مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر میان بخش هایی از مغز ارتباطات ضعیف تری دارند
[دانشگاه ویسکانسین-مدیسن - پژوهشکده علوم شناختی:] مطالعه تصویربرداری تازه ای توسط دانشگاه ویسکانسین در مدیسن نشان می دهد کسانی که دچار اختلال اضطراب فراگیر (GAD) هستند پیوندهای ضعیف تری میان ساختاری از مغز که احساسات را کنترل می کند و بادامه (امیگدال) دارند، که این خود القا کننده آن است که احتمالا "دگمه وحشتزدگی" در مغز این افراد به دلیل عدم وجود تنظیم کننده در حالت روشن قرار می گیرد.
اختلال های وحشتزدگی رایج ترین دسته ی اختلا های ذهنی است و GAD، که با ویژگی نگرانی بیش از حد و غیر قابل کنترل شناخته می شود، حدود 6 درصد افراد جامعه را در بر می گیرد.
دکتر جک نیتشک، نویسنده اول و دانشیار روان پزشکی در دانشکده پزشکی و بهداشت همگانی دانشگاه ویسکانسین، می گوید که این یافته ها از این نظریه پشتیبانی می کند که کاستی ارتباطات میان بخش های مغز توضیح دهنده اضطراب شدیدی است که توسط مبتلایان به GAD احساس می شود.
در این مورد، دو نوع پویش (اسکن) نشان داد که به نظر می رسد بادامه، که نقش هشدار دهنده وجود خطر در پیرامون را بر عهده دارد و واکنش "بجنگ-یا-بگریز" را کلید می زند، پیوندهای "ماده سفید" ضعیف تری به قشر مخ پیش پیشانی و کمربندی پیشین (قدامی) – که مرکز تنظیم احساسات است – دارد.
این پژوهشگران دو گونه تصویربرداری ... (DTI و fMRI) بر روی مغزهای 49 بیمار GAD و 39 داوطلب سالم انجام دادند.
در مقایسه با داوطلبان سالم، این تصویربرداری ها نشان داد که افراد مبتلا به GAD ارتباطات کمتری میان قشر مخ پیش پیشانی و کمربندی پیشین با بادامه از راه ستون چنگکی (uncinate fasciculus) – یک رشته اصلی ارتباط میان مناطق مغز – داشتند. این ارتباطات کاهش یافته در دیگر رشته های ماده سفید در جاهای دیگر مغز مشاهده نشد.
به گفته نیتشک ... "ما می دانیم که در مغز اگر شما از مداری استفاده کنید آن را تقویت می کنید، همان گونه که با ورزش ماهیچه های خود را پرورش می دهید."
