نارون1
17th June 2011, 02:03 PM
http://img.tebyan.net/big/1385/02/1237502512481521892122531301797122022340242.jpg
بی‌اشتهایی عصبی عبارت است از یک اختلال روانی که طی آن بیمار علی‌رغم گرسنگی، از خوردن غذا به حد کافی امتناع می‌کند و به قدری وزن کم می‌کند که لاغر و نحیف می‌شود. این بیماری معمولاً به دنبال رژیم گرفتن عادی برای کاهش وزن آغاز می‌شود. فرد بیمار بسیار کم غذا می‌خورد و از توقف رژیم لاغری پس از وزن کم‌کردن خودداری می‌کند. دریافت ذهنی و تصور فرد از بدن خود دچار اشکال می‌شود به طوری که علی‌رغم لاغری زیاد، هنوز فکر می‌کند که چاق است.
این بیماری در سا ل 1874 نام گذاری و برای اولین بار علائم آن توصیف شد. این اختلال تقریباً یک درصد نوجوانان و عمدتاً دخترها را گرفتار می کند (میزان ابتلای زنان 25-15 ساله به بی اشتهایی عصبی حدود یک در 100 نفر است)، هرچند که بروز آن در پسرها نیز رو به افزایش است. این گرسنگی تحمیلی، در اثر ترس از چاقی (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/loss_weight/2002/9/29/608.html) و تعبیر غلط از ظاهر شخص (چاق به نظر آمدن در حالی که شخص لاغر است) به وجود می آید.
این اختلال با کوشش برای کم کردن وزن آغاز می شود، سپس با سرعت به ترس از چاقی و شیفتگی نسبت به لاغری (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/loss_weight/2004/5/26/6774.html) تبدیل می شود. این گونه بیماران در مورد فرم بدن خویش دچار ابهام هستند. هر گونه افزایش وزن (http://www.njavan.com/Nutrition_Health/dites/loss_weight/2003/7/9/2760.html) موجب دلهره و اضطراب شدید می شود و از دست دادن وزن این اضطراب را فرو می نشاند.
چه کسانی بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به این عارضه هستند؟
* کسانی که سابقه ی اضافه وزن مختصر دارند
* کسانی که با فشار اجتماعی برای لاغر بودن مواجه هستند، مثل هنرمندان
* کسانی که بیش از حد از دوستان تأثیر می پذیرند
* افراد خشک و مقرراتی
*افراد سخت کوش، کمال طلب و محافظه کار * افرادی از خانواده ی طبقه ی متوسط و نیمه مرفه، که والدینشان به وضع ظاهری آنها اهمیت می دهند
بی اشتهایی عصبی چه علایمی دارد؟
* کاهش حداقل 15 درصد وزن بدن (نمایه ی توده ی بدن به کمتر از 5/17 برسد)
* اجتناب از خوردن غذا
* ترس زیاد از چاقی
* علاقه ی شدید به کاهش وزن و رژیم گرفتن
* تصور بدشکل بودن اندام
* استفاده نادرست از داروهای مدر، ملین و قرص های لاغری (http://www.njavan.com/Nutrition_Health/dites/loss_weight/2003/8/21/3202.html)
* استفراغ عمدی
* استحمام بیش از حد
* ورزش شدید
* توقف قاعدگی در زنان * عدم تحمل سرما
علل
ناشناخته است. علل احتمالی عبارتند از تعارضات خانوادگی و داخلی (تعارضات جنسی)؛ ترس مرض‌گونه از اضافه وزن؛ فراگیر شدن لاغری به عنوان مد روز و مظهر زیبایی؛ به عنوان یکی از علایم افسردگی یا اختلال شخصیت.
