چرا انگلیسی زبان بین المللی علم شد؟
چرا انگلیسی زبان بین المللی علم شد؟
بیش از 98 درصد تمامی مقاله های علمی که امروزه منتشر می شوند، انگلیسی هستند اما همواره این طور نبوده است.
به گفته مایگل گوردین، مورخ علوم در دانشگاه پرینستون، زمانی لاتین، زبان علمی در اروپا بود.
به گفته این مورخ، با این حال، محققان در قرن 17 از لاتین دور شدند و گالیله، نیوتن و دیگران مقاله هایشان را به زبان بومی خود می نوشتند.
بخشی از این امر برای قابل دسترس کردن آثارشان و بخشی نیز در واکنش به اصلاحات پروتستان و کاهش تاثیر کلیسای کاتولیک انجام گرفت.
زمانی که لاتین از اریکه قدرت پایین آمد، گفتمان علمی به زبان های مجزا تبدیل شد و محققان از محو یک زبان مشترک که پیشرفت علم را کند می کرد، نگران بودند.
در اواسط قرن 19، آن ها سه زبان اصلی فرانسه، انگلیسی و آلمانی را به عنوان گفتمان های علمی حرفه ای برگزیدند.
زبان آلمانی زمان طولانی در این موقعیت برجسته نبود و پس از جنگ جهانی اول محققانی از انگلیس، ایالت متحده، انگلستان، فرانسه و بلژیک سازمان های علمی از قبیل «اتحادیه بین المللی نجوم» را تاسیس کردند.
آن ها که تمایلی برای پذیرش زبان دشمنشان نداشتند، آلمانی را کنار گذاشتند.
آلمان در سال 1933 از فاجعه دیگری رنج برد، زیرا دولت آلمان یک پنجم از دانشمندان فیزیک و یک هشتم پروفسورهای زیست شناسی را به دلایل فرهنگی و سیاسی اخراج کرد.
بسیاری از آن ها کشور را به مقصد آمریکا و انگلیس ترک کردند و در آن جا به نشر مقالات به زبان انگلیسیپرداختند.
گرچه مسیر علم از آن زمان به سوی انگلیسی به عنوان زبان جهانی علم پیش می رفت، این تغییر دهه ها به طول انجامید و یکی از موانع در این زمینه جنگ سرد بود.
طی دهه های 1950 و 1960، بخش اعظم ادبیات علمی به زبان روسی یا انگلیسی بود، اما در دهه 1970 و با سقوط شوروی، استفاده از زبان روسی کاهش یافت.
در اواسط دهه 1990، حدود 96 درصد مقالات علمی جهان به زبان انگلیسی نوشته می شد و این مسیر از آن زمان روند رو به رشدی را تجربه کرده است.
امروزه انتشار مقاله علمی به زبان انگلیسی تقریبا به یک اجبار و نه انتخاب تبدیل شده است.
