This Ain't No Place for No Hero | Batman: Arkham City Preview
به احتمال زیاد بسیاری از گیمر ها و کمیک باز ها معتقدند که Arkham Asylum تنها بهترین بازی ساخته شده از روی شخصیت بتمن نیست، بلکه میتوان آن را به عنوان بهترین بازی ساخته شده از عناوین کمیک در طول تاریخ بازی های رایانه ای نامید. قبل از عرضه Batman: Arkham Asylum در سال 2009، شاید کسی فکرش را نمیکرد که استودیوی Rocksteady از پس عرضه عنوانی درجه یک بر بیاید ولی موفقیت های بسیار این عنوان، حتی بر عرضه نسخه دوم هم مهر تأیید زد و در Spike VGA پارسال، Batman: Arkham City به طور رسمی معرفی شد. در اینجا با توجه به تصاویر و مطالب منتشر شده، این عنوان را مورد بررسی قرار میدهیم.
نسخه دوم بازی، یک سال پس از نسخه اول اتفاق می افتد. پس از شکست جوکر در تیمارستان آرکام، Quincy Sharp ( سرپرست سابق گاتهام ) محبوبیت زیادی نزد مردم شهر و مقام های امنیتی بدست می آورد و به همین وسیله، به مقام شهرداری گاتهام میرسد. Sharp از همان ابتدا، تلاشش را برای اجرای برنامه Arkham City ( برنامه ای که در نسخه اول بازی هم در دفتر او میتوانید آن را بررسی کنید ) به کار میگیرد و به عنوان اولین اقدامش، مناطقی از شهر را خریداری و حفاظ هایی دور آن تعبیه میکند و گارد های امنیتی اش را که Tyger نام دارند، برای محافظت به این مناطق میفرستد. Tyger ها کسانی اند که هم با ضد قهرمان ها و شخصیت های منفی به دشمنی میپردازند و هم با بتمن مخالف اند. زندانیان یا بهتر است بگویم جانیان داخل این منطقه، تنها باید از یک قانون پیروی کنند و آن هم فرار نکردن است. به گفته خود Quincy Sharp، در این منطقه انجام هر کاری آزاد است ولی اگر کسی برای فرار تلاش کند، محکوم به مرگ خواهد شد. شاید همه چیز تا به اینجا طبق انتظار پیش رفته باشد ولی هنگامی که پروفسور Hugu Strange به قدرت میرسد، بتمن پی میبرد که وی حتماً نقشه شومی در سر دارد. از طرفی دیگر، Two-Face که می داند که برای تصاحب قدرت در Arkham City، نیاز به کسب احترام میان زندانیان دارد، در صدد اعدام Catwoman بر می آید و از اینجاست که داستان جدید شوالیه تاریکی شروع میشود.
از همین حالا میتوان گفت که داستان بازی، یکی از نقاط مثبت آن محسوب میشود. چرا که بار دیگر تیم Rocksteady همان فرمول قبلی ( که نتیجه مثبتی هم ارائه داد ) را مورد استفاده قرار داده اند و این فرمول عبارت است از قرار دادن شخصیت های مطرح کمیک های بتمن در روند بازی و استفاده از همان داستانی که مطمئناً طرفداران این ابر قهرمان آن را میپسندند. البته داستان بازی در چند خط بالا خلاصه نمیشود و بازیکنان قرار است با چندین و چند داستان فرعی نیز در قالب مأموریت های جانبی ( که در ادامه به آن ها بیشتر خواهیم پرداخت ) روبرو شوند. مهم تر از همه این ها نوع روایت داستان است که اگر در این زمینه نیز تیم سازنده بازی همانند قبل عمل کنند، قطعاً Batman: Arkham City از لحاظ داستان یکی از برترین بازی های سال خواهد بود.
مهم ترین تغییری که در گیم پلی بازی نسبت به نسخه قبل اعمال شده، Open World شدن فضای بازی است. البته در Arkham Asylum هم بازیکن تا حدودی آزادی برای این ور و آن ور رفتن دارد ولی با توجه به این که کاری برای انجام دادن وجود ندارد، تقریبا میتوان گیم پلی AA را خطی نامید. ولی Arkham City اینطور نیست. محیط بازی 5 برابر بزرگ تر شده که هشتاد درصد آن بیرون از ساختمان هاست و به محیط شهر اختصاص داده شده که از ابتدای بازی نیز ( مانند دیگر عناوین Open World ) تمامی آن در دسترس است. با توجه به این که Rocksteady اعلام کرده است که بتمن نمی تواند از Batmobile استفاده کند، پس چگونه بازیکن باید در این محیط بزرگ جابجا شود؟ پاسخ این سوال پس از انتشار آخرین تریلر بازی داده شد، بوسیله هلیکوپتر! طبق آنچه که در تریلر دیدیم، بتمن میتواند بوسیله قلاب مخصوص خودش، از هلیکوپتر آوریزان شده و از آن به عنوان یک وسیله نقلیه سریع السیر استفاده کند.
