faridbensaeed
1st January 2009, 04:19 PM
اصول طراحي سيستم گيرنده سيالات :
در طراحي اين سيستم ايمني دستگاههاي پالايشگاه فرض مي شود كه در يك زمان ، تنها در يك واحد حالت بحراني و شرايط اضطراري پديد مي آيد. همينطور فرض مي شود كه اين حالت بحراني از يك نقص فني اساسي ناشي مي گردد. در نتيجه شرايط كار هر واحدي به سيستم ايمني پالايشگاه پيوند دارد بايد بطور جداگانه مورد بررسي قرار گرفته و در حالتهاي گوناگون امكان پديد آمدن هر نوع شرايطي در نظر گرفته شود . اين بررسي ها نشان مي دهد كه در برخي از حالتها بيش از يك واحد پالايشي و در برخي از موارد همه واحدهاي پالايش زير تاثير عوارض يك حالت بحراني قرار ميگيرند. بنابر اين همه واحد هايي كه در يك حالت اضطراري و به يكسان زير تاثير قرار گرفته و شرايطي غير عادي در آنها پديد مي آيد ، جزء يك گروه بشمار مي آيند و در اندازه گيري ظرفيت سيستم جمع آوري سيالات فرض مي شود كه بيشترين حد حجم گاز و مايع از واحدهاي اين گروه به آن سيستم مي رود اين حالت را بزرگترين حالت اضطرار مي نامند و سيستم جمع آوري سيالات هر پالايشگاه بر پايه اين حالت اندازه گيري و طراحي ميشود.
بطور كلي دو نوع حالت اضطراري ممكن است در پالايشگاه پيش آيد ، يكي حالت اضطرار ناشي از نقص عمليات و ديگري حالت اضطرار روي هر واحد بطور جداگانه بررسي شده و از نتايج بدست آمده ظرفيت سيستم جمع آوري سيالات براي همه واحدها تعيين مي شود.
در حالتهاي اضطرار ناشي از آتش سوزي به اين نكته توجه مي شود كه اگر يك بخش از يك واحد مثلا كوره دچار آتش سوزي شود ، چه وسايل ديگري در كنار كوره ممكن است در خطر باشند و دسترسي ماموران مبارزه با آتش سوزي به اين وسايل چگونه خواهد بود. از نتيجه اين بررسي ها وضع قرار گرفتن بخشهاي گوناگون يك دستگاه و فواصل ميان هر يك از آنها و نيز فواصل ميان واحدهاي پالايشگاه تعيين ميشود. اين فواصل چنان گزيده مي شود كه دسترسي به وسايل گوناگون براي مبارزه با آتش سوزي و نيز جلوگري از سرايت آتش به ديگر بخشهاي يك واحد عملي باشد.
مشخصات سيستم جمع آوري سيالات :
در گذشته دو نوع سيستم جمع آوري سيالات در پالايشگاههاي بكار برده ميشد. يكي سيستم جمع آوري سيالات براي هيدروكربورهاي سنگين كه فشار بخار آنها از 15 پوند بر اينچ مربع بيشتر نمي شد و يكي سيستم گيرنده سيالات براي هيدروكربورهاي سبك كه فشار بخار آنها از 15 پوند بر اينچ مربع بيشتر بود ، ولي در طراحي هاي امروزي تنها يك نوع سيستم جمع آوري سيالات در نظر گرفته مي شود و همه شيرهاي اطمينان و شبكه هاي فشار گير به اين سيستم مرتبط مي شوند.
بطور كلي سيستم هاي تازه داراي بخشهاي اساسي زير هستند :
- شبكه انتقال سيالات
- مخزنهاي جدا كننده گاز از مايع
- برج مشتعل
شبكه انتقال سيالات :
در هر واحد از پالايشگاه همه برجها ، ظرف هاي زير فشار ،كوره ها ، مبدلهاي حرارتي ، پمپ ها و ديگر وسايل پالايش كه محتوي مايع يا گاز زير فشار بوده و به شيرهاي اطمينان مجهزند ، بوسيله رشته لوله هايي فرعي به يك لوله اصلي انتقال سيالات ارتباط دارند. اين لوله اصلي در محل خروجي هر واحد به يك شاه لوله انتقال سيالات ملحق شده و به مخزن هاي جدا كننده گاز از مايع وصل مي شود. در هنگام پديد آمدن شرايط اضطراري يا باز شدن شيرهاي اطمينان مايعات و گازهاي بيرون رفته اعم از سبك يا سنگين به وسيله اين شبكه لوله به مخازن جدا كننده مايع از گاز فرستاده مي شوند. البته لوله ها و بخشهاي گوناگون اين سيستم طوري طراحي مي شوند كه در برابر بيشترين حرارت سيالات رها شده ، مقاومت كنند.
