موشک سطح به سطح

1- موشک سطح به سطح

موشک سطح به سطح پرتابه ای هدایت شونده است که از تجهیزات دستی ، سوار بر خودرو ، تریلر ، تاسیسات ثابت یا کشتی پرتاب می شود . این موشک ها برای بدست آوردن نیروی برآی مورد نیاز و تعادل لازم از بالک ها و بال ها استفاده می کنند . هر چند ممکن است موشک های بسیار سریع یا کوتاه برد از نیروی برآی بدنه کمک بگیرند یا به صورت بالستیک پرواز کنند . موشک های سطح به سطح معمولا هدایت شونده هستند و موشک سطح به سطح غیر هدایت شونده ،راکت نامیده می شود . ( مانند آرپی جی 7 که یک راکت و موشک تاو یک موشک سطح به سطح می باشد ) .
موشک های سطح به سطح معمولا به چهار دسته موشک های بالستیک ، کروز ، ضد تانک و ضد کشتی تقسیم می شوند .

موشک های بالستیک:
در یک مسیر قوسی بلند پرواز می کند . موشک های بالستیک به دو گروه موشک های تاکتیکی و موشک های راهبردی تقسیم می شوند . از انواع موشک های زمین به زمین تاکتیکی می توان به موشک اسکاد بی با برد 300 کیلوتر اشاره نمود . موشک های راهبردی به چهار دسته موشک های بالستیک برد متوسط ، موشک های میان برد ، دور برد و قاره پیما تقسیم می شوند .

موشک های کروز:
در ارتفاع پایین و نزدیک زمین پرواز می کنند . موتور این موشک ها در تمام مسیر کار می کند . می توانند بردی حدود 2500 کیلومتر و بیش تر داشته باشند که از آن جمله موشک توماهاوک اشاره کرد .

موشک ضد تانک:
در نزدیک زمین پرواز می کند و ممکن است موتور آن ها در کل مسیر کار کند . این موشک ها بردی حدود بین 200 متر تا حداکثر در موارد استثنا 18 کیلومتر دارند . موشک ضد تانک تاو نمونه کاملا شناخته شده یک موشک ضد تانک است .

موشک های ضد کشتی:
در ارتفاع پایین و نزدیک سطح زمین یا آب پرواز می کنند . برد این موشک ها حدود 130 کیلومتر است . از این دسته می توان به موشک سی رم اشاره نمود .

2- موشک بالستیک زیر سطحی

موشک بالستیک زیر سطحی یا موشک بالستیک پرتاب شونده از زیر دریایی ، موشکی است که تسلیحات اتمی را حمل کرده و از زیر دریایی پرتاب می شود . نمونه پیشرفته این موشک معمولا چندین کلاهک حمل می کند که هر یک به طور مستقل هدف گیری می کند . بدین طریق یک موشک که از زیر دریایی پرتاب می شود ، بعد از خروج از آب از جو زمین نیز بیرون می رود و پس از ورود دوباره به جو ، هر یک از سرجنگی های آن هدف جداگانه ای را دنبال می کند . نخستین آزمایش های موفقیت آمیز سکوی پرتاب مبتنی بر زیر دریایی در جنگ جهانی دوم توسط آلمان و با کمک سکوی پرتابی انجام شد که زیر دریایی آن را یدک می کشید . شلیک این نوع موشک ها مستلزم آن بود که زیر دریایی هنگام شلیک روی آب بیاید . اما بعد از جنگ جهانی دوم سامانه های پرتاب طوری سازگاری یافتند تا امکان پرتاب از زیر آب میسر شود . در دسامبر 1955 اتحاد جماهیر شوروی سابق نخستین کشوری بود که موشک بالستیک را از زیر دریایی پرتاب کرد . زیر دریایی های ویژه پرتاب بالستیک از آن جهت که از دید ماهواره های جاسوسی پنهان می مانند و سلاح اتمی خود را بدون هشدار قابل توجه حتی نزدیک سواحل دشمن پرتاب می کنند ، از زمان جنگ سر اهمیت ویژه ای برای آمریکا و روسیه داشته اند .