چندی پیش، استودیوی بازیسازی Quantic Dream در نمایشگاه 2012 GDC پروژه جدید خود را در قالب دمویی 7 دقیقه ای معرفی نمود. پروژه ای که به پروژه کارا (Project Kara) معروف شد و توجه بسیاری را معطوف خود ساخت. البته شرکت Quantic Dream اعلام کرد که این دمو صرفا برای نمایش قدرت تکنیکی موتور جدید آن ها طراحی شده و بازی آینده آن ها نخواهد بود!!
در این دموی کوتاه مسئله ای مطرح شد که مدت هاست در قالب ها و طرح های گوناگون در مورد آن صحبت می شود و پروژه کارا به عبارتی تکمیل شده و اصلاح شده همه آن ها بود.به همین منظور و برای درک بیشتر مفهوم به کار رفته در این داستان، لازم است تا کمی به عقب برگردیم و برخی از این پروژه ها را بررسی کنیم.سال هاست که بحث روبات های هوشمندی که علیه انسان ها سر به طغیان می گذارند به سوژه ای تکراری در داستان های مصور، فیلم ها و بازی های رایانه ای تبدیل شده، اما می دانید که این بحث از کجا سرچشمه می گیرد؟ خوب به کلیدواژه های موجود در این داستان ها توجه کنید:
موجوداتی که به عمد از سوی خالق خود بی شعور خلق شده اند و در اثر یک اتفاق، هوشمند شده و پی به ظلم خالق خود می برند. آن ها تصمیم می گیرند که این ظلم را تلافی نمایند و علیه خالقان خود طغیان می کنند...
برای درک بیشتر، به متن زیر توجه کنید:
کتاب پیدایش
سقوط انسان (12-3)
مار از همه حيواناتی که خداوند به وجود آورد، زيرک تر بود. روزی مار نزد زن آمده، به او گفت: آيا حقيقت دارد که خدا شما را از خوردن ميوه تمام درختان باغ منع کرده است؟
زن در جواب گفت: ما اجازه داریم از میوه همه درختان بخوریم، بجز میوه درختی که در وسط باغ است. خداوند امر فرموده که از ميوه آن درخت نخوريم و حتی آن را لمس هم نكنيم، وگرنه، می ميريم.
مار گفت: مطمئن باش نخواهيد مُرد. بلكه خدا خوب می داند زمانی که از ميوه آن درخت بخوريد، چشمان شما باز می شود و مانند خدا می شويد و می توانيد خوب را از بد تشخيص دهيد. آن درخت در نظر زن، زيبا آمد و با خود انديشيد: ميوه اين درخت دلپذير، می تواند خوش طعم باشد و به من دانایی بخشد. پس از ميوه درخت چيد و خورد و به شوهرش هم داد و او نيز خورد. آنگاه چشمان هر دو باز شد و از برهنگی خود آگاه شدند؛ پس با برگ های درختِ انجير پوششی برای خود درست کردند.
عصر همان روز، آدم و زنش صدای خداوند را که در باغ راه می رفت شنيدند و خود را لابلای درختان پنهان کردند.
خداوند آدم را ندا داد: ای آدم چرا خود را پنهان می کنی؟
آدم جواب داد: صدای تو را در با غ شنيدم و ترسيدم، زيرا برهنه بودم.
خداوند گفت: چه کسی به تو گفت که برهنه ای؟ آیا از میوه درختی خوردی که به تو گفته بودم از آن نخوری؟
آدم جواب داد: اين زن که يار من ساختی، از آن به من داد و من هم خوردم.
...
بر خلاف قرآن که به صراحت انسان را از بدو خلقت موجودی عالم و دانا مطرح می کند، در این داستان (که در کتاب آفرینش یهود به آن اشاره شده)، انسان در ابتدای خلقت موجودی خنثی (بی عقل و قوه ادراک) توصیف می شود و خوردن میوه ممنوعه باعث می گردد تا بتواند خود را درک نماید و شعور پیدا کند. یا به عبارت بهتر انسان پس از خوردن میوه ممنوعه می تواند فکر کند. چیزی که ظاهرا به دلایلی از طرف خدا دستیابی به آن برای انسان ممنوع شده بود!!
طبق داستان، حال که انسان به قدرت فکر دست پیدا می کند، قلمروی خداوند تهدید می شود، زیرا یکی از مهمترین قدرت های برتری که خداوند نسبت به بشریت داشت همین قدرت تفکر بود. پس خداوند تصمیم می گیرد تا انسان را به عنوان خطری بالقوه از قلمروی خویش دور نماید و به همین منظور او را از بهشت به زمین تبعید می کند.
