آیا با حملات سایبری می‌توان اینترنت جهانی را از کار انداخت؟
آیا با حملات سایبری می‌توان اینترنت جهانی را از کار انداخت؟
http://www.citna.ir/sites/default/fi...6_303%2C00.jpg
هکرها و مجرمان سایبری نشان داده‌اند که می‌توانند در روند دسترسی به اینترنت در جهان اختلالاتی ایجاد کنند. آیا آنها قابلیت تخریب زیرساخت‌های ارتباطی را هم دارند و تهدیدی حیاتی برای اینترنت محسوب می‌شوند؟
به گزارش سافت‌گذر به نقل از سیتنا؛ کوتاه‌ترین پاسخ به سوالی که در تیتر مطرح شده این است که اینترنت حتی با سنگین‌ترین حملات سایبری هم کاملا از دسترس خارج نخواهد شد. حملات سایبری گسترده‌ای که اخیرا رخ داد٬ اگرچه در برخی از کشورهای جهان افت محسوس سرعت و کاهش پهنای باند را در پی داشت٬ اما امکان دسترسی به اینترنت را از بین نبرد.
دسترسی به اینترنت را می‌توان مختل کرد. ایجاد اختلال در صورتی که حملات گسترده و سازمان‌یافته باشد٬ شاید چندان دشوار نباشد. این نوع حملات که به حملات گسترده‌ی تکذیب سرویس (DDoS) مشهورند٬ بار ترافیکی عظیمی به سرورها و مسیریاب‌های شبکه تحمیل می‌کنند و از این طریق در فعالیت آنها اختلال ایجاد می‌کنند.
مشهورترین حملات DDoS معمولا توسط هکرهای "انانیمس" سازمان‌دهی می‌شود؛ آنها از همین طریق برای چند ساعت یا چند روز اهداف خود را از دسترس کاربران خارج می‌کنند. بانک‌ها٬ نهادهای مالی٬ سرویس‌های دولتی و بسیاری از اهداف دیگر در کشورهای گوناگون جهان تا کنون با چنین حملات و اختلالاتی مواجه شده‌اند.
اما نکته مهم این است که این اختلالات نمی‌تواند دائمی باشد. به عبارت دیگر٬ حملات گسترده‌ی سایبری تهدیدی جدی برای ثبات اینترنت به شمار می‌رود، اما تهدیدی حیاتی نیست.
در بزرگ‌ترین حمله سایبری تاریخ چه گذشت؟
آنچه در هفته‌های گذشته رخ داد و بر کیفیت دسترسی به اینترنت در برخی از کشورها٬ به‌خصوص کشورهای اروپایی تاثیری محسوس و ملموس داشت٬ بزرگ‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین حمله سایبری تاریخ بود. سازمان‌دهندگان این حملات٬ مهم‌ترین سرویس اسپم‌یاب اروپا٬ موسوم به Spamhaus را هدف قرار داده بودند. کشف و دفع ۸۰ درصد از اسپم‌هایی که در اروپا بلاک می‌شوند٬ توسط این سرویس انجام می‌شود.
http://www.citna.ir/sites/default/fi...9_404%2C00.jpg
در این رشته حملات سایبری٬ مهاجمان بیش از ۱۰۰ هزار سرور را به کار گرفته بودند و در هر ثانیه ۳۰۰ گیگابایت ترافیک ارسال می‌کردند؛ رقمی هولناک که از گسترده‌ترین حملات سایبری ایران علیه بانک‌های آمریکایی هم ۳ برابر بیشتر بود. آنها از تکنیک‌هایی هم در این حملات استفاده کردند که می‌توانست به زیرساخت اینترنت هم آسیب برساند و همین مساله افت سرعت و پهنای باند در برخی از نقاط جهان را باعث شد.
اما زیرساخت اینترنت مقاوم‌تر از آن است که با حملاتی از این جنس دچار فروپاشی شود. گذشته از این٬ حملاتی به گستردگی حملات سایبری علیه سرویس Spamhaus به شرایطی نیاز دارد که چندان قابل دوام نیست و نمی‌تواند تاثیر پیوسته و بلندمدتی داشته باشد.
در مجموع بیش از ۲۱ میلیون دامین سرور در سراسر جهان وجود دارد و در جریان بزرگ‌ترین حمله سایبری تاریخ فقط چند ده هزار دامین سرور در برابر این حملات آسیب‌پذیری نشان دادند. همین رقم بزرگ٬ متخصصان امنیتی را نسبت به ثبات دسترسی به اینترنت و مقاومت زیرساخت‌ها در برابر حملاتی از این دست مطمئن می‌کند.
نکته مهم‌تر این است که حملات سایبری حیات خود را مدیون اینترنت هستند و اگر دسترسی به اینترنت با اختلال جدی روبرو شود٬ اثری از این حملات هم نخواهد بود. تنها دولت‌ها هستند که می‌توانند دسترسی به اینترنت را به‌طور گسترده‌ای محدود کنند٬ که آن هم در مورد اکثر دولت‌های جهان تنها در محدوده مرزهای جغرافیایی همان کشورها میسر خواهد بود.
