نشانه ها و علائم بیماری نقص ایمنی اولیه چیست؟

مشکل اصلی بیماران مبتلا به نقص ایمنی اولیه افزایش استعداد ابتلا به عفونتها است. این بیماران ممکن است مبتلا به عفونتهای مکرر، شدید، طولانی مدت و یا مقاوم به درمان شوند. اگر چه کودکان سالم ممکن است به سرماخوردگی، سرفه و گوش دردمبتلا شوند ولی کودکان مبتلا به نقص ایمنی اولیه دچار یک عفونت پس از دیگری می شوند و یا دو تا سه عفونت متفاوت را در یک زمان بروز می دهند. همچنین ضعیف شدن به وسیله عفونت ممکن است باعث به تأخیر انداختن رشد و نمو کودک شود. با وجود مصرف آنتی بیوتیکهای معمول، عفونتها در نقص ایمنی اولیه اغلب پایدار، مکرر و حتی مزمن می شوند. مشکلات شایع شامل: 1) سینوزیت مزمن (عفونت و التهاب راه های هوائی موجود در استخوانهای گونه و پیشانی) 2) برونشیت مزمن (عفونت و التهاب راههای هوائی منتهی به ریه ها) 3) پنومونی (عفونت در بافت ریه ها) بعضی بیماران دچار نقص ایمنی اولیه علاوه بر عفونتهای مکرر دچار سایر مشکلات سیستم ایمنی می شود که شامل اختلالات خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی از کنترل خارج می شود و بطور اشتباه بدن به بافتهای خود حمله می کند. برای مثال کم خونی یا آنمی (از بین رفتن گلبولهای قرمز خون) یا کاهش پلاکتهای خون (ترومبوسیتوپنی). منبع