روی دیگر ماه کجاست؛ نظریه ای جدید بر جابجایی نیم کره های ماه
به گزارش خبرگزاری مهر، مطالعات جدید نشان می دهد که در گذشته های دور و در حدود بیلیونها سال نیمکره دیگری از ماه از زمین قابل مشاهده بوده است.
فرایند چرخش کنونی ماه به دور سیاره سبز نشاندهنده این امر است که ساکنان زمین تنها قادر به مشاهده یک طرف از سیاره ماه هستند و تا به حال رخ دیگر این سیاره را از زمین ندیده اند.
با این حال دانشمندان بر این باورند که برخورد شهابسنگی بزرگ به ماه باعث چرخش و جا به جایی نیم کره های این سیاره نسبت به زمین شده و پس از آن زمان ماه با جهتی متفاوت به دور زمین به حرکت پرداخته است.
مطالعه بر روی حفره های موجود بر روی سیاره درخشان بیانگر این امر است که در حدود 3.9 بیلیون سال پیش این سیاره مورد اصابت جرمی بزرگ قرار گرفته است. در عین حال مسیر خاص برخورد ذرات سنگی از سوی ماه به ماهواره ها نشان می دهد که تعداد حفره های سمت غربی این سیاره نسبت به سمت شرقی آن بیشتر است.
با این حال مطالعات جدید محققان موسسه فیزیک زمین در پاریس این نظریه را به گونه ای دیگر عنوان می کند. بررسی بر روی سن و موقعیت 46 حفره بر روی ماه که توسط این محققان صورت گرفته از وجود حفره هایی بسیار قدیمی تر در نیمکره شرقی ماه خبر می دهد.
بر اساس این یافته محققان اعلام کردند که نیم کره شرقی این سیاره نسبت به نیم کره غربی در گذشته های دور بیشتر مورد اصابت شهابسنگها قرار گرفته و این تنها توجیهی است که می توان برای چرخش ماه در آن دوران ارائه کرد.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، به اعتقاد دانشمندان چنین پدیده ای می تواند در اثر برخورد یک شهابسنگ بسیار بزرگ به وجود آمده باشد. در این صورت ماه پس از برخورد به آرامی و حول مدار خود آغاز به چرخش کرده و با گذشت ده ها هزار سال در موقعیت کنونی خود ثابت مانده است.
