ذاتا آدم جدی ای هستم ، سعی میکنم شوخ باشم اما طبیعت من خیلی جدی و آرمانگرا هست ، آدم اجتماعی نیستم حتی ترجیح میدم تنها به مسافرت برم ؛ عاشق همه انسان ها هستم و از هیچ کسی کینه به دل نمیگیرم ، اما خصلتی که در وجودم هست منو مجاب به تنها بودن میکنه ، برخلاف شخصیتم ، روابط عمومی بالایی دارم و تو هر محیط و مکانی میتونم خودم رو با شرایط مطابقت بدم و در هر صنف و گروهی میتونم همکاری داشته باشم ، با توجه به سرزبون و شلوغی کلامم باعث تعجب خیلیاس که چرا من همیشه گوشه گیر و تنها هستم .