GUNNER_2020
24th June 2011, 05:38 PM
بسم الله الرحمن الرحیم
الهى بحق خودتحضورم ده و از جمال آفتاب آفرینتنورم ده.
الهى راز دل را نهفتن دشوار استو گفتن دشوارتر.
الهى یا من یعفو عن الکثیر و یعطى الکثیر بالقلیل از زحمتکثرتم وارهان و رحمتوحدتم
ده.
الهى سالیانى مىپنداشتم که ما حافظ دین توایم استغفركاللهم در این لیلۀ الرغائبهزار و
سیصد و نود فهمیدم که دین تو حافظ ما استاحمدكاللهم.
الهى چگونه خاموشباشم که دل در جوشو خروشاستو چگونه سخن گویم که خرد
مدهوشو بیهوشاست.
الهى ما همه بیچارهایم و تنها تو چارهاى و ما همه هیچکارهایم و تنها تو کارهاى.
الهى از پاى تا فرقم در نور تو غرقم یا نور السمواتو الارضانعمتفزد.
الهى شان این کلمه کوچککه به این علو و عظمتاستپسیا على یا عظیم شان متکلم
اینهمه کلماتشگفتلا تتناهى چون خواهد بود.
الهى واى بر من اگر دانشم رهزنم شود و کتابم حجابم.
الهى چون تو حاضرى چه جویم و چون تو ناظرى چه گویم.
الهى چگونه گویم نشناختمتکه شناختمتو چگونه گویم شناختمتکه نشناختمت.
الهى چون عوامل طاحونه چشم بسته و تن خستهام راه بسیار میروم و مسافتى نمىپیمایم واى
من اگر دستم نگیرى و رهاییم ندهى.
الهى خودت آگاهى که دریاى دلم را جزر و مد استیا باسط بسطم ده و یا قابضقبضم
کن.
الهى دستبا ادب دراز استو پاى بى ادب، یا باسط الیدین بالرحمۀ خذ بیدى.
الهى بسیار کسانى دعوى بندگى کردهاند و دم از تركدنیا زدهاند، تا دنیا بدیشان روى
آورد جز وى همه را پشتپا زدهاند این بنده در معرضامتحان درنیامده شرمسار استبحق
خودت ثبتقلبى على دینک.
الهى ناتوانم و در راهم و گردنههاى سختدر پیشاستو رهزنهاى بسیار در کمین و بار
گران بر دوشیا هادى اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمتعلیهم غیر المغضوب
علیهم و لا الضالین.
الهى از روى آفتاب و ماه و ستارگان شرمندهام از انسو جان شرمندهام حتى از روى شیطان
شرمندهام که همه در کار خود استوارند و این سستعهد ناپایدار.
الهى رجببگذشتو ما از خود نگذشتیم و تو از ما بگذر.
الهى عاقبتچه خواهد شد و با ابد چه باید کرد.
الهى عارفان گویند عرفنى نفسک، این جاهل گوید عرفنى نفسى.
الهى اهل ادب گویند به صدرم تصرفى بفرما این بى ادبگوید بر بطنم دستتصرفى نه.
الهى در راهم، اگر در بارهام گویى لم نجد له عزما چه کنم.
الهى آزمودم تا شکم دائر استدل بائر استیا من یحیى الارضالمیتۀ دل دائرم ده.
الهى همه گویند خدا کو حسن گوید جز خدا کو.
الهى همه از تو دوا خواهند و حسن از تو درد.
الهى آن خواهم که هیچ نخواهم.
الهى اگر تقسیم شود به من بیشاز این که دادى نمیرسد فلکالحمد.
الهى ما را یاراى دیدن خورشید نیست، دم از دیدار خورشید آفرین چون زنیم.
الهى همه گویند بده حسن گوید بگیر.
الهى همه سرآسوده خواهند و حسن دل آسوده.
الهى همه آرامشخواهند و حسن بىتابى، همه سامان خواهند و حسن بى سامانى.
الهى چون در تو مىنگرم از آنچه خواندهام شرم دارم.
الهى از من برهان توحید خواهند و من دلیل تکثیر.
