان انسانیت است و مخاطب را به تأمل درباره ی مسائل هستی و نیستی وا می دارد. گفته شده است این واژه تعلیق هنرمند در نحوه ی مواجه با گذشته و حس عدم رضایتی از حال حاضری عقیم را بیان می دارد. نگارش فرم برآمده از گونه ی خطی نستعلیق است. هیچ در قفس - قفس بازنمودی از جنبش سقاخانه ای است. واژه ی سقاخانه به چشمه ای عمومی برای نوشیدن آب و قفس نمایانگر شکل آن است. چشمه ها در بزرگداشت شهدای شیعه ساخته شده اند. که از آشامیدن آب در سال 680 بعد از میلاد مسیح منع شده بودند. این ارجاعی عمیق به آغاز مذهب شیعه و همچنین ظهور یکی از پیشگامان مجسمه سازی مدرن است. تناولی یک کلکسیونر, معلم, دانش پژوه و نویسنده است. آثار او شور, آگاهی و فهمی عمیق از میراث ادبی و بصری غنی و صنایع سنتی ایران را نمایان می کند. |
|
|
|
