مکالمه بین عرفان سلیم زاده و setayesh shb

سلام مرسی منم عید فطر رو بهتون تبریک می گم.

سلام ببخشید دیر جواب میدم.اینترنت رغالیه و هزار مرض! نه اتفاقا این نسخه ای رو که دادم برای کارکردن بر دغدغه های زندگی تون هم قابل اجراست. به طور کلی تا زمانی که مشکلات کهنه بشن ادم رو محدود می کنن پس اول سعی کنین با شیوه ای که گفتم روی دعدغه های زندگی تون کار کنین. اول به خودتون بگید که فعلا بهشون حواب نمیدم و شروع کنین به شناخت آنها. همین که درک درستی از خود مسئله پیدا کنین دیگه هر جوابی هم بدید ضرر نمی کنین. من گاهی روی چیزایی قکر و تحقیق می کنم که خیلی بدیهی و معمول به نظر میاد به لحاظ درک می گم. مثلا روی راست گویی، احساسات،تنبلی،ورزش، مشکلات(به صورت کلی) اینا باعث میشن با اصطلاخاتی آشنا بشم که به ربط دادن موضوعات به همدیگه کمک می کنه.از ویکیپدیا شروع کنین.

سلام خوبی آبجی. خب شما بهترین کاری که میتونی انجام بدی جدا کردن بحث جواب دادن به سوالات و فکر کردن به آنهاست. هر سوالی که در ذهن داری بهش جواب نده مگر اینکه برنامه ریزی کرده باشی بهش فکر کنی. میدونی بحث فکر کردن به یک موضوع خیلی بحث جالبیه. تو این مدل شما تمرکز خودت رو روی توصیف موضوع میزاری. مثلا آب چیه؟ آب مایع است، حرارتش بدیم به جوش میاد، میتونیم بخوریمش، باهاش نظافت کنیم، یخ درست کنیم ، موتور ماشین رو باهاش خنک کنیم. خب اینا تو دو دقیقه فکر کردن حاصل شد. شما تصور کن دو روز به خودت مهلت بدی که آب رو توصیف کنی. بعد از اون جواب دادن به سوالات زیاد سخت نخواهد بود. خود علم امروز هم نتیجه هزاران سال فکر کردنه. البته به لحاظ فلسفی این نوع فکر کردن به مکتب پوزیتیویسم بر می گرده. تو این مکتب شما فرضیه های جدید رو بر روی فرض های اثبات شده قدیم می زاری و بعد از اثبات برای فرضیه های بعدی بهش استناد می کنی. موفق و پیروز باشی.