ظرفهاي جدا كننده گاز از مايع :
مايعات و گازهاي رها شده از واحدهاي گوناگون بوسيله شبكه انتقال سيالات به ظرفهاي جدا كننده مايع از گاز فرستاده مي شوند. وظيفه اين ظرفها جدا كردن مايع از گازها و برگرداندن آن به مخزنهاي نفت براي تصفيه دوباره و فرستادن گاز به برج مشتعل براي سوزاندن و جلوگيري از پراكندگي آنها در فضا است. اين ظرفها معمولا به شكل استوانه افقي يا عمودي ساخته شده ، به شيشه هاي آب نما – براي تعيين سطح مايع در ظرف- و پمپ براي تخليه مايعات محتوي آنها ، مجهزند . در پالايشگاه هاي نوساز پمپ هاي اين ظرفها سوئيچ خودكار بكار رفته و محتواي ظرفها را به مخزنهاي نفت هاي آلوده منتقل مي كنند. اين ظرفها به سيستم اعلام كننده خطر مجهزند تا در مواردي كه سط مايع در آنها بطور ناگهاني بالا مي رود ، زنگ خطر در اتاق كنترل به صدا در آمده ، چراغ خطر روشن شده و گردانندگان دستگاهها را متوجه پر شدن ظرفها كنند تا در رفع شرايط پديد آمده اقدام نمايند.
گاهي لوله هاي بخار گرم كننده در كف اين ظرفها نصب مي شود تا هيدروكربورهاي سبك مثل بوتان و پنتان را كه ممكن است به سبب سردي هوا به صورت مايع درآيند تبخير كرده و گازهاي بدست آمده به سوي برج مشعل رانده شود ، در ضمن از مايع شدن اين مواد در شاه لوله انتقال گازها به مشعل جلوگيري گردد. شمار ظرفهاي جدا كننده مايع از گاز در يك سيستم جمع آوري سيالات با شمار واحدهاي پالايش و گسترده بودن شبكه جمع آوري سيالات و حجم مايعات و گازهاي رها شده متناسب است و ممكن است چندين ظرف بطور سري يا موازي در مسير لوله ها جمع آوري سيالات در فواصل گوناگون نصب گردد.
در طراحي اين سيستم ايمني دستگاههاي پالايشگاه فرض مي شود كه در يك زمان ، تنها در يك واحد حالت بحراني و شرايط اضطراري پديد مي آيد. همينطور فرض مي شود كه اين حالت بحراني از يك نقص فني اساسي ناشي مي گردد. در نتيجه شرايط كار هر واحدي به سيستم ايمني پالايشگاه پيوند دارد بايد بطور جداگانه مورد بررسي قرار گرفته و در حالتهاي گوناگون امكان پديد آمدن هر نوع شرايطي در نظر گرفته شود . اين بررسي ها نشان مي دهد كه در برخي از حالتها بيش از يك واحد پالايشي و در برخي از موارد همه واحدهاي پالايش زير تاثير عوارض يك حالت بحراني قرار ميگيرند. بنابر اين همه واحد هايي كه در يك حالت اضطراري و به يكسان زير تاثير قرار گرفته و شرايطي غير عادي در آنها پديد مي آيد ، جزء يك گروه بشمار مي آيند و در اندازه گيري ظرفيت سيستم جمع آوري سيالات فرض مي شود كه بيشترين حد حجم گاز و مايع از واحدهاي اين گروه به آن سيستم مي رود اين حالت را بزرگترين حالت اضطرار مي نامند و سيستم جمع آوري سيالات هر پالايشگاه بر پايه اين حالت اندازه گيري و طراحي ميشود.
بطور كلي دو نوع حالت اضطراري ممكن است در پالايشگاه پيش آيد ، يكي حالت اضطرار ناشي از نقص عمليات و ديگري حالت اضطرار روي هر واحد بطور جداگانه بررسي شده و از نتايج بدست آمده ظرفيت سيستم جمع آوري سيالات براي همه واحدها تعيين مي شود.
در حالتهاي اضطرار ناشي از آتش سوزي به اين نكته توجه مي شود كه اگر يك بخش از يك واحد مثلا كوره دچار آتش سوزي شود ، چه وسايل ديگري در كنار كوره ممكن است در خطر باشند و دسترسي ماموران مبارزه با آتش سوزي به اين وسايل چگونه خواهد بود. از نتيجه اين بررسي ها وضع قرار گرفتن بخشهاي گوناگون يك دستگاه و فواصل ميان هر يك از آنها و نيز فواصل ميان واحدهاي پالايشگاه تعيين ميشود. اين فواصل چنان گزيده مي شود كه دسترسي به وسايل گوناگون براي مبارزه با آتش سوزي و نيز جلوگري از سرايت آتش به ديگر بخشهاي يك واحد عملي باشد.
