معرفی گیاه یونجه Medicago sativa

معرفی گیاه یونجه Medicago sativa :
یونجه گیاهی است از خانواده Legominose با نام انگلیسی Alfalfa و با نام علمی Medicago sativa به معني علف ماد ها که اولین بار توسط ماد ها برای تامین غذای اسبهایشان اهلی گردید. یونجه اصولاً مبدا کویری دارد و در حال حاضر در تمام نقاط معتدل کشت می شود. بسیاری مبدا یونجه را آسیای مرکزی می دانند و معتقدند که از بین النهرین آمده است.

گیاه شناسی:
یونجه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا یکمترمیرسد برگهای آن دارای سه برگچه می باشد ولــی در بعضی گونه ها به هفت برگـــچه هم می رسد.برگچه ها نوک تیز، سبز رنگ و بیضی شـــکل است. گلهای یونجه بشکل سبز و برنگ بنفش تیرهیا آبی روشن است و میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیاولی کوچکتراز آن می باشد. ساقه یونجه علفی، چهار گوش، توخالی و مستقیم است. یونجه ریشه ای بسیار عمیق دارد. ریشه یونجه از نظر عرضی حدود 1 تا 3 متر و از نظر طولی 2 تا 3 متر و گاهــــــاً تا 6 متر در خـــاک نفوذ می کند و بنابراین منبع ویتــــــامین ها ومواد معدنی است که از خــاک می گیرد. یونجه از زمانهای بسیار قدیم در ایرانکشت می شدهاست و در حدود پنج قرن قبل از میــلادمسیحاز یاران بـهیونانبرده شد و در قرن هفتم بعد از میلادبهاروپاراه یافت . یونجه در ایران در مناطقمرکزی و جنوبی به مقدار بسیار زیاد کشت می شود. زنبور عسل گل یونجه را دوست دارد وازآن شهد زیادی بدست می آورد و تبدیل بهعسلمی کند. پرورش این گیاهدر قدیم برای تهیه علوفه چهارپایان بوده ولی در حال حاضر بعلت دارا بودن مواد مغذیبه مصرف غذایی نیز می رسد .

ارقام یونجه:رقام ایرانی یونجه عبارتند از: همدانی، بمی، یزدی، قره یونجه، بغدادی، مهاجرانی، قره یونجه خورونده، هراتی، افغانی، فامنین و ...
ارقام خارجی یونجه عبارتند از: موآپا، سونورا، سی ریور، سکوئل، ماسیرسا، رنجر، کانادایی، هاردیگان، ترکستانی و ...
ترکیبات شیمیایی:
یونجه سرشار از ویتامین های A,C,E,K و همچنین دارایآمیلازکه آنزیم مخصوص هضم مواد نشاسته ایاست می باشد. آنزیم های بسیاری در یونجه یافت می شود بعنوان مثال می توان ازامولسین،اینورتازوپکتیازنام برد. یونجه دارای حدود20% پروتئین می باشد. پروتئین های موجود در یونجه عبارتند از :لیزین ،آرژنین ،هیستیدین ، آدنین ، فنیل آلانین ،آسپاراژین و سیستین. یونجه دارای اسید فسفریک نیزهست یونجه همچنین دارای منیزیم ،آهنو مقدار جزئیارسنیکوسیلیساست، بنابراین یونجه از نظر مواد غذاییبسیار قوی است و غذای خوبی برای انسان و حیوانات است.