[B]عوامل تشدید کننده بیماری
فشار دوستان و همسالان یا فشار اجتماعی برای لاغر بودن
سابقه اضافه وزن مختصر
شخصیت تکامل طلب، وسواسی، یا پیروزی خواه
استرس روانی
مشاغل خاص، مثل ورزشکاران، رقاصان باله، سرگم‌کنندگان، یا مانکن‌ها
چه عواقب و عوارضی در انتظار مبتلایان به این عارضه است؟
سوء تغذیه،
پوکی استخوان، (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/joints_bones/2003/1/1/1251.html)
اختلال در میزان آب (http://www.njavan.com/nutrition_health/nutrients/minerals/2003/1/2/1262.html) و الکترولیت ها،
بی نظمی و کاهش ضربان قلب،
یبوست، (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/digestive/2006/3/5/16192.html)
کم خونی، (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2003/2/11/1435.html)
ریزش مو (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/skin_hair/2005/8/28/12853.html) یا نرم و ظریف شدن بیش از حد مو،
خشن شدن پوست،
رویش موی کرک مانند در صورت و تنه،
بی قراری و فعالیت بیش از حد،
افسردگی (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2006/2/12/15476.html) و انزوای اجتماعی،
اختلالات مغزی،
اِدِم (ورم)،
کاهش غیرطبیعی درجه ی حرارت بدن،
کاهش فشار خون،
سنگ کلیه (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2005/12/21/14581.html) ،
کاهش فیلتراسیون گلومرولی،
و در نهایت خودکشی
درمان
اصول کلی
هدف درمان این است که بیمار مجدداً الگوی مناسب غذاخوردن را سرلوحه قرار دهد تا وزن وی به حالت طبیعی باز گردد. بیمار می‌تواند با تمرینات مخصوص برای تغییر رفتار زیرنظر متخصص، به این مهم دست یابد.
داروها
انواع داروهای مورد استفاده در روانپزشکی مقداری موثر هستند، اما هیچ داروی مشخصی وجود ندارد که تأثیر آن بر این بیماری قطعی باشد.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هیچ محدویتی بر آن وجود ندارد، اما توصیه می‌شود که از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بدنی زیاد یا ورزشی وسواس گونه برای کم کردن وزن خودداری شود.
رژیم غذایی
جهت درمان یک رژیم غذایی درمانی برای بیمار تنظیم خواهد شد.
امکان دارد مکمل‌های ویتامینی یا مواد معدنی تجویز شوند.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر علایم تهدیدکننده زندگی پدیدار شوند، از جمله تند و نامنظم شدن ضربان قلب، درد قفسه صدری، یا از دست دادن هوشیاری. سریعاً تماس گرفته شود. این یک موقعیت اورژانس است!
اگر شما دارای علایم بی‌اشتهایی عصبی هستید یا این علایم را در یکی از اعضای خانواده مشاهده کرده‌اید.
اگر علی‌رغم درمان، کاهش وزن ادامه پیدا کند.
[golrooz][golrooz]
بی‌اشتهایی عصبی عبارت است از یک اختلال روانی که طی آن بیمار علی‌رغم گرسنگی، از خوردن غذا به حد کافی امتناع می‌کند و به قدری وزن کم می‌کند که لاغر و نحیف می‌شود. این بیماری معمولاً به دنبال رژیم گرفتن عادی برای کاهش وزن آغاز می‌شود. فرد بیمار بسیار کم غذا می‌خورد و از توقف رژیم لاغری پس از وزن کم‌کردن خودداری می‌کند. دریافت ذهنی و تصور فرد از بدن خود دچار اشکال می‌شود به طوری که علی‌رغم لاغری زیاد، هنوز فکر می‌کند که چاق است.
این بیماری در سا ل 1874 نام گذاری و برای اولین بار علائم آن توصیف شد. این اختلال تقریباً یک درصد نوجوانان و عمدتاً دخترها را گرفتار می کند (میزان ابتلای زنان 25-15 ساله به بی اشتهایی عصبی حدود یک در 100 نفر است)، هرچند که بروز آن در پسرها نیز رو به افزایش است. این گرسنگی تحمیلی، در اثر ترس از چاقی (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/loss_weight/2002/9/29/608.html) و تعبیر غلط از ظاهر شخص (چاق به نظر آمدن در حالی که شخص لاغر است) به وجود می آید.
این اختلال با کوشش برای کم کردن وزن آغاز می شود، سپس با سرعت به ترس از چاقی و شیفتگی نسبت به لاغری (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/loss_weight/2004/5/26/6774.html) تبدیل می شود. این گونه بیماران در مورد فرم بدن خویش دچار ابهام هستند. هر گونه افزایش وزن (http://www.njavan.com/Nutrition_Health/dites/loss_weight/2003/7/9/2760.html) موجب دلهره و اضطراب شدید می شود و از دست دادن وزن این اضطراب را فرو می نشاند.
