کلیسای پروتستان همرا ه با یک معبد و فضاهایی مکمل در مرکز ایالت لوور اتریش - شهر هاینبرگ - در سایت یک کلیسای قدیمی که در قرن 17 از بین رفته است, بنا شد. شکل ساختمان برگرفته از یک میز بزرگی است, که بر روی پایه هایش قرار می گیرد- در چهار ستون فلزی تبلور یافته. کلیدی ترین عنصر درطراحی این بنا سقف نمازخانه است که توسعه یافته ی شکل کرو مانند سقف آستودان رمانسکی که در این محله قرار دارد می باشد. با تعریفی نو از هندسه ی بناهای قدیمی که با استمداد از تجهیزات دیجیتال به فرمی جدید تبدیل شده اند. بازی نور و شفافیت جایگاه ویژه ای در این پروژه دارد. نور از جبهه ی بالایی به واسطه ی سه گشودگی پیچان در سقف به داخل فضا هدایت می شود.این سه گشودگی پدید آمده در سقف مجموعه برآمده از عدد سه که یادآور مفهوم سه گانه ی - پدر, پسر, روح القدس - در الهیات مسیحی می باشد, و می توان آن را به عنوان یک " تطبیق پذیری آگاهانه" تفسیر کرد. فضای داخلی کلیسا صرفاً یک مکان رازآلود و آرام نیست, برای ما آنتی تزی است, علیه رسانه های تحت شمول و سرعت. و این بار به یک فضای اجتماعی بدل شده است.معبد به محل تجمع کودکان که با شیشه پوشیده شده است,دسترسی دارد و روشنایی آن از طریق نور روز تأمین می شود و همچنین تعمیدگاه را در خود جای داده است. سالن اجتماع اصلی در پشت تعمیدگاه با دربی تاشو واقع شده است, و در سرتاسر طول فضا بین دو اتاق اصلی در یک تسلسل فضایی ممتد ترکیب شدند. نمای شیشه ای تاشو در جهت مخالف فضای رو به خیابان باز می شود.سومین عنصر این ساختمان یک فضای بتنی که در امتداد کوچه در دو طرف فضاهای اصلی قرار گرفته است می باشد. و شامل اتاق نگهداری عتیقه جات, دفتر کشیش, یک آشپزخانه ی کوچک و اتاق های فرعی دیگر می باشد. یک رمپ به منظور دسترسی برای معلولین بین سه بخش ساختمان جهت رسیدن به باغ کلیسا که در ترازی بالاتر قرار گرفته است, در نظر گرفته شده. برج ناقوس تندیس گون در جلوخان به عنوان چهارمین عنصر این مجموعه تعبیر می شود. مانند دیگر پروژه های کوپ هیمیلبلا اجزای بام با تکنولوژی کشتی سازی ساخته شده است. ساخت و سرهمبندی به واسطه ی یک شرکت متخصص برای تغییر شکلی سه بعدی از صفحات فلزی بزرگ ساخته شده است. لوکوربوزیه یکی از مهمترین مدل ها برای پیاده کردن این ایده بود, این ساختمان به ساختمان کشتی او و سیاست نورپردازی فضا به صومعه ی لاتورت ارجاع دارد. |