خواص داروئی:
یونجه از نظرطب قدیم ایرانگرم است. البته تازه آن گرمو تر و خشک شده آن گرم و خشک است .
1.یونجه از نظر اینکه دارای بسیاری از مواد معدنی می باشد شیره آن برای بچه هاییکه در حال رشد هستند واسخوانبندی محکمی ندارند بسیار مفید است.حتی امروزه پودر این گیاه را درداروخانهها می فروشند که آنرا می توان برایبچه های شیر خوار مصرف کرد. برای تهیه شیره یونجه باید مقدار 300 گرم یونجه را دریک لیتر آب ریخت و آنرا جوشانید تا مقدار آب آن به نصف تقلیل یابد سپس آنرا صافکرده و مقدر کمی عسلبه آن اضافه کنید کهبصورت شربت درآید . مقدار مصرف برای طفل 200 گرم در روز است و برای اطفال شیرخوارحدود 50 گرم می باشد که می توان به شیر آنها اضافه نمود. اشخاص بزرگسال هم برایبالا بردن انرژی می توانند از این شیره استفاده کنند.
2.یونجه رابصورت تازه و یا جوانه آنها راباسالادمیل کنید.جوانه یونجه را بصورت بسته بندی شده می توانید از سوپر مارکتها خریدری کنید .
3.یونجه ملین است.
4.یونجه دو برابراسفناجآهندارد بنابراین خونساز است و برای کسانیکه به کم خونی مبتلا هستند مفید است.
5.یونجه بعلت دارا بودن آهن برای درمان بیماریراشیتیسمبکار می رود.
6.عوارض کمبود ویتامین «ث» با خوردن یونجه از بین میرود.
7.یونجه تازه در بسیاری از کشورها مانندچینوروسیهو آمریکابه مقدار زیاد بجای اسفناج مصرف میشود.
8.یونجه را در داروخانه ها و فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه هابصورت پودر ، کپسول و قرص بفروش می رسانند. مقدارمصرف آن سه قرص در روز است.
9.با همه مزایایی که یونجه دارد در خوردن تازه آن نباید زیاده روی کرد زیرا بسیارنفخ می آورد و حتی حیواناتی که به مقدار زیا د از آن می خورند بعلت گاززیاد ممکن است تلف شوند.
10.ضماد پخته یونجه را اگر روزی چند بار روی اعضایی که رعشه دارند بگذارید آنها راشفا می دهد.
11.تخم یونجه قاعده آور است و برای این منظور تخم یونجه را بصورت دم کرده مصرفکنید.
12.دم کرده یونجه درمان اسهال است.
13.برای نرم کردن سینه و تسکین سرفه روزی 2-3 فنجان دم کرده تخم یونجه را مصرفکنید.
14.برای درمان رعشه تخم یونجه را در روغنزیتون بریزید ومدت یک هفته جلویآفتاببگذارید سپس آنرا صاف کنید و روزی چندقاشق از آنرا بخورید و همچنین روی اعضایی که رعشه دارند بمالید.
15.یونجه حاوی مقدارزیادیویتامیناست. کوبیده آن زخم را بسرعتالتیام داده و از خونریزی جلوگیری می کند .

تاريخ و چگونگي كاشت :
يونجه را در مناطق سرد و معتدل در بهار و نيمه اوّل شهريور بايد كاشت. در منطقه طارم مي توان در اوايل پاييز و اواخر زمستان (اسفند ماه) كاشت. در مناطقي كه زمستان هاي سخت دارند بهتر است يونجه را در بهار كاشت. حداقل درجه حرارت براي شروع جوانه زني يونجه يك درجه سانتيگراد و درجه حرارت مناسب براي كاشت حداقل ده درجه سانتيگراد مي باشد. کاشت یونجه با بذر کار یا با دست انجام می شود. فاصله بین ردیفها 140 تا 150 سانتی متر و عمق کاشت 1 الی 3 سانتی متر در نظر گرفته می شود.
به دليل دوام چندين ساله يونجه و به واسطه اين كه در طول عمر آن فقط يك بار عمل كاشت انجام مي شود ، بايستي زمين آن را به خوبي آماده نمود. يك شخم عميق براي كاشت پاييزه در بهار همان سال و براي كاشت بهاره در پاييز سال قبل لازم است. با انجام اين شخم بقاياي علف هاي هرز چندين ساله به خصوص ريشه ها در معرض آفتاب قرار گرفته و خشك شده و از بين ميروند. ضمن اين كه نزولات آسماني بهتر در خاك ذخيره شده و بقاياي محصول قبلي تا زمان كاشت يونجه ، به خوبي مي پوسند.
در موقع كاشت يك شخم سطحي تر براي آماده شدن بهتر زمين زده مي شود. براي خرد شدن كلوخه ها زمين را دو بار عمود بر هم ديسك مي زنيم. در صورت وجود بقاياي محصول قبلي و ريشه هاي علف هاي هرز در سطح خاك ، از هرس يا دندانه براي جمع آوري آنها استفاده مي كنيم. پس از آن زمين را توسّط تسطيح كن (لولر) تسطيح مي كنيم. تسطيح بهتر زمين در آبياري يكنواخت زمين، سبز شدن يكنواخت بوته ها و همچنين در كيفيّت بهتر كار ماشين هاي برداشت مؤثر است. انتخاب طول كرت بر اساس شيب زمين و نوع خاك انجام مي گردد. هر چقدر شيب زمين بيشتر و بافت خاك سبك تر باشد، طول كرت كمتر است. پس از تسطيح مي توان توسط كودپاش سانتريفوژ اقدام به كودپاشي كرد. توسط بعضي از بذركارها عمل كودپاشي و بذركاري ميتواند همزمان انجام مي شود.
بذرپاشي به دوصورت يا به وسيله دست و يا توسط دستگاه هاي بذرافشان انجام مي گيرد. درصورت عدم دسترسي به ماشينهاي بذرافشان مي توان بذر يونجه راتوسط كارگر با تجربه درسطح خاك پاشيده و سپس توسط دندانه يا ديسك سبك ويا از طريق كشيدن سرشاخه هاي درختان ( درسطوح كوچك ) بر روي زمين بذر ها را در عمق كمي از خاك قرار داد. روش ديگراستفاده ازماشين هاي بذرافشان است. ماشين هاي بذر افشان داراي مخازن بذر و كود هستند و كاشت بذر و اضافه كردن كود به زمين را توأماً انجام مي دهند. اين دستگاه ها داراي دوغلطك هستند كه بذ ر به صورت آزاد ازمخزن بذر بين دو غلطك به طور يكدست پاشيده مي شود. غلطك جلو باعث به هم فشردن بستر بذر و غلطك عقب باعث دفن كردن بذر وبه هم فشردن خاك مي شود.

