برگزاری پنجمین جشن ((سلام مازندرانی))در بوستان آب و آتش - فروردین ماه 1394

جشن سلام در بوستان آب و آتش برگزار می شود.
پنجشنبه 27 فروردین ماه سال جاری برابر با 22 ارکه مای 1526 تقویم تبری از ساعت 16 در محل پارک آب و آتش
یکی از مهمترین کارکردهای اجتماعی نوروز ایجاد فرصتی برای صله رحم و تجدید دیدار و انتقال فرهنگی است که در جامعه کنونی به دلیل توسعه شهرنشینی، کاهش ارتباطات اجتماعی، افزایش مهاجرت، تسهیل دسترسی به تکنولوژی و تغییر سبک زندگی رنگ و بوی گذشته را ندارد. سید حسن موسوی چلک دبیر جشنواره در ادامه افزودند: این در حالی است که نوروز زمینه را برای تقویت هویت فرهنگی، ترویج اخلاق اجتماعی و ارتقاء شادی و نشاط اجتماعی و همدلی بیشتر بین مردم فراهم می کند؛ لذا در همین راستا ایجاب می کند که شادیهای گروهی در چهارچوب مقررات جاری کشور خلق شود. به همین دلیل پنجمین جشن سلام مازندرانی ها با رویکرد اجتماعی و با این شعار که” آری آری شاد بودن به همین آسانی است” در روز پنجشنبه 27 فروردین ماه سال جاری برابر با 22 ارکه مای 1526 تقویم تبری از ساعت 16 در محل پارک آب و آتش با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مازندران، اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مازندران، بنیاد هم اندیشی تبری، همیاران پارپیرار، منطقه فرهنگی، گردشگری عباس آباد، کلیه انجمن های فرهنگی هنری و مردم مازندران برگزار می شود.
از جمله برنامه های این جشن را که هر ساله مورد استقبال بیشمار مردم قرار می گیرد شامل دیدار نوروزی، بازی های محلی و مرغنه جنگی، نوروزخوانی، نقالی و ... اعلام کرد.
شادی حق ماست و امروزه به دلیل تحمل استرسهای بیشتر ناشی از سبک زندگی کنونی و شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه بیش از گذشته باید فرصت های شادی های سالم را فراهم کرد.
بدون شک برگزاری جشنهایی از این دست فرصتی را فراهم می کند تا تعلق اجتماعی، انسجام اجتماعی، نشاط اجتماعی با هویت فرهنگی بیش از پیش تقویت شود. حضور مردم با پوشش محلی می تواند فضای بانشاط تری را ایجاد کند. حضور مردم شریف مازندران و تبرستان قدیم و دیگر اقوام در این جشن را غنیمت می شمریم.

«سلام» پایتخت به مازندران

چهارمین جشن آئینی "سلام" پنج شنبه این هفته در تهران برگزار می شود/ چهارمین همایش بزرگ آئینی سوادکوهی های مقیم تهران هم خردادماه امسال برگزار می شود.

چهارمین جشن آئینی "سلام" به همت مؤسسه فرهنگی و هنری پارپیرار، گروه همیاران پارپیرار و با همکاری انجمن های مازنی مقیم تهران برگزار می شود.این جشن فرهنگی عصر پنج شنبه 27 فروردین ماه از ساعت 16 در پارک آب و آتش تهران برپا می شود. اجرای برنامه های آئینی، موسیقی محلی، بازی های بومی، بازاچه سنتی، صنایع دستی و...از جمله برنامه های جشن سلام است.

مازندنومه

اختصاصی جام جم آنلاین
رسم شان است؛ کسی از به جا آوردنش، طفره نمی رود؛ پیر و جوان هر سال بی معطلی می آیند؛ با هم آشنا می شوند؛ گپ می زنند؛ شیرینی و شربت می خورند؛ آوازهای مازنی شاد می خوانند و سازهای محلی می‌نوازند؛ دست می زنند؛ پایکوبی می کنند؛‌ می خندند؛ بازی می کنند؛ پیرزن ها برای بچه ها قصه می گویند؛ پیرمردها،بازی های قدیمی شاد و شلوغ یادشان می دهند.

همه انگار جزئی از یک خانواده بزرگ چند هزار نفری هستند، همه انگار سال هاست هم را می شناسند و به همین خاطر هیچکس غریبه یا غمگین نیست و هر که در جشن شرکت کند تا مدت ها حال و هوایش تغییر می کند و لبخند روی لب هایش کمرنگ نمی شود.

این ها که گفتیم آرزو یا رویا نیست؛ دیده های مان از « جشن سلام » مازندرانی های تهران در سال های گذشته است. آنها هر سال در اواخر فروردین ، به مناسبت نوروز و برای آشنایی و تجدید دیدار، جشن می گیرند و امسال هم مراسم شان پابر جاست و خوش به حال همه آنهایی که پنجشنبه این هفته از ساعت 16 تا 20 به پارک آب و آتش می روند تا در شادی شان، شریک شوند.