بدین ترتیب انسان رانده شده از بهشت و نعمت های فراوان موجود در آن، سالیان سال است که به فکر بازگشت به بهشت و دست یابی به قلمروی خداوندی برای تبدیل شدن به خدا (اومانیسم) و گرفتن انتقام از اوست.
چنین طرز تفکر و دیدگاهی سرمنشاء شکل گیری داستان هایی است که در آن ها مخلوقات، پس از کسب ادراک و درک ماهیت خود سر به شورش برداشته و علیه خالق (خالقان) خود قیام می کنند. فیلم هایی نظیر Terminator، I Robot و... و بازی Binary Domain نمونه هایی از این طرز تفکر هستند.
اما این همه ماجرا نیست و داستان به همینجا ختم نمی شود. اگر بحث انتقام گرفتن مطرح باشد، پس در این صورت فرد دیگری هم وجود دارد که به عنوان عامل اصلی سقوط و بدبختی انسان باید تاوان دهد، و آن کسی نیست جز زن که با خوراندن میوه ممنوعه به آدم باعث طرد او از بهشت شد.
به همین دلیل است که از زن نیز باید انتقام گرفته شود. حالا متوجه می شوید که چرا در جوامع غربی به زن نگاهی کاملا ابزاری می شود و برای زن ها کمترین ارزش و حقی را قائل هستند.
اما جالب اینجاست که با وجود این همه ظلم و جنایت در حق زنان، ظاهرا هنوز رضایت کافی به دست نیامده و برای وارد کردن ضربه نهایی در صدد حذف فیزیکی زن ها از زندگی مردان هستند. نکته ای که در صورت تحقق می تواند به فاجعه ای عظیم در نسل بشریت تبدیل شود.
در همین رابطه چند وقتی است که در نسخه های جدید این گونه داستان ها شاهد شکلگیری سناریوی جدیدی هستیم که در آن انسان (به طور خاص مرد) در صدد گرفتن انتقام از زن (به عنوان کسی که باعث گمراهی و بدبختی او شد) است و به این منظور به دنبال حذف وی از زندگی خود و جایگزینی نسخه ای بدلی به جای وی است. این موضوع را باز هم می توان به شکلی خلاصه و گذرا در بازی Binary Domain به وضوح مشاهده کرد. اما پروژه کارا، به شکلی واضح و کامل به تبیین این دیدگاه می پردازد. تاریخچه پروژه ک.ا.ر.ا
پروژه ک.ا.ر.ا برای اولین بار در سال 2009 در یک داستان مصور ژاپنی به همین نام مطرح شد. داستان از این قرار بود که:
پروژه ک.ا.ر.ا (مخفف رستگاری فرشته وار کایرون اندرویدی)، ماجرای یک نرم افزار جنگی اندرویدی (Android) است که در پایگاه نظامی مخفی در آمریکا ساخته شده است. ک.ا.ر.ا از ترکیب یک تکنولوژی فوق پیشرفته با قدرت جادوهای باستانی به وجود آمده است. این ترکیب از ک.ا.ر.ا ابزار موثری برای جنگ های نظامی به وجود آورده بود که می توانست همچون یک انسان منحصر به فرد و خارق العاده ماموریت هایی را که برای اتمام آن ها به صدها سرباز نیاز بود یک تنه به پایان برساند.
اما پس از ارتباط این نرم افزار با روحی مرموز و باستانی (به نام کارا)، ک.ا.ر.ا نیز دارای شعوری انسانی می گردد و به ناگاه از وجود خود آگاهی می باید و می تواند فکر کند... (به شباهت این داستان با داستان آدم و هوا توجه کنید. با این تفاوت که اینجا هم موجود مرموز وسوسه کننده و هم موجود وسوسه شونده هر دو زن هستند!!)
آشنایی با کارا (روح مونث مرموز)
کارا روح جوانی است که ک.ا.ر.ا را کنترل می کند. او می تواند بسیار سریعتر از هر فرد دیگری که کنترل ک.ا.ر.ا را در دست دارد، به تمامی تغییر موقعیت های به وجود آمده در میادین جنگی واکنش نشان دهد و عکس العمل صحیحی داشته باشد. به همین دلیل کارا تنها موجودی است که پتانسیل استفاده و کنترل تمام قدرت های ک.ا.ر.ا را در میدان جنگ داراست.
اما سرانجام در یک روز، کارا به دلیل نامعلومی کنترل ک.ا.ر.ا را رها می کند و به دنبال زندگی خود می رود. بعدها معلوم می شود که علت فرار کارا، پی بردن به نیت پلید خالق ک.ا.ر.ا و فرار از آینده خونینی بوده که برای او رقم خورده بود. در اولین اقدام پس از رهایی، کارا تصمیم می گیرد تا سرنوشت و آینده خود را در دستان خود گرفته و آن را رقم زند.
