کشف علت فعال شدن سیاه چاله های عظیم مرکز کهکشانها

ستاره شناسان آلمانی کشف کردند برخلاف آنچه تاکنون تصور می شد برخورد کهکشانها تنها راه فعال کردن سیاه چاله های عظیم مرکز کهکشانها نیست، بلکه ماده تاریک نیز در فعال کردن این هسته های مرکزی دخالت دارند.


ستاره شناسان موسسه ماکس پلانک آلمان با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده از 600 کهکشان در مدت 5 سال توسط تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی و رصدخانه فضایی پرتوهای ایکس XMM-Newton اسا دریافتند که در 11 میلیارد سال اخیر، علت فعالیت بیشتر سیاه چاله های عظیم در مرکز کهکشانها برخورد و همجوشی کهکشانی نبوده، بلکه ماده تاریک بین کهکشانی عامل اصلی فعالیت این هسته ها بوده است.

در بسیاری از کهکشانها از جمله راه شیری، سیاه چاله مرکز آرام است. درحالی که در سایر کهکشانها سیاه چاله مرکزی به دلیل سقوط مقادیر زیادی از ماده حاضر در فضای اطراف، پرتوهای شدیدی ساطع می کند.

منشای این ماده که می تواند یک سیاه چاله خاموش را فعال کند و آن را به یک هسته کهکشانی فعال تبدیل کند، هنوز مورد بحث است.

تاکنون بسیاری از ستاره شناسان بر این باور بودند که بیشتر این هسته های فعال، فعالیت خود را در اثر همجوشی میان دو کهکشان و یا به دلیل عبور یک ماده بین ستاره ای آغاز کرده اند. اکنون این ستاره شناسان توانستند از یک نقشه جدید برپایه پرتوهای ایکس برای تایید این نظریه استفاده کنند.

این دانشمندان کشف کردند که هسته های فعال به خصوص در کهکشانهای بزرگی که محتوی مقدار بسیاری ماده تاریک هستند واقع شده اند.

تاکنون تصور می شد که این سیاه چاله ها در مرکز کهکشانهایی با جرم نسبی یک میلیون میلیارد برابر جرم خورشید قرار دارند درحالی که این نتایج نشان می دهد که بیشتر این هسته های فعال در کهکشانهایی هستند که جرم آنها حدود 20 برابر بیشتر از آن چیزی است که در نظریه همجوشی بین کهکشانی پیش بینی شده بود.

براساس گزارش ساینس دیلی، به گفته این پژوهشگران، برخوردهای میان کهکشانی که در گذشته بسیار دور حداکثر تا حدود 11 میلیارد سال قبل رخ داده اند، می توانند تنها درخصوص درصد کمی از کهکشانهای فعال نسبتاً درخشان توضیح دهند.