ای که دائم به جهان منتظر منتظری گیری از مردم دانا ز ظهورش خبری
روز و شب ذکر زبان تو بود یا مهدی در فراقش غم دل داری و اشک بصری
فرض کن، حضرت مهدی به تو ظاهر گردد بر در خانه و یا بر سر کوی و گذری
ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی؟ باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟
دیده ای هست تو را قابل دیدار اماممی توانی تو به خورشید جمالش نگری؟
خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟
پول بی شبهه و سالم ز همه دارائیتداری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟
گر بپرسد ثمرت چیست تو از طول حیاتداری از بهر ارائه سند مختصری؟
ور بپرسد عملت چیست ز بگذشتن عمردر عملکرد تو باشد عمل معتبری؟
برده ای نان و غذا بهر مساکین یک شبیا تو داری ز یتیمان و فقیران خبری؟
در پی امر به معروف و نهی از منکربوده ای بهر محبان ولایت سپری؟
هیچ گه داشته ای بهر ظهور حضرت ناله نیمه شب و ذکر دعای سحری؟
آن چنان هست که افسرده و غمگین نشویگر بگیرد " سِمت تو" بدهد بر دگری؟
داری آمادگی آنکه اگر حضرت خواستاز سر مال جهان بهر خدا در گذری؟
واقفی از عمل خویش تو بیش از دگرانمی توان گفت تو را شیعه اثنی عشری ؟
گر از این جمله که گفتم همه را داراییخوش به حال تو که خود ساخته و منتظری
ور از این گفته تو را هست قصوری بیگیتوبه کن بلکه ز محبوب بیابی اثری