چه کسانی بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به این عارضه هستند؟
* کسانی که سابقه ی اضافه وزن مختصر دارند
* کسانی که با فشار اجتماعی برای لاغر بودن مواجه هستند، مثل هنرمندان
* کسانی که بیش از حد از دوستان تأثیر می پذیرند
* افراد خشک و مقرراتی
*افراد سخت کوش، کمال طلب و محافظه کار * افرادی از خانواده ی طبقه ی متوسط و نیمه مرفه، که والدینشان به وضع ظاهری آنها اهمیت می دهند
بی اشتهایی عصبی چه علایمی دارد؟
* کاهش حداقل 15 درصد وزن بدن (نمایه ی توده ی بدن به کمتر از 5/17 برسد)
* اجتناب از خوردن غذا
* ترس زیاد از چاقی
* علاقه ی شدید به کاهش وزن و رژیم گرفتن
* تصور بدشکل بودن اندام
* استفاده نادرست از داروهای مدر، ملین و قرص های لاغری (http://www.njavan.com/Nutrition_Health/dites/loss_weight/2003/8/21/3202.html)
* استفراغ عمدی
* استحمام بیش از حد
* ورزش شدید
* توقف قاعدگی در زنان * عدم تحمل سرما
علل
ناشناخته است. علل احتمالی عبارتند از تعارضات خانوادگی و داخلی (تعارضات جنسی)؛ ترس مرض‌گونه از اضافه وزن؛ فراگیر شدن لاغری به عنوان مد روز و مظهر زیبایی؛ به عنوان یکی از علایم افسردگی یا اختلال شخصیت.
[B]عوامل تشدید کننده بیماری
فشار دوستان و همسالان یا فشار اجتماعی برای لاغر بودن
سابقه اضافه وزن مختصر
شخصیت تکامل طلب، وسواسی، یا پیروزی خواه
استرس روانی
مشاغل خاص، مثل ورزشکاران، رقاصان باله، سرگم‌کنندگان، یا مانکن‌ها
چه عواقب و عوارضی در انتظار مبتلایان به این عارضه است؟
سوء تغذیه،
پوکی استخوان، (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/joints_bones/2003/1/1/1251.html)
اختلال در میزان آب (http://www.njavan.com/nutrition_health/nutrients/minerals/2003/1/2/1262.html) و الکترولیت ها،
بی نظمی و کاهش ضربان قلب،
یبوست، (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/digestive/2006/3/5/16192.html)
کم خونی، (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2003/2/11/1435.html)
ریزش مو (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/skin_hair/2005/8/28/12853.html) یا نرم و ظریف شدن بیش از حد مو،
خشن شدن پوست،
رویش موی کرک مانند در صورت و تنه،
بی قراری و فعالیت بیش از حد،
افسردگی (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2006/2/12/15476.html) و انزوای اجتماعی،
اختلالات مغزی،
اِدِم (ورم)،
کاهش غیرطبیعی درجه ی حرارت بدن،
کاهش فشار خون،
سنگ کلیه (http://www.njavan.com/nutrition_health/dites/disease_dites/other_disease/2005/12/21/14581.html) ،
کاهش فیلتراسیون گلومرولی،
و در نهایت خودکشی
درمان
اصول کلی
هدف درمان این است که بیمار مجدداً الگوی مناسب غذاخوردن را سرلوحه قرار دهد تا وزن وی به حالت طبیعی باز گردد. بیمار می‌تواند با تمرینات مخصوص برای تغییر رفتار زیرنظر متخصص، به این مهم دست یابد.
داروها
انواع داروهای مورد استفاده در روانپزشکی مقداری موثر هستند، اما هیچ داروی مشخصی وجود ندارد که تأثیر آن بر این بیماری قطعی باشد.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هیچ محدویتی بر آن وجود ندارد، اما توصیه می‌شود که از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بدنی زیاد یا ورزشی وسواس گونه برای کم کردن وزن خودداری شود.
رژیم غذایی
جهت درمان یک رژیم غذایی درمانی برای بیمار تنظیم خواهد شد.
امکان دارد مکمل‌های ویتامینی یا مواد معدنی تجویز شوند.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر علایم تهدیدکننده زندگی پدیدار شوند، از جمله تند و نامنظم شدن ضربان قلب، درد قفسه صدری، یا از دست دادن هوشیاری. سریعاً تماس گرفته شود. این یک موقعیت اورژانس است!
اگر شما دارای علایم بی‌اشتهایی عصبی هستید یا این علایم را در یکی از اعضای خانواده مشاهده کرده‌اید.
اگر علی‌رغم درمان، کاهش وزن ادامه پیدا کند.
[golrooz][golrooz]