بعد مدتها به این شـــــــــعر برخوردم ... دیگه داشت یادم میرفت ازش[negaran]
[golrooz]
حالمان بد نیست غم کم می خوریم کم که نه! هر روز کم کم می خوریمآب می خواهم، سرابم می دهند عشق می ورزم عذابم می دهندخنجری بر قلب بیمارم زدند بی گناهی بودم و دارم زدندخود نمیدانم کجا رفتم به خواب از چه بیدارم نکردی آفتاب؟؟دشنه ای نامرد بر پشتم نشست از غم نامردمی پشتم شکستسنگ را بستند و سگ آزاد شد یک شبه بیداد آمد داد شدعشق آخر تیشه زد بر ریشه ام تیشه زد بر ریشه ی اندیشه امعشق اگر اینست مرتد می شوم خوب اگر اینست من بد می شومبعد ازاین بابی کسی خو می کنم هر چه در دل داشتم رو می کنمبت پرستم،بت پرستی کار ماست چشم مستی تحفه ی بازار ماستدرد می بارد چو لب تر می کنم طالعم شوم است باور می کنممن که با دریا تلاطم کرده ام راه دریا را چرا گم کرده ام؟؟؟قفل غم بر درب سلولم مزن! من خودم خوشباورم گولم مزن!من نمی گویم که خاموشم مکن من نمی گویم فراموشم مکنمن نمی گویم که با من یار باش من نمی گویم مرا غم خوار باشمن نمی گویم،دگر گفتن بس است گفتن اما هیچ نشنفتن بس استروزگارت باد شیرین! شاد باش دست کم یک شب تو هم فرهاد باشآه! در شهر شما یاری نبود قصه هایم را خریداری نبود!!!وای! رسم شهرتان بیداد بود شهرتان از خون ما آباد بوداز درو دیوارتان خون می چکد خون من،فرهاد،مجنون می چکدخسته ام از قصه های شوم تان خسته از همدردی مسموم تاناینهمه خنجر دل کس خون نشد این همه لیلی،کسی مجنون نشدآسمان خالی شد از فریادتان بیستون در حسرت فرهادتانکوه کندن گر نباشد پیشه ام بویی از فرهاد دارد تیشه امعشق از من دورو پایم لنگ بود قیمتش بسیار و دستم تنگ بودگر نرفتم هر دو پایم خسته بود تیشه گر افتاد دستم بسته بودهیچ کس دست مرا وا کرد؟ نه! فکر دست تنگ مارا کرد؟ نه!هیچ کس از حال ما پرسید؟ نه هیچ کس اندوه مارا دید؟ نه!هیچ کس اشکی برای ما نریخت هر که با ما بود از ما می گریختچند روزی هست حالم دیدنیست حال من از این و آن پرسیدنیستگاه بر روی زمین زل می زنم گاه بر حافظ تفاءل می زنمحافظ دیوانه فالم را گرفت یک غزل آمد که حالم را گرفت:ما زیاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