مقدار بذر :
مقدار بذر لازم براي كاشت يونجه به عوامل متعدّدي از جمله نوع زراعت (آبي يا ديم) و قوّه ي ناميّه ي بذر، شرايط آب و هوايي، كيفيّت آماده كردن زمين، روش كاشت و غيره بستگي دارد.
در شرايط زير مقدار بيشتري بذر بايستي بكار برده شود :
1ـ در حالتي كه زمين به خوبي آماده نشده و شرايط سخت تري براي استقرار گياه حاكم است.
2ـ بذر داراي قوّه ناميّه كم تري است.
3ـ علف هاي هرز به ميزان بيشتري شيوع داشته و تراكم بالا تري از گياه براي غلبه بر علف هاي هرز لازم است.
4ـ در زراعت هاي آبي نسبت به ديم و در روش كاشت با دست نسبت به كاشت با بذر كار مقدار بذر فرق می کند.
در زراعت هاي سنّتي در مناطق مختلف بين 30 تا 50 كيلوگرم در هكتار بذر مصرف مي شود. در زراعت هاي مكانيزه مقدار مصرف بذر بين 25 - 15 كيلوگرم در هكتار است. مزارعي كه براي بذر گيري اختصاص مي يابند براي نفوذ بهتر نور به داخل پوشش، بايستي يونجه را با تراكم كمتر كاشت. لذا در اين حالت بذر مصرفي كمتر و حدود 15 كيلوگرم در هكتار است.

نياز آ بي :
به طور كلّي نياز آبي يونجه بالا و راندمان مصرف آب دراين گياه پايين است. در يونجه قبل از كاشت براي اينكه خاك تا عمق يك متري مرطوب شود، يك آبياري سنگين لازم است. واگر ضروري باشد براي جوانه زدن بذر، يك آبياري سبك بعد از كاشت انجام مي شود. به فاصله كمي پس از آن براي جلوگيري از سله بستن خاك يك آبياري سبك صورت مي گيرد. بعد ازخروج گياه ازخاك ميتوان آبياري را براي حدود 3 هفته در مناطق معتدله(در مناطق گرم اين زمان كوتاه تر است) به تا خيرانداخت و پس از ان تازمان اولين برداشت يك آبياري كافي است.
دريونجه استقرار يافته، ميزان مصرف آب وفاصله بين دو آبياري بستگي به شرايط آب و هوايي دارد. درمناطق سرد سير كمتر از 15 هزارمتر مكعب آب براي يك دوره رشدونمو يك ساله نياز است. همچنين فاصله هر دور آبياري به درجه حرارت هوا و نوع خاك(سبك يا سنگين)بستگي دارد. براي مثال ميتوان گفت درمناطق معتدل در بهار حدوداً هر 12 روز يكبار ودر تابستان هر8 روز يكبار بايستي يونجه را آبياري كرد.