الهى از من پرسند توحید یعنى چه حسن گوید تکثیر یعنى چه.
الهى از نماز و روزهام توبه کردم بحق اهل نماز و روزهاتتوبه این نا اهل را بپذیر.
الهى بفضلتسینه بى کینهام دادى بجودت شرح صدرم عطا بفرما.
الهى عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل آن گوید دور باشو این گوید
زود باش.
الهى ضعیفظلوم و جهول کجا و واحد قهار کجا.
الهى آنکه از خوردن و خوابیدن شرم دارد از دیگر امور چه گوید.
الهى اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیستکه تو دارایى منى.
الهى در ذاتخودم متحیرم تا چه رسد در ذات تو.
الهى نعمتسکوتم را ببرکتو الله یضاعفلمن یشاء اضعافمضاعفه گردان.
الهى بلطفتدنیا را از من گرفتهاى بکرمتآخرت را هم از من بگیر.
الهى روزم را چو شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى.
الهى حسنم کردى احسنم گردان.
الهى دندان دادى نان دادى، جان دادى جانان بده.
الهى همه از گناه توبه مىکنند و حسن را از خودشتوبه ده.
الهى گویند که بعد سوز و گداز آورد حسن را بقربسوز و گداز ده.
الهى خودت گفتهاى و لا تیاسوا من روح الله ناامید چون باشم.
الهى انگشترى سلیمانیم دادى انگشتسلیمانیم ده.
الهى سرمایه کسبم دادى توفیق کسبم ده.
الهى اگر ستار العیوب نبودى ما از رسوایى چه مىکردیم.
الهى من الله الله گویم اگر چه لا اله الا الله گویم.
الهى مستتو را حد نیستولى دیوانهاتسنگبسیار خورد، حسن مستو دیوانه تست.
الهى ذوق مناجاتکجا و شوق کراماتکجا.
الهى علمم موجبازدیاد جهلم شد یا علم محضو نور مطلق بر جهلم بیفزا.
الهى اثر و صنع توام چگونه بخود نبالم.
الهى دو وجود ندارد و یکى را قربو بعد نبود.
[entezar2][-O<
الهى بحق خودتحضورم ده و از جمال آفتاب آفرینتنورم ده.
الهى راز دل را نهفتن دشوار استو گفتن دشوارتر.
الهى یا من یعفو عن الکثیر و یعطى الکثیر بالقلیل از زحمتکثرتم وارهان و رحمتوحدتم
ده.
الهى سالیانى مىپنداشتم که ما حافظ دین توایم استغفركاللهم در این لیلۀ الرغائبهزار و
سیصد و نود فهمیدم که دین تو حافظ ما استاحمدكاللهم.
الهى چگونه خاموشباشم که دل در جوشو خروشاستو چگونه سخن گویم که خرد
مدهوشو بیهوشاست.
الهى ما همه بیچارهایم و تنها تو چارهاى و ما همه هیچکارهایم و تنها تو کارهاى.
الهى از پاى تا فرقم در نور تو غرقم یا نور السمواتو الارضانعمتفزد.
الهى شان این کلمه کوچککه به این علو و عظمتاستپسیا على یا عظیم شان متکلم
اینهمه کلماتشگفتلا تتناهى چون خواهد بود.
الهى واى بر من اگر دانشم رهزنم شود و کتابم حجابم.
الهى چون تو حاضرى چه جویم و چون تو ناظرى چه گویم.
الهى چگونه گویم نشناختمتکه شناختمتو چگونه گویم شناختمتکه نشناختمت.
الهى چون عوامل طاحونه چشم بسته و تن خستهام راه بسیار میروم و مسافتى نمىپیمایم واى
من اگر دستم نگیرى و رهاییم ندهى.
الهى خودت آگاهى که دریاى دلم را جزر و مد استیا باسط بسطم ده و یا قابضقبضم
کن.
الهى دستبا ادب دراز استو پاى بى ادب، یا باسط الیدین بالرحمۀ خذ بیدى.