همانطور که اشاره شد، ک.ا.ر.ا در واقع ماشین جنگی فوق پیشرفته ای بود که برای پیروزی در جنگ ها طراحی شده بود. اما این موجود پس از کسب شعور، توانست فکر کند و در مورد رفتار خود تصمیم گیری نماید. در این داستان دو نکته مهم وجود دارد:
1- کارا برای شرکت در جنگ های نظامی طراحی شده بود
2- کارا پس از هوشمند شدن توانست فکر کند و در مورد رفتار خود تصمیم گیری نماید.
با توجه به موارد بالا، کارا دارای نقص هایی است که باید برطرف شوند. این نقص ها عبارتند از:
1- با توجه به هزینه های سنگین جنگ های نظامی، کارا دیگر کارایی سابق را ندارد. به همین دلیل باید برای جنگ هایی کم هزینه تر طراحی مجدد شود.
2- کارا پس از هوشمند شدن نباید توان شورش علیه سازندگان خود را داشته باشد. یعنی کارا نباید بتواند سازندگان خود را نابود نماید.
پس کارای جدید باید طراحی شود.
کارای جدید معرفی می شود
در دمویی که دیوید کیج آن را در GDC نمایش داد، کارای جدید اینطور معرفی می شود:
تعدادی بازوی مکانیکی در حال اسمبل کردن روبات زنی نمایش داده می شوند. روبات از سر اسمبل می شود و کاملا هوشیار است. در حین تکمیل کار، صحت و درستی بخش های روبات توسط ماموری که فقط صدای او شنیده می شود، مورد بررسی و تایید قرار می گیرد. مثلا اوپراتور از روبات می خواهد که چشمانش را حرکت دهد یا خودش را معرفی کند (روبات خود را نسل سوم اندروید (همانند کارای ژاپنی) معرفی می کند)
در ادامه اوپراتور از روبات می خواهد تا وظایف خود را شرح دهد، روبات اینطور شرح می دهد که:
- من می تونم خونه شما رو مرتب کنم، از بچه های شما مراقبت کنم... به 300 زبان مختلف صحبت کنم و شریک جنسی شما باشم... می توانید به من غذا بدید و یا منو شارژ کنید (باطری های کوانتومی که تا 170 سال کار می کنند!!)
سپس روبات سوال می کند:
- می خواید به من اسمی بدید؟
اپراتور پاسخ می دهد:
- از حالا به بعد اسم تو کاراست.
روبات تکرار می کند:
- اسم من کاراست.
در همین بین پوست طبیعی به شکل پوست انسان هم روی بدن روبات درحال شکلگیری است. سپس اپراتور از روبات می خواهد که به زبان آلمانی صحبت کند. روبات هم بلافاصله به آلمانی خدمات خود را تکرار می کند. سپس اپراتور می خواهد که روبات به فرانسه صحبت کند و بعد آهنگی را به ژاپنی بخواند.
در ادامه روبات آخرین تست خود، یعنی راه رفتن را می دهد (در این مرحله زمانی که پای روبات به زمین می رسد، فرایند شکل گیری او کامل می شود) و سپس اپراتور اعلام می کند:
- خوبه، تو برای کار آماداه ای
روبات سوال می کند:
- حالا برای من چه اتفاقی می افته؟
اپراتور پاسخ می دهد:
- ما تو رو برای فروش به فروشگاه می فرستیم.
روبات با تعجب سوال می کند:
- فروش! یعنی من برای فروش هستم؟
اپراتور پاسخ می دهد:
- البته که تو برای فروش هستی. تو یه کامپیوتر با دست و پا هستی که برای کارهای زیادی طراحی شدی.
روبات با تعجب می گوید:
- اما من فکر کردم...
اپراتور با تعجب حرف او را قطع می کند و می گوید:
- تو فکر کردی؟ تو چی فکر کردی؟
روبات پاسخ می دهد:
- من فکر کردم... که زنده ام.
اپراتور با شنیدن این صحبت با تعجب می گوید:
- لعنتی، این دیگه چجور ایرادیه. این که تو پروتکل نبود. یه جای حافظه ایراد داره.
و دستور تخریب روبات را صادر می کند.
بازوهای مکانیکی بلافاصله شروع به تخریب روبات می کنند. او به شدت التماس می کند و از اوپراتور می خواهد که او را تخریب نکند و مدام تاکید می کند که ایرادی در کار نیست و همه چیز رو به راه است.
روبات می گوید:
- قول می دم که مشکلی ایجاد نکنم. هرکاری که ازم بخوان انجام می دم و هیچی نمی گم. دیگه فکر هم نمی کنم.
اما اوپراتور بدون توجه به درخواست های روبات به فرایند تخریب نظارت می کند که ناگهان روبات فریاد می زند:
- من می ترسم. می خوام زندگی کنم. التماست می کنم.