تاثير عناصر مختلف بر يونجه و علائم كمبود آنها :
ازت (N) : به طور كلي يونجه نياز به ازت خود را از طريق رابطه همزيستي با باكتريهاي تثبيت كننده ازت به دست می آورد و استفاده بيش از حد كودهاي ازته باعث كاهش عملكرد و اُفت كيفيت مي گردد. در صورت كمبود اين عنصر برگها كوچك و نازك و سبز روشن شده و ريشه ها نازك مي شوند .
فسفر (P) : اين عنصر باعث گسترش سيستم ريشه اي گياه شده و عملكرد را افزايش مي دهد. در اثر استفاده از كودهاي فسفره مقاومت گياه نسبت به آفات و بيماريها بيشتر مي گردد. در صورتيكه گياه دچار كمبود فسفر شود برگها به رنگ سبز تيره و يا بنفش درآمده و از نوك شروع به خشك شدن مي كند . همچنين گره زايي متوقف شده و احتمال سرمازدگي در گياه زياد مي شود .
پتاسيم (K) : حساس ترين عنصر براي يونجه محسوب مي شود و باعث افزايش عملكرد مي گردد. در صورت كمبود، ابتدا لكه هاي سفيدرنگي در حاشيه برگ ظاهر مي شود و در نهايت زمينه اصلي برگ زرد و سپس قهوه اي مي گردد و حاشيه برگها به صورت شكسته و نامنظم در مي آيد.
موليبدن (Mo) : اين عنصر در ساختمان آنزيمهاي گياه نقش داشته و به گره زايي كمك مي كند. كمبود آن به علت دخالت در واكنشهاي احياء نيترات باعث بروز كمبود ازت مي شود. و از علائم ديگر كمبود اين عنصر اين است كه برگها باريك و رنگ پريده شده و شكل برگها از حالت طبيعي خارج مي شود . همچنين كم رشدي از ساير عواقب ديگر كمبود اين عنصر است.
بر (B) : اين عنصر در جوانه زدن بذر و در انتقال آب در گياه نقش مهمي ايفاء مي كند. در صورت كمبود، ميان گره ها كوتاه شده و گياه به صورت رزت در مي آيد. همچنين سيستم ريشه اي ضعيف شده و رشد متوقف مي شود.
روش مصرف كود :
تمام كود فسفر، پتاسه و ازته قبل از كاشت به وسيله كودپاش سانتريفوژ يا دست پاش و يا به صورت نواري در عمق مناسب( 20 تا 25 سانتي متر)توزيع و به زير خاك برده شود. كود آلي در صورتي كه پوسيده باشد قبل از كشت توزيع و با خاك مخلوط گردد. امّا در حالتي كه كاملا پوسيده نباشد بهتر است در پاييز سال قبل از كشت، مصرف شده و با خاك مخلوط گردد. درصورت نياز به كود پتاسه درخاكهاي سبك و يا در هرخاكي كه غلظت پتاسيم قابل استفاده كمتر از 300 ميلي گرم در كيلوگرم خاك باشد، بهتر است آن را در دو نوبت بعد از چين اوّل و همچنين در اواسط مرداد ماه بعد از برداشت، مصرف كرد.