الهى بسیار کسانى دعوى بندگى کردهاند و دم از تركدنیا زدهاند، تا دنیا بدیشان روى
آورد جز وى همه را پشتپا زدهاند این بنده در معرضامتحان درنیامده شرمسار استبحق
خودت ثبتقلبى على دینک.
الهى ناتوانم و در راهم و گردنههاى سختدر پیشاستو رهزنهاى بسیار در کمین و بار
گران بر دوشیا هادى اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمتعلیهم غیر المغضوب
علیهم و لا الضالین.
الهى از روى آفتاب و ماه و ستارگان شرمندهام از انسو جان شرمندهام حتى از روى شیطان
شرمندهام که همه در کار خود استوارند و این سستعهد ناپایدار.
الهى رجببگذشتو ما از خود نگذشتیم و تو از ما بگذر.
الهى عاقبتچه خواهد شد و با ابد چه باید کرد.
الهى عارفان گویند عرفنى نفسک، این جاهل گوید عرفنى نفسى.
الهى اهل ادب گویند به صدرم تصرفى بفرما این بى ادبگوید بر بطنم دستتصرفى نه.
الهى در راهم، اگر در بارهام گویى لم نجد له عزما چه کنم.
الهى آزمودم تا شکم دائر استدل بائر استیا من یحیى الارضالمیتۀ دل دائرم ده.
الهى همه گویند خدا کو حسن گوید جز خدا کو.
الهى همه از تو دوا خواهند و حسن از تو درد.
الهى آن خواهم که هیچ نخواهم.
الهى اگر تقسیم شود به من بیشاز این که دادى نمیرسد فلکالحمد.
الهى ما را یاراى دیدن خورشید نیست، دم از دیدار خورشید آفرین چون زنیم.
الهى همه گویند بده حسن گوید بگیر.
الهى همه سرآسوده خواهند و حسن دل آسوده.
الهى همه آرامشخواهند و حسن بىتابى، همه سامان خواهند و حسن بى سامانى.
الهى چون در تو مىنگرم از آنچه خواندهام شرم دارم.
الهى از من برهان توحید خواهند و من دلیل تکثیر.
الهى از من پرسند توحید یعنى چه حسن گوید تکثیر یعنى چه.
الهى از نماز و روزهام توبه کردم بحق اهل نماز و روزهاتتوبه این نا اهل را بپذیر.
الهى بفضلتسینه بى کینهام دادى بجودت شرح صدرم عطا بفرما.
الهى عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل آن گوید دور باشو این گوید
زود باش.
الهى ضعیفظلوم و جهول کجا و واحد قهار کجا.
الهى آنکه از خوردن و خوابیدن شرم دارد از دیگر امور چه گوید.
الهى اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیستکه تو دارایى منى.
الهى در ذاتخودم متحیرم تا چه رسد در ذات تو.
الهى نعمتسکوتم را ببرکتو الله یضاعفلمن یشاء اضعافمضاعفه گردان.
الهى بلطفتدنیا را از من گرفتهاى بکرمتآخرت را هم از من بگیر.
الهى روزم را چو شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى.
الهى حسنم کردى احسنم گردان.
الهى دندان دادى نان دادى، جان دادى جانان بده.
الهى همه از گناه توبه مىکنند و حسن را از خودشتوبه ده.
الهى گویند که بعد سوز و گداز آورد حسن را بقربسوز و گداز ده.
الهى خودت گفتهاى و لا تیاسوا من روح الله ناامید چون باشم.
الهى انگشترى سلیمانیم دادى انگشتسلیمانیم ده.
الهى سرمایه کسبم دادى توفیق کسبم ده.
الهى اگر ستار العیوب نبودى ما از رسوایى چه مىکردیم.
الهى من الله الله گویم اگر چه لا اله الا الله گویم.
الهى مستتو را حد نیستولى دیوانهاتسنگبسیار خورد، حسن مستو دیوانه تست.
الهى ذوق مناجاتکجا و شوق کراماتکجا.
الهى علمم موجبازدیاد جهلم شد یا علم محضو نور مطلق بر جهلم بیفزا.
الهى اثر و صنع توام چگونه بخود نبالم.
الهى دو وجود ندارد و یکى را قربو بعد نبود.
[entezar2][-O<