مشخصات سيستم جمع آوري سيالات :
در گذشته دو نوع سيستم جمع آوري سيالات در پالايشگاههاي بكار برده ميشد. يكي سيستم جمع آوري سيالات براي هيدروكربورهاي سنگين كه فشار بخار آنها از 15 پوند بر اينچ مربع بيشتر نمي شد و يكي سيستم گيرنده سيالات براي هيدروكربورهاي سبك كه فشار بخار آنها از 15 پوند بر اينچ مربع بيشتر بود ، ولي در طراحي هاي امروزي تنها يك نوع سيستم جمع آوري سيالات در نظر گرفته مي شود و همه شيرهاي اطمينان و شبكه هاي فشار گير به اين سيستم مرتبط مي شوند.
بطور كلي سيستم هاي تازه داراي بخشهاي اساسي زير هستند :
- شبكه انتقال سيالات
- مخزنهاي جدا كننده گاز از مايع
- برج مشتعل
شبكه انتقال سيالات :
در هر واحد از پالايشگاه همه برجها ، ظرف هاي زير فشار ،كوره ها ، مبدلهاي حرارتي ، پمپ ها و ديگر وسايل پالايش كه محتوي مايع يا گاز زير فشار بوده و به شيرهاي اطمينان مجهزند ، بوسيله رشته لوله هايي فرعي به يك لوله اصلي انتقال سيالات ارتباط دارند. اين لوله اصلي در محل خروجي هر واحد به يك شاه لوله انتقال سيالات ملحق شده و به مخزن هاي جدا كننده گاز از مايع وصل مي شود. در هنگام پديد آمدن شرايط اضطراري يا باز شدن شيرهاي اطمينان مايعات و گازهاي بيرون رفته اعم از سبك يا سنگين به وسيله اين شبكه لوله به مخازن جدا كننده مايع از گاز فرستاده مي شوند. البته لوله ها و بخشهاي گوناگون اين سيستم طوري طراحي مي شوند كه در برابر بيشترين حرارت سيالات رها شده ، مقاومت كنند.
ظرفهاي جدا كننده گاز از مايع :
مايعات و گازهاي رها شده از واحدهاي گوناگون بوسيله شبكه انتقال سيالات به ظرفهاي جدا كننده مايع از گاز فرستاده مي شوند. وظيفه اين ظرفها جدا كردن مايع از گازها و برگرداندن آن به مخزنهاي نفت براي تصفيه دوباره و فرستادن گاز به برج مشتعل براي سوزاندن و جلوگيري از پراكندگي آنها در فضا است. اين ظرفها معمولا به شكل استوانه افقي يا عمودي ساخته شده ، به شيشه هاي آب نما – براي تعيين سطح مايع در ظرف- و پمپ براي تخليه مايعات محتوي آنها ، مجهزند . در پالايشگاه هاي نوساز پمپ هاي اين ظرفها سوئيچ خودكار بكار رفته و محتواي ظرفها را به مخزنهاي نفت هاي آلوده منتقل مي كنند. اين ظرفها به سيستم اعلام كننده خطر مجهزند تا در مواردي كه سط مايع در آنها بطور ناگهاني بالا مي رود ، زنگ خطر در اتاق كنترل به صدا در آمده ، چراغ خطر روشن شده و گردانندگان دستگاهها را متوجه پر شدن ظرفها كنند تا در رفع شرايط پديد آمده اقدام نمايند.
گاهي لوله هاي بخار گرم كننده در كف اين ظرفها نصب مي شود تا هيدروكربورهاي سبك مثل بوتان و پنتان را كه ممكن است به سبب سردي هوا به صورت مايع درآيند تبخير كرده و گازهاي بدست آمده به سوي برج مشعل رانده شود ، در ضمن از مايع شدن اين مواد در شاه لوله انتقال گازها به مشعل جلوگيري گردد. شمار ظرفهاي جدا كننده مايع از گاز در يك سيستم جمع آوري سيالات با شمار واحدهاي پالايش و گسترده بودن شبكه جمع آوري سيالات و حجم مايعات و گازهاي رها شده متناسب است و ممكن است چندين ظرف بطور سري يا موازي در مسير لوله ها جمع آوري سيالات در فواصل گوناگون نصب گردد.