هر سال علاوه بر همه مازندرانی های مقیم پایتخت مثل رامسری ها، سوادکوهی ها، تلارپی ها، آملی ها، بابلی ها، کجوری ها و تنکابنی ها که خودشان را حتی از دورترین نقاط شهر به محل برگزاری جشن می رسانند ، تهرانی های زیادی هم به مراسم « سلام » می پیوندند.

شرکت کنندگان در این جشن می خواهند به بقیه ثابت کنند برای شاد بودن لزوما جیب های پر یا بریز و بپاش آنچنانی لازم نیست. آنها اعتقاد دارند برکت، در جمع است و شادی هم مانند غم، واگیر دارد. پس چرا به جمعی شاد نپیوندند و نور و لبخند و انرژی را از آن جذب نکنند و به زندگی خودشان و آدم های اطراف شان باز نتابانند؟

ایران ما، 31 استان دارد که هر کدام آداب و رسوم، خوراک، پوشاک ، موسیقی و گویش مخصوص به خود را دارند و کاش سنت مازندرانی ها، به مردم استان های دیگر هم سرایت کند و آنها هم مراسمی از این دست را بویژه در پایتخت و کلان شهرها، برگزار کنند تا در پوشش برپایی جشن، علاوه بر افزایش نشاط اجتماعی، هویت فرهنگی شان را تقویت کنند، شرایطی برای آشنایی خانواده ها و جوان های آماده ازدواج شان فراهم کنند، از دغدغه های هم با خبر شوند و تا جایی که ممکن است برای حل مشکلات یکدیگر گامی بردارند، پیوندهای اجتماعی شان را گسترش می دهند و فرهنگ شان را به دیگران بشناسانند.

مریم یوشی زاده - خبرنگار جام جم آنلاین

دهکده جهانی پارپیرار

به بهانه برگزاری پنجمین جشن سلام

سلامی گرم و صمیمی

برو شو و روز از هم سوا نووییم / بسیار شو و روز انّه که ما نووییم

در بند غم مال دنیا نووییم / امروز ر خش واش شاید فردا نووییم

سلام ، دوباره سلام و چه سخنی برتر از همین کلام

تمام وجودم بود یک کلام سلام و سلام و سلام و سلام

فراز دامنه های البرز سربلند ونشیب بهشتی تبرستان زادبوم مردان و زنان رشیدی است که تاریخ ایران زمین گواه سرفرازی آنان است. دلاورانی که رسم مهربانی و پایداری را از نیاکان به میراث دارند و در هرکجای عالم که باشند پاسداران غیور میراث نیاکان خویش اند. روحشان به بلندای دماوند ، دلشان به وسعت آبی خزر و سفره پر برکتشان به گستردگی دشت های سبز.

و اما در این عصر دود و آهن که دره های هولناک جدایی میان بسیاری از یاران همدل فاصله ای مهیب افکنده است، جمعی از یاران «پارپیرار» مشعلی افروخته اند تا در عمق ظلمت دوری­ها، راه روشن تجدید دوستی ها رابیابند و بنمایانند تا چشمهای بی­قرار دوستان دور را به نور دیده یاران باصفای قدیم چراغانی کنند.جشن سلام که اکنون در پنجمین سال برگزاری ، زاد روز خویش را، با حضور گرم شما، همپای شور زادن های بهار طبیعت به جشن بر­می­خیزد، بهانه ایست تا در جنبش شادمان بهار، غنچه های شادمانی تجدید میعاد دوستی ها و محبت ها نیز بشکفد.بانیان جشن سلام بر این باورند که این جشن به هیچ ملک و دیار و ایل و تبار خاصی تعلق ندارد وبرپایی شکوهمند آن به قصد یاد آوری تکرار دوستی انسان با انسان و مادر طبیعت است. اگرچه هم­کلام شدن با هم­زبانان شیرین است اما دیدار یاران همدل از هرکجای عالم و حتی از آن سوی مرزهای جغرافیایی تاریخ حلاوتی دیگر دارد. از این رو ما «بادونه» و «پشتزیگ» و «مرغنه» را در «جان طی» خویش می­گذاریم تا به شادی دیدار دوباره دوستان، شوق شیرین شکوفایی بهار را به کام یاران شیرین­تر کنیم.

همانگونه که نوروز باستانی با قدمتی به بلندای تاریخ ایران، هرگز غبار کهنگی برچهره ندارد و هر سال جوانتر از گذشته به دیدار زمین و زمان می آید، امید است که چراغ افروخته­ى جشن سلام نیز هر ساله فروزان تر از پیش بیاید و بماند تا تیرگی غم غربت و ظلمت عمیق فاصله های تمدن ماشینی را به کور و کبود بسپارد و خورشید محبت دوستانِ دور و نزدیک را بیفروزد.

برخود فرض می دانیم که از همدلی و همراهی همه شما یاران باصفا که به هر شکل و با هر آیین و فرهنگی در این جشن تجدید دوستی ها محفل آرای جمع دوستان و روشنی بخش محفل ساده و صمیمی خویش شده اید، از عمق جان سپاسگزاری نماییم و در آخرین کلام دوباره بگوییم سلام و السلام.

دبیرخانه جشن سلام