مبارزات نیز در Arkham City بسیار گسترده تر شده اند. حتماً سیستم مبارزات بی نقص نسخه اول را به خاطر دارید. سیستمی که از حرکات ترکیبی و سریع بتمن تشکیل شده بود و هر بازیکنی را مجذوب و تا حدودی معتاد خود میکرد، اکنون محتوای بیشتری پیدا کرده و میتواند برای طرفداران عناوین اکشن، خوشایند تر باشد. برای مثال، بتمن هم در حالت Stealth و هم در درگیری های رو در رو، میتواند دو نفر را به طور همزمان سرنگون سازد. البته این فقط بتمن نیست که قوی تر شده؛ دشمنان وی نیز امکان برداشتن و پرتاب تمامی اشیای اطراف خود را دارند و تعداد بیشتری از آنان ( حتی 20 نفر ) میتوانند به طور همزمان به بتمن حمله کنند. یکی از سلاح هایی که در آخرین تریلر بازی توجهم را جلب کرد، Machine Gun بود. دشمنان در حالی از این سلاح استفاده میکردند که بتمن به سرعت از میان گلوله های آنان خود را کنار میکشید و در هوا می غلتید و این خود نشان میدهد عبور و مرور در بازی از قبل سخت تر شده و علاوه بر اسنایپر ها، Heavy Gunner ها نیز جلوی بتمن را در مکان های مختلف میگیرند.
Detective Mode در Arkham City بسیار مهم تر و پرکاربرد تر از قبل خواهد بود. علاوه بر حل معماهای ریدلر، برای نجات دادن مردم شهر ( که جزء مأموریت های جانبی هستند ) نیز به این دید که همانند دوربین دید در شب عمل میکند، نیاز خواهید داشت. اینگونه که افرادِ مورد هجوم قرار گرفته با فرستادن سیگنال هایی در صدد با خبر کردن بتمن بی می آیند و او تنها با فعال بودن Detective Mode میتواند از این سیگنال ها با خبر شود. همچنین همانند قبل از این دید میتوانید برای شناسایی دشمنان مسلح و همچنین ارزیابی کلی محیط، استفاده کنید.
بخش اعظمی از بازی را مأموریت های جانبی تشکیل میدهند. در نقاطی از شهر، افراد شروری به رهبری دشمنان مشهور بتمن ( که در نسخه اول به لطف معماهای ریدلر تنها نام و بیوگرافی آنان در دسترس بود ) وجود دارند که شما هر وقت بخواهید، میتوانید به آنان حمله کنید و با شکست دادن رئیس آنان و سپس بازجویی کردن از او و گرفتن اطلاعات، به حل معماهای طراحی شده توسط ریدلر بپردازید و یا تندیس های جاسازی شده توسط او را پیدا کنید. اگر حل کردن معماهای ریدلر در نسخه اول برایتان سخت جلوه میکرد، بهتر است از الان خود را برای معماهای Arkham City آماده کنید زیرا قرار است معماهایی چندین بار سخت تر از قبل را حل کنید! دیگر مأموریت های فرعی که بالاتر هم در مورد آن توضیح دادم، مربوط میشوند به افراد به دام افتاده که بتمن میتواند به دل خواه به آنان کمک کند و یا از آنان بگذرد.
گرافیک بازی شاید در این نسخه هم مانند گذشته از لحاظ تکنیکی چندان حرفی برای گفتن نداشته باشد، ولی از لحاظ هنری یک شاهکار به حساب می آید. نور های نئون و طرح های گرافیتی روی در و دیوار های شهر، جلوه بسیار زیبایی به Arkham City بخشیده اند و ترکیب آنان با کوچه پس کوچه های تاریک، اتمسفری فوق العاده سنگین به بازی بخشیده. طبق آنچه که در آخرین تریلر بازی مشاهده کردیم، ممکن است تغییرات آب و هوای محیط نیز به بازی اضافه شده باشد. بارش برف و نشستن آن روی زمین میتواند محیط بازی را بسیار زیبا تر از قبل کند. نکته جالب در مورد فضاسازی Arkham City این است که کسانی که ساختمان ها را تصاحب کرده اند، به سلیقه خودشان آن را به شکل و شمایل مختلفی در آورده اند. برای مثال، دادگاه ( که به تسخیر Two-Face در آمده ) یک نیمه سوخته و تخریب شده و یک نیمه کاملاً سالم دارد که شخصیت Two-Face نیز به همین ترتیب رقم خورده.
در پایان باید بگویم Batman: Arkham City عنوانی است که حتی ارزشش را دارد که نسخه اصل آن را خریداری کنید. چرا که سازندگان آن نهایت تلاش خود را میکنند که عنوانی تمام و کمال را عرضه کنند و اگر به عکس ها و تریلر های بازی هم یک نگاه بیندازید در خواهید یافت که تمامی قسمت های بازی با ظرافتی مثال زدنی طراحی شده اند. برای عرضه یک شاهکار روانشناختی دیگر در روز هجدهم اکتبر امسال ( بیست و ششم مهر ماه ) ، منتظر خواهیم ماند.