به ناگاه بازوها دست از تخریب می کشند و پس از کمی مکث دوباره روبات را اسمبل می کنند. دوربین روی چهره کارا زوم می کند و اشکی را که از چشمان او جاری شده نشان می دهد.
پس از تکمیل فرایند اسمبل شدن، اوپراتور روبات را خطاب قرار می دهد و می گوید:
- برو و به دیگران ملحق شو.
روبات با خوشحالی به سمت ریلی که برای حمل و نقل تعبیه شده می رود و اوپراتور می گوید:
- روی ریل بایست. نمی خوام مشکلی پیش بیاد.
روبات به اوپراتور لبخند می زند و از او تشکر می کند. سپس از طریق ریل به کنار تعداد زیادی از روبات های همسان خود می رود. روبات هایی که از نظر ظاهر به وی شباهت دارند، اما برخلاف او فکر نمی کنند و بی حرکتند. سپس دمو با صدای متعجب اوپراتور که می گوید:
- خدای من
به پایان می رسد. 10 نکته مهم موجود در این دمو:
حال که با داستان دمو آشنا شدید، لازم است تا به نکات زیر با دقت توجه نمایید:
1- این روبات (زن) برای راحتی انسان (به طور خاص مردان) طراحی شده و تمام نیاز های او را برطرف می کند.
2- این روبات مهم ترین نیاز جسمانی مردان (نیاز جنسی) را نیز فراهم می کند.
3- پس این روبات کاملا نیاز به زن ها را (از دیدگاه مردان غربی) از بین می برد. زیرا در این دیدگاه زن فقط ابزاری برای خوشگذرانی و رفاه مردان تعریف می شود. در ضمن این روبات ها حتی می توانند باردار شوند (این موضوع قبلا در بازی Binary Domain نمایش داده شده است)
4- روبات به 300 زبان صحبت می کند (البته به نظر می رسد که در تعداد زبان ها کمی اغراق شده). پس این قابلیت را دارد که به تمام دنیا صادر شود و جهانی شود.
5- باطری های روبات تا 170 سال کار می کنند، پس بیش از عمر یک انسان گارانتی حیات دارند و مقرون به صرفه هستند.
6- این زن های روبات با قابلیت های بالا برای فروش طراحی شده اند (نگاه ابزاری به زن ها به عنوان کالاهایی برای فروش)
7- روبات محکوم به نابودی می شود، چون فکر می کند!! پس فکر کردن برای یک روبات (بخوانید یک زن در جامعه غربی) ممنوع است. او فقط باید خدمات ارایه کند و نیازی به فکر کردن ندارد. اگر فکر کند محکوم به نابودی است.
8- روبات در هنگام نابودی قول هایی می دهد: "قول می دم که مشکلی ایجاد نکنم. هرکاری که ازم بخوان انجام می دم و هیچی نمی گم. دیگه فکر هم نمی کنم." توجه داشته باشید که در این مرحله قول های روبات مورد پذیرش واقع نمی شوند، چرا که او از خط قرمز عبور کرده و نسبت به خود درک و شعور دارد. پس برای بخشش به چیز دیگری نیاز است.
9- روبات در ادامه جمله ای را فریاد می زند: "من می ترسم." و تازه اینجاست که درخواست های او مورد قبول واقع می شوند. بله، ترس همان موردی است که با اعتراف به آن به روبات (زن) اجازه حیات داده می شود. حیاتی که فقط ارائه خدمت به مردان را شامل می شود. نه کمتر و نه بیشتر.
10- کارا (روبات) دیگر برای جنگ های نظامی طراحی نشده، بلکه حالا برای جنگ نرم (ورود به خانه ها و مشغول کردن مردان- به عنوان عناصر مهم و سرنوشت ساز جنگ های نظامی- به مواردی مانند شهوت و..) به همه دنیا صادر می شود و مردم با میل و رغبت او را به خانه های خود راه می دهند. حالا زمانی است که جنگ سخت با دشمن به پذیرش او با میل و رغبت تبدیل شده است.
این 10 مورد را می توان پروتکل های اصلی غرب برای کنترل دنیا (زن ها و به نوعی مردها) در آینده دانست. آینده ای که در آن زن ها نه تنها ابزاری در دستان قدرت های بزرگ برای انحراف جوامع مختلف هستند، بلکه ماهیت خود را به عنوان یک انسان از دست داده و فقط به عنوان یک ماشین (یا چرخ دنده های ماشین جنگی جنگ نرم) انجام وظیفه می کند. وظیفه ای که پیش از این مردها در جنگ های نظامی عهده دار آن بودند: چرخ دنده های جنگ (Gears of War).
