تماس تلفني براي درخواست كمك
شما مي‌توانيد با تلفن به تعدادي از مراكز، درخواست كمك كنيد.
خدمات اورژانس: پليس، مراكز آتش‌نشاني يا مراكز آمبولانس؛ گروه‌هاي نجات معدن، كوهستان، غار و بيابان؛ نيروهاي حراست ساحل (گارد ساحلي)
خدمات شهري: گاز، برق يا آب
خدمات سلامت: پزشكان، دندانپزشكان، پرستاران، ماماها تماس‌هاي اورژانس رايگان هستند و از طريق تمام دستگاه‌هاي تلفن (مثل تلفن‌هاي اتومبيل يا تلفن‌هاي همراه) قابل انجام هستند. درجاده‌هاي ماشين رو، در هر چندكيلومتر يك دستگاه تلفن اورژانس وجود دارد؛ پيكان‌هاي روي تيرك‌هاي نشانگر كه بين اين تلفن‌ها واقع شده‌اند، جهت نزديك‌ترين تلفن را نشان مي‌دهند. براي فراخواني كمك از طريق اين تلفن‌ها، تنها كافي است گوشي را برداريد و شماره تلفن امداد را بگيريد؛ به درخواست شما پاسخ داده مي‌شود. اگر براي درخواست كمك از طريق تلفن، مجبور به ترك مصدوم هستيد، قبلاً با انجام عمليات حياتي،خطرهاي تهديدكننده را در مصدوم به حداقل برسانيد (به « ارزيابي اوليه » مراجعه كنيد). تماس خود را كوتاه ولي دقيق انجام دهيد. اگر از شخص ديگري خواستيد كه اين تماس را برقرار سازد، از او بخواهيد كه (پس از انجام تماس) برگردد و شما را از آمدن نيروهاي امدادي، مطمئن سازد.
برقراري تماس تلفني
وقتي با تلفن اورژانس تماس مي‌گيريد، در مورد خدمات موردنياز شما سؤال مي‌شود و سپس به افسر كنترل مربوطه وصل مي‌شويد. اگر با چندين مصدوم مواجه شده‌ايد، آمبولانس درخواست كنيد؛ مركز آمبولانس به ساير مراكز خدماتي اطلاع خواهد داد. اگر در مورد موقعيت مكاني خود مطمئن نيستيد، هراس به خود راه ندهيد. سعي كنيد از بوميان و اطرافيان موقعيت جغرافيايي محل را جويا شويد. ممكن است از شما بخواهند كه براي «نشان دادن راه» خدمات اورژانس، در كنار دستگاه تلفن بمانيد. اگر مي‌خواهيد شخصي را براي انجام اين كار روانه كنيد، مطمئن شويد كه وي اهميت موضوع را درك كرده است و گزارش ماجرا را به شما خواهد رساند.
تماس با مركز خدمات اورژانس سعي كنيد خونسردي خود را حفظ كنيد تا بتوانيد تمام اطلاعات موردنياز مركز خدمات اورژانس را ارايه كنيد. تا زماني كه افسر كنترل بتواند خط شما را رديابي كند، تلفن را قطع نكنيد.
اطلاعاتي كه بايد در اختيار اورژانس قرار دهيد؟
- نام خود را درست بيان كنيد و ذكر كنيد كه به اندازه ظرفيت خود به عنوان يك ارايه‌كننده كمك‌هاي اوليه، مشغول به فعاليت هستيد. جزييات زير ضروري هستند:
- شماره تلفن خودتان
- محل دقيق حادثه
در صورت امكان، نام يا شماره جاده را بدهيد. هرگونه تقاطع يا نشانه ديگرا را ذكر كنيد.
- نوع و سنگيني مورد اورژانس؛ به‌عنوان مثال «حادثه رانندگي، دو ماشين، جاده مسدود شده، 3 نفر گير افتاده‌اند».
- تعداد، جنس و سن تقريبي مصدومان و هر چيزي كه در مورد وضعيت آنها مي‌دانيد؛ به‌عنوان مثال «مرد، پنجاه و چند ساله، مشكوك به حمله قلبي، ايست قلبي».
- جزييات هر نوع خطر مثل گاز، مواد سمي، صدمه خطوط نيرو يا وضع آب و هوا (مثلاً مه يا جاده يخ زده).
