Rez@ee
20th June 2011, 08:16 AM
http://www.konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/1008465380771308472699.jpegدانشمندان دانشگاه جورج ميسون به تازگي دريافته‌اند كه پديده طناب غول‌پيكر مغناطيسي علت بروز توفان هاي خورشيدي است.
تاييد وجود اين ساختار، اولين گام كليدي در كاهش عوارض جانبي انفجارهاي خورشيدي بر روي ماهواره‌هاي ارتباطي زمين محسوب مي‌شود.
با اينكه پيش از اين نيز دانشمندان معتقد بودند كه اين طناب مغناطيسي عامل فوران هاي عظيم خورشيدي هستند، اما تاكنون نتوانسته بودند بدليل حركت سريع اين طناب، وجود اين پديده را ثابت كنند.
اما محققان دانشگاه ميسون با انجام كاوشهاي دقيق بر روي تصاوير گرفته شده توسط تلسكوپ مونتاژ تصويربرداري جوي(آيا) رصدخانه ديناميك خورشيدي، توانستند منطقه‌اي از خورشيد را كه اين طناب در آن در حال شكل‌گيري بود پيدا كنند.
توفان خورشيدي، يك فوران عظيم از سطح خورشيد است كه در پي آن ميلياردها ماده باردار موسوم به پلاسما با سرعتي بيش از 1.6 ميليون كيلومتر در ساعت در فضا منتشر مي‌شوند.
اين ابر پلاسمايي بهمراه خود يك ميدان مغناطيسي نيرومند را حمل مي‌كند. با نزديك شدن اين ابر در يك تا سه روز بعدي، ميزان عظيمي از انرژي در مغناطيس‌كره زمين خالي مي‌شود.
معمولا مغناطيس كره زمين در برابر اين باد خورشيدي مقاومت كرده و از محيط محافظت مي‌كند. با اين حال يك توفان خورشيدي مي‌تواند تاثير محافظتي را مختل كرده و باعث بروز آب‌وهواي شديد فضايي شده كه تاثيرات مضري بر روي سيستم‌هاي فناوري فضايي مانند ماهواره‌هاي ارتباطي دارد.
دانشمندان بسياري معتقدند كه ميدان‌هاي مغناطيسي نقش مهمي را در ذخيره انرژي و نيرو دادن به توفان هاي خورشيدي در اين ستاره ايفا مي‌كنند.
اما شكل دقيقي كه ميدان هاي مغناطيسي پيش از فوران ها دارند، هنوز مورد بحث قرار دارد. يك طناب مغناطيسي حاوي خطوط ميدان مغناطيسي بسياري است كه دور محور مركزي پيچيده و احتمالا دور يكديگر مي‌چرخند.
به دليل وجود اين چرخش، يك جريان مغناطيسي در طناب مغناطيسي بوجود مي‌آيد. از لحاظ تئوري، جريان الكتريكي مي‌تواند يك نيروي الكترومغناطيسي توليد كرده و بر نيروي محدود ساير خطوط ميداني غلبه كرده و طناب مغناطيسي را به جلو حركت دهد.
اكنون تصاوير تلسكوپ نشان داده كه پيش از فوارن يك كانال بزرگ و كم‌ارتفاع در تمام ناحيه فعال حركت مي‌كند كه دماي آن بالاتر از 10 ميليون درجه است. اين طناب در نقطه‌اي حساس شروع به فوران مي‌كند.
تاييد وجود اين ساختار، اولين گام كليدي در كاهش عوارض جانبي انفجارهاي خورشيدي بر روي ماهواره‌هاي ارتباطي زمين محسوب مي‌شود.
با اينكه پيش از اين نيز دانشمندان معتقد بودند كه اين طناب مغناطيسي عامل فوران هاي عظيم خورشيدي هستند، اما تاكنون نتوانسته بودند بدليل حركت سريع اين طناب، وجود اين پديده را ثابت كنند.
اما محققان دانشگاه ميسون با انجام كاوشهاي دقيق بر روي تصاوير گرفته شده توسط تلسكوپ مونتاژ تصويربرداري جوي(آيا) رصدخانه ديناميك خورشيدي، توانستند منطقه‌اي از خورشيد را كه اين طناب در آن در حال شكل‌گيري بود پيدا كنند.
توفان خورشيدي، يك فوران عظيم از سطح خورشيد است كه در پي آن ميلياردها ماده باردار موسوم به پلاسما با سرعتي بيش از 1.6 ميليون كيلومتر در ساعت در فضا منتشر مي‌شوند.
اين ابر پلاسمايي بهمراه خود يك ميدان مغناطيسي نيرومند را حمل مي‌كند. با نزديك شدن اين ابر در يك تا سه روز بعدي، ميزان عظيمي از انرژي در مغناطيس‌كره زمين خالي مي‌شود.
معمولا مغناطيس كره زمين در برابر اين باد خورشيدي مقاومت كرده و از محيط محافظت مي‌كند. با اين حال يك توفان خورشيدي مي‌تواند تاثير محافظتي را مختل كرده و باعث بروز آب‌وهواي شديد فضايي شده كه تاثيرات مضري بر روي سيستم‌هاي فناوري فضايي مانند ماهواره‌هاي ارتباطي دارد.
دانشمندان بسياري معتقدند كه ميدان‌هاي مغناطيسي نقش مهمي را در ذخيره انرژي و نيرو دادن به توفان هاي خورشيدي در اين ستاره ايفا مي‌كنند.
اما شكل دقيقي كه ميدان هاي مغناطيسي پيش از فوران ها دارند، هنوز مورد بحث قرار دارد. يك طناب مغناطيسي حاوي خطوط ميدان مغناطيسي بسياري است كه دور محور مركزي پيچيده و احتمالا دور يكديگر مي‌چرخند.
به دليل وجود اين چرخش، يك جريان مغناطيسي در طناب مغناطيسي بوجود مي‌آيد. از لحاظ تئوري، جريان الكتريكي مي‌تواند يك نيروي الكترومغناطيسي توليد كرده و بر نيروي محدود ساير خطوط ميداني غلبه كرده و طناب مغناطيسي را به جلو حركت دهد.
اكنون تصاوير تلسكوپ نشان داده كه پيش از فوارن يك كانال بزرگ و كم‌ارتفاع در تمام ناحيه فعال حركت مي‌كند كه دماي آن بالاتر از 10 ميليون درجه است. اين طناب در نقطه‌اي حساس شروع به فوران مي‌كند.