سکوت شب
دوست آشنا

آمده ام تا گلی پیشکشت کنم ، اما تو لایق همه باغ منی . باغ من از آن تو باد.

"رابیندرانات تاگور"

سلام عزیزم ممنونم تو چطوری
خیلی احساس تنهایی میکردم ولی خوب شد دیگه شمام هستی
اهل کجایی

سلام
دوست عزیز پیام هاتون رو در بخش پیام خصوصی که مطرح می کنین در همون بخش هم پاسخ میدم

موفق باشید

آره شیعه هستم.
شما چطور؟

سلام
آره کرد هستم ، کرد کلهر.

سلام دوست عزیز
خیلی وقته که از سایت وخبراش بی خبرم خواهش می کنم منو از خبرای قبل وحالا وآینده بی خبر نزارید

تا جایی که یادمه
خاطراتت را آتش زدم

درشکفتن جشن نوروز برایت در همه ی سال سر سبزی جاودان وشادی
اندیشه ای پویا و آزادی و برخورداری از همه نعمتهای خدادادی آرزومندم . . .

منم زیبا
که زیبا بنده ام را دوست میدارم
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
تو را در بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
رها کن غیر من را
آشتی کن با خدای خود تو غیر از من چه میجویی؟
تو با هر کس به غیر از من چه میگویی؟
تو راه بندگی طی کن عزیزا من خدایی خوب میدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکی، یا خدایی میهمانم کن
که من چشمان اشک آلوده ات را دوست میدارم
طلب کن خالق خود را، بجو ما را تو خواهی یافت
که عاشق میشوی بر ما و عاشق میشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم، آهسته میگویم، خدایی عالمی دارد


تویی زیباتر از خورشید زیبایم، تویی والاترین مهمان دنیایم
که دنیا بی تو چیزی چون تورا کم داشت
وقتی تو را من آفریدم بر خودم احسنت میگفتم

مگر آیا کسی هم با خدایش قهر میگردد؟

هزاران توبه ات را گرچه بشکستی؛ ببینم من تورا از درگهم راندم؟
که میترساندت از من؟ رها کن آن خدای دور؟!
آن نامهربان معبود. آن مخلوق خود را

این منم پروردگار مهربانت، خالقت ، اینک صدایم کن مرا با قطره ی اشکی

به پیش آور دو دست خالی خود را، با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم

غریب این زمین خاکی ام، آیا عزیزم حاجتی داری؟
بگو جز من کس دیگر نمیفهمد
به نجوایی صدایم کن
بدان آغوش من باز است

قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات آوردم

قسم بر عصر روشن، تکیه کن بر من
قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد

برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
تو را در بیکران دنیای تنهایان، رهایت من نخواهم کرد ...





" سهراب سپهری "

کاش وقتی زندگی فرصت دهد
گاهی از پروانه‌ها یادی کنیم

کاش بخشی از زمان خویش را
وقف قسمت کردن شادی کنیم

کاش وقتی آسمان بارانی است
از زلال چشم‌هایش تر شویم

کاش دلتنگ شقایق‌ها شویم
به نگاه سُرخشان عادت کنیم

کاش شب وقتی که تنها می‌شویم
با خدای یاس‌ها خلوت کنیم

کاش گاهی در مسیر زندگی
باری از دوش نگاهی کم کنیم

فاصله‌های میان خویش را
با خطوط دوستی مبهم کنیم


برگی از دفتر شعر مریم حیدرزاده


Click here to view the original image of 680x456px and 99KB.

سلام
خوب هستین؟؟؟؟؟؟
کجایید چند وقتی میشه از شما بیخبریم