تناوب يونجه :
يونجه طي چندين سال عمر خود، مقدار زيادي مواد آلي و ازت در خاك باقي مي گذارد. ازت تثبيت شده در گره هاي موجود در ريشه به صورت آلي بوده، با افزايش سن گياه بتدريج اين گره ها از ريشه جدا شده و در خاك قرار گرفته و تجزيه مي شود و ازت آن به فرم معدني و قابل استفاده براي گياه بعدي در مي آيد. از هر هكتار مزرعه يونجه، بسته به شرايط رشد، سالانه حدود 70 تا 120 كيلو گرم ازت به خاك اضافه مي شود. بنابراين گياه بعدي بايد نياز ازتي بالايي داشته و از طرف ديگر نسبت به ازت زياد خاك مقاوم بوده و ورس نمی كند. از جمله گياهاني كه چنين خصوصيّتي را دارند مي توان ذرت ، چغندرقند ، پنبه ، سيب زميني را نام برد. از آنجائي كه زيادي ازت خاك باعث ورس در گندم مي شود لذا اين گياه را نبايستي بلافاصله بعد از يونجه در تناوب قرار داد و معمولا يك گياه وجيني با نياز ازتي بالا بين يونجه و گندم قرار مي گيرد. واگر بخواهيم در تناوب، گندم را بعد از يونجه قرار دهيم بايستي از ارقامي كه كود پذيري بالايي دارند و نسبت به ورس مقاوم مي باشند استفاده كرد. در مقايسه با گندم، جو حسّاسيّت بيشتري به ورس دارد. براي آشنايي چندين نمونه تناوب يونجه را مي آوريم :
در مناطق سرد سير :
يونجه (چند سال) - چغندر قند يا سيب زميني - گندم يا جو.
چنانچه در منطقه اي هدف توليد علوفه باشد مي توان از تناوب زير استفاده كرد :
يونجه (چند سال) - ذرت علوفه اي - گندم يا جو
يك تناوب ديگر نيز توصيه مي گردد كه اين تناوب را مي توان براي واحد هاي زراعي كشاورزان عمده كار پيشنهاد نمود.
يونجه - سيب زميني - گندم - جو
علّت انتخاب اين تناوب كه قابل اجرا در تمام مناطق کشورمي باشد ، به شرح زير است:
گندم و جو به علّت هاي زير انتخاب شده اند :
1ـ استراتژيك بودن آن ها.
2ـ تعداد كمتري كارگر نياز دارند .
3ـ در ازاي تحويل اين محصولات به دولت كشاورزان مي توانند از امكاناتي نظير كود، سم، ادوات دنباله بند و تسهيلات بانكي استفاده نمايند.
4ـ باعث مي شود در تمام طول سال تقريباً زمين زير كشت باشد.
5ـ كاشت، داشت و برداشت آن ها آسان است.
6ـ در دامداري از جو استفاده مي كنند.
7ـ گندم داراي اعتبار معنوي و اقتصادي خاصّي است.
يونجه به خاطر اين كه :
1ـ استراتژيك است.
2ـ با كيفيّت است.
3ـ درآمد آن زياد است.
4ـ دامداري در منطقه وجود دارد.
5ـ تثبیت کننده ازت است، لذا خاك را اصلاح مي كند.
6ـ در صورت نياز با پيش فروش آن مي توان به درآمد رسيد.
7ـ كارگر كمتر احتياج دارد.
8 ـ از ماشين آلات مي توان در قسمت هاي ديگر مزرعه در طول 5 ـ 4 سال استفاده كرد.
سيب زميني به خاطر اين كه :
1ـ به عنوان موادّ غذايي مهمّي مطرح است.
2ـ جامعه با بحراني از آن روبرو است.
3ـ پتانسيل توليد آن در محل زياد است.
4ـ كشت آن در منطقه عملاً و در سطح زيادي مرسوم است.
5ـ مقدار توليد در هكتار آن زياد است.
6ـ درآمد زيادي از فروش آن حاصل مي گردد.
7ـ چون يك گياه وجيني است زمين از نظر محصول بعدي كم علف خواهد شد.

سس یونجه و راه مبارزه با آن:
مهم ترین علف هرز یونجه سس می باشد که رنگ آن نارنجی مایل به زرد است. سس علاوه بر اینکه طعم یونجه را نامطلوب می سازد بلکه آن را تا حدی نیز سمی می کند. در صورت کنترل نکردن آن محصولات از نظر کمی و کیفی کاهش یافته و عمر مزرعه کوتاه می شود. میزبان های دیگر سس عبارتند از: چغندر قند، بعضی از سبزی های جالیز، شبدر قرمز و نخود سفید. سسی که معمولاً به علفهای هرز کنار مزارع و جاده ها بخصوص خاکشیر می زند از این نوع سس است.

راههای مبارزه با سس به شرح زیر است:
1-استفاده از بذور خالص برای کشت یونجه
2-استفاده از کودهای غیر آلوده به سس
3-کاشت یونجه در اواخر تابستان یا در پاییز به جای بهار آلودگی اولیه سس را با رسیدن فصل سرما از میان می برد.
4-کاشت با تراکم بالا ایجاد سایه می کند و از جوانه زدن سس جلوگیری به عمل می آورد.
5-در مناطقی که یونجه باید در بهار کاشته شود می توان از 15 – 12 لیتر در هکتار علفکش داکتال قبل از سبز شدن یونجه و علفهای هرز از جمله سس استفاده نمود. در یونجه چند ساله از سال دوم به بعد می توان داکتال را در اواخر زمستان اندکی قبل از رویش بهاره یونجه استفاده کرد. در هنگام مصرف این علفکش زمین باید از رطوبت کافی برای تاثیر بیشتر سم برخوردار باشد، بنابر این در صورت خشک بودن زمین یک نوبت آبیاری توصیه می شود.
6-در صورتی که پیشگیری های فوق انجام نشد و یا به عللی موثر واقع نشد و مزرعه باز هم به سس آلوده گردید قسمتهای آلوده را می توان یا از طریق سوزاندن منطقه توسط شعله افکن، پاکسازی مکانیکی منطقه از سس و بیرون بردن انگل از سطح مزرعه و یا سمپاشی با علفکش پاراگوات به میزان 3 – 5 لیتر در هکتار از بین برد.
7-در صورتی که سطح وسیعی از منطقه به سس آلوده باشد می توان توسط علفکش رانداپ به میزان 300 تا 700 سی سی در هکتار زمانی که یونجه در ارتفاع 20 - 25 سانتی متری است سمپاشی نمود. این سمپاشی باید پس از 10 روز مجدداً تکرار شود. در سال اول سمپاشی باید در مرحله 8 برگی انجام شود.
8-در زمان آلوده بودن یونجه به سس برداشت محصول باید قبل از به بذر رفتن سس صورت پذیرد تا از انتشار بذر ممانعت شود.
9-از سال دوم به بعد تاخیر در برداشت یونجه با سایه انداختن روی زمین مانع جوانـه زنی بذر سس می شود.

http://www.tropicalforages.info/key/...iva_Prosea.jpg

http://alonefarmer.blogfa.com/post-1985.aspx

يونجهيونجه گياهي است علفي و چند ساله كه ارتفاع آن تا يك متر ميرسد برگهاي آن داراي سه برگچه مي باشد برگچه هاي نوك تيز، سبز رنگ و بيضي شكل است . گلهاي يونجه بشكل سبز و برنگ بنفش تيره يا آبي روشن است ميوه يونجه مانند صدف بوده و دانه داخل ميوه مانند لوبيا ولي كوچكتر از آنزمي باشد .
يونجه ريشه اي بسيار عميق درد و ريشه آن تا سه متر بداخل زمين نفوذ مي كند و بنابراين منبع ويتامين ها و مواد معدني است كه از خاك مي گيرد .

يونجه از زمانهاي بسيار قديم در ايران كشت مي شده است و در حدود پنج قرن قبل از ميلاد مسيح از ياران به يونان برده شد و در قرن هفتم بعد از ميلاد به اروپا راه يافت . يونجه در ايران در مناطق مركزي و جنوبي به مقدر بسيار زياد كشت مي شود. زنبور عسل گل يونجه را دوست درد واز آن شهد زيادي بدست مي آورد و تبديل به عسل مي كند .

پرورش اين گياه در قديم براي تهيه علوفه چهارپايان بوده ولي در حال خاضر بعلت درا بودن مواد مغذي به مصرف غذايي نيز مي رسد .
تركيبات شيميايي:يونجه سرشار از ويتامين هاي A,C,E,K و همچنين داراي آميلاز كه آنزيم مخصوص هضم مواد نشاسته اي است مي باشد .

آنزيم هاي بسياري در يونجه يافت مي شود بعنوان مثال مي توان از امولسين ،‌اينورتاز ، و پكتياز نام برد .
يونجه داراي حدود 20%‌پروتئين مي باشد پروتئين هاي موجود در يونجه عبارتند از:

ليزين ،‌آرژنين ، هيستيدين ، آدنين ، فنيل آلانين ،‌آسپاراژين و سيستين . يونجه داراي اسيد فسفريك نيز هست . يونجه همچنين داراي منيزيوم ، آهن و مقدر جزئي ارسنيك و سيليس است . بنابراين يونجه از نظر مواد غذايي بسيار قوي است و غذاي خوبي براي انسان و حيوانات است .
خواص داروئي:
يونجه از نظر طب قديم ايران گرم است . البته تاره آن گرم و تر و خشك شده آن گرم و خشك است .
1)يونجه از نظر اينكه داراي بسياري از مواد معدني مي باشد شيره آن براي بچه هايي كه در حال رشد هستند و اسخوان بندي محكمي ندارند بسيار مفيد است . حتي امروزه پودر اين گياه را در داروخانه ها مي فروشند كه آنرا
مي توان براي بچه هاي شير خوار مصرف كرد . براي تهيه شيره يونجه بايد مقدر 300 گرم يونجه را در يك ليتر آب ريخت و آنرا جوشانيد تا مقدر آب آن به نصف تقليل يابد سپس آنرا صاف كرده و مقدر كمي عسل به آن اضافه كنيد كه بصورت شربت دارايد . مقدر مصرف براي طافال 200 گرم در روز است و براي اطفال شيرخوار حدود 50 گرم يم باشد كه مي توان به شير آنها اضافه نمود . اشخاص بزرگسال هم براي بالا بردن انرژي مي توانند از اين شيره استفاده كنند .

2) يونجه رابصورت تازه و يا جوانه آنها رابا سالاد ميل كنيد . جوانه يونجه را بصورت بسته بندي شده مي توانيد از سوپر ماركتها خريدري كنيد .

3)يونجه ملين است .

4)يونجه دو برابر اسفناج آهنم درد بنابراين خونساز است و براي كسانيكه به كم خوني مبتلا هستند مفيد است .

5)يونجه بعلت درا بودن آهن براي درمان بيماير راشيتيسم بكار مي رود .

6)عوارض كمبود ويتامين ث با خوردن يونجه از بين ميرود.

7)يونجه تازه در بسياري از كشورها مانند چين و روسيه و آمريكا به مقدر زياد بجاي اسفناج مصرف مي شود .

8)يونجه را در داروخانه ها و فروشگاههاي گياهان دارويي و يا برخي از داروخانه ها بصورت پودر ، كپسول و قرص بفروش مي رسانند . مقدرمصرف آن سه قرص در روز است.

9)با همه مزايايي كه يونجه دارد در خوردن تازه آن نبايد زياده روي كرد زيرا بسيار نفاخ است و حتي حيواناتي كه به مقدر زياد از آن مي خورند بعلت گاز زياد ممكن است تلف شوند .

10)ضماد پخته يونجه را اگر روزي چند بار روي اعضايي كه رعشه دارند بگذاريد آنها را شفا مي دهد .

11)تخم يونجه قاعده آور است و براي اين منظور تخم يونجه را بصورت دم كرده مصرف كنيد .

12)دم كرده يونجه درمان اسهال است.

13)براي نرم كردن سينه و تسكين سرفه روزي 2-3 فنجان دم كرده تخم يونجه را مصرف كنيد .

14)براي درمان رعشه تخم يونجه را در روغن زيتون بريزيد و مدت يك هفته جلوي آفتاب بگذاريد سپس آنرا صاف كنيد و روزي چند قاشق از آنرا بخوريد و همچنين روي اعضايي كه رعشه دارند بماليد.

15)يونجه حاوي مقدرزيادي ويتامين است . كوبيده آن زخم را به سرعت اليتام داده و از خونريزي جلوگيري مي كند .
منبع-سايت وزنه برداري .پاورليفتينگ. بدنسازي

درود . همانطور كه ميدانيد كود ازته يك كود پايه نيست و لزمي براي مصرف قبل از كشت وجود ندارد غيراز مصرف بيرويه كود و هزينه اضافي.بهتر كود ازته قبل از اب دوم به زمين داده شود در ضمن ما مي توانيم كلزا را در تناوب كشت بياوريم با صرفه تراز سيب